Welcome back mister…

Πριν από λίγες μέρες, στο παιχνίδι της Ρόμα με τη Σασουόλο στο «Ολίμπικο» συμπλήρωνε 1.000 αγώνες στους πάγκους. Έχοντας ακριβώς 21 χρόνια στην… πλάτη του ως πρώτος προπονητής. Και αυτό το χιλιοστό ματς του Ζοσέ Μουρίνιο εξελίχθηκε με τέτοιον τρόπο που μας έκανε να δούμε ξανά την αληθινή πλευρά του εαυτού του. Εκείνη «γέννησε» χιλιάδες φίλους του Special One. Και άλλους τόσους εχθρούς.

Εκείνη που τον βλέπουμε να τρέχει σαν μικρό παιδί προς οποιαδήποτε πλευρά βρίσκονται οι παίκτες του που δευτερόλεπτα πριν έχουν βάλει γκολ… buzzer beater. Για τους οπαδούς της – εκάστοτε – ομάδας του είναι μια εικόνα πάθους. Γίνονται αμέσως ένα μαζί του. Θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του, να τρέχουν για να αγκαλιαστούν με τους ποδοσφαιριστές. Για τους αντιπάλους είναι μια στιγμή που τον κάνει στα μάτια τους… μισητό. Αποκρουστικό. Έως και προκλητικό.

Το έχει κάνει ως προπονητής της Ίντερ στο «Καμπ Νου», όταν προκρίθηκε στον τελικό η ομάδα του Μιλάνου και κατέκτησε την κούπα. Το έχει κάνει ως προπονητής της Τσέλσι στο Άνφιλντ στο περιβόητο «γλίστρημα» του Τζέραρντ που στέρησε το πρωτάθλημα από τη Λίβερπουλ. Το έχει κάνει με την Πόρτο στο πρώτο του Champions League που κατέκτησε, σε εκείνο το… θαύμα του 2004.

Αυτός είναι ο Ζοσέ. Αυθεντικός. Σε όλα του. Ζει, νιώθει, αισθάνεται, χαίρεται, παιδιαρίζει. Τρέχει να μπει στο γήπεδο, τρέχει να πάει στην εξέδρα, τρέχει να αγκαλιάσει τα «παιδιά» του. Από την πρώτη μέρα στην προπονητική έως σήμερα. Από το πρώτο του παιχνίδι έως το 1.000 του.

Ο Ζοσέ είναι και πάλι εδώ. Έμεινε λίγους μήνες μακριά από τους πάγκους μετά την αποχώρησή του από την Τότεναμ. Και στην επιστροφή του; Προκάλεσε έκπληξη. Τέτοια ήταν η ανακοίνωση της Ρόμα για την πρόσληψή του. Σε μια περίοδο που οι Ρωμαίοι αναζητούσαν έναν προπονητή που  θα τους έκανε ξανά ανταγωνιστικούς για τον τίτλο. Έπειτα από μια σεζόν που θα τους έβρισκε στο – για εκείνους – υποτιμημένο Europa Conference League. Βρήκαν την ευκαιρία, βρήκε και ο Μουρίνιο τη δική του σε έναν σύλλογο ιστορικό μεν, αλλά όχι με την πίεση που έχουν πάγκοι όπως της Ρεάλ, της Ίντερ, της Τσέλσι.

Η συνύπαρξή τους; Έως τώρα είναι αρμονική. Δείχνουν να το απολαμβάνουν όλοι τους. Ο Πορτογάλος βρίσκει ξανά τη χαρά ενός συλλόγου που ο κόσμος είναι από τους πιο παθιασμένους στον κόσμο με την ομάδα του. Ο σύλλογος βρήκε έναν προπονητή που την προσωπικότητα του είχε χρόνια να τη δει στον πάγκο του. Και ο κόσμος βρήκε έναν άνθρωπο που τον… ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά.

Μετά το ματς με τη Σασουόλο, το ιστορικό για τον Ζοσέ αφού ήταν ο αριθμός 1.000 στην καριέρα, ο Πορτογάλος βγήκε για να κεράσει παίκτες και διοίκηση σε εστιατόριο της Ρώμης. Και όταν έφευγε από εκεί; Δεκάδες οπαδοί της ομάδας τον περίμεναν απ’ έξω για να του εκδηλώσουν τη λατρεία τους. Ναι, έπειτα από μόλις έξι αγώνες στον πάγκο της ομάδας τους. Μετά από μόλις λίγους μήνες παρουσίας στην πόλη τους. Μετά από μόλις ένα σπριντ πανηγυρισμού…

Εκείνο το παιχνίδι σφράγιζε την πέμπτη νίκη σε πέντε αγώνες του Ζοσέ στον πάγκο της Ρόμα. Και το χθεσινοβραδινό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Σόφιας με το 5-1 των Ρωμαίων ήρθε να σφραγίσει το «έξι στα έξι». Τρεις νίκες στο πρωτάθλημα σε ισάριθμα ματς (με Φιορεντίνα, Σαλερνιτάνα, Σασουόλο) που φέρνουν τη Ρόμα στην κορυφή. Και άλλες τόσες στην Ευρώπη σε τρία ματς. Δύο με Τραμπζονσπόρ και μία με την ΤΣΣΚΑ.

Η Ρόμα του Ζοσέ έχει σκοράρει 19 γκολ σε έξι παιχνίδια και έχει δεχτεί μόλις τέσσερα.

Η Ρόμα του Ζοσέ δείχνει από νωρίς πως γίνεται η ομάδα του προπονητή της.

Welcome back mister. Mister… Special One…