Ο ακατάλληλος Φαν'τ Σιπ πήρε γραμμή να ανανεώσει το ρόστερ της Εθνικής με νέα πρόσωπα, αλλά και να «κάψει» τα... βαριά χαρτιά της Ελλάδας!
Η Εθνική Ελλάδος στο ποδόσφαιρο έχει πληρώσει ακριβά τα… πειράματα και τις τραγικές επιλογές που έχουν κάνει οι κατά καιρούς επικεφαλής της ΕΠΟ για την τεχνική της ηγεσία. Σε σημείο τέτοιο, που από χώρα μέσα στο τοπ 20 του πλανήτη, η Ελλάδα να βρίσκεται πλέον στη χειρότερη θέση της σύγχρονης ιστορίας της στην παγκόσμια κατάταξη, την 53η. Κατάντια και εντυπωσιακή υποχώρηση από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, απόρροια της «λαίλαπας» με τους διάφορους τεχνικούς-αλεξιπτωτιστές ή «πρώην» που προσλήφθηκαν και αποχωρώντας χρυσοπληρώθηκαν, αφού πρώτα δεν είχαν αφήσει τίποτε όρθιο στο διάβα τους.
Η πρόσληψη του Γιον Φαν’τ Σιπ είναι μια συνέχεια των καταστροφικών πρακτικών από πλευράς ΕΠΟ για το μέλλον της Εθνικής. Ακόμη κι αν ο Ολλανδός καταφέρει να επιτύχει στο μέλλον (λέμε τώρα), η επιλογή του για τον πάγκο της Ελλάδας είναι μια ακόμη βουτιά στο κενό. Μια επιλογή από εκείνες που παίρνει σωρηδόν εδώ και σχεδόν μια 4ετία η διοίκηση της Ομοσπονδίας, με αποτέλεσμα τη σημερινή κατάντια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Ο ίδιος έχει καλές προθέσεις, οι συνεργάτες του το ίδιο, το σύνολο προσπαθεί να τους ακούσει και να τους ακολουθήσει, αλλά το θέμα είναι τι γίνεται στην πράξη. Ποια είναι τα διαπιστευτήρια που τον ακολουθούν. Το ότι έπαιξε ποδόσφαιρο υπό τις οδηγίες του Κρόιφ; Ας είμαστε σοβαροί.
Αλλά το θέμα Φαν’τ Σιπ το έχουμε εξαντλήσει και δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε. Το θέμα είναι τι σκοπούς έχει ο Ολλανδός τεχνικός. Ποιο είναι το πλάνο του για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Το πλάνο, λοιπόν, είναι «άλλαξέ τα όλα, δώσει τόπο στα νέα παιδιά». Ουσιαστικά πρόκειται για μια «εντολή» της ΕΠΟ (που είναι γνωστό ότι ξέρει πολλή μπάλα) στον νέο τεχνικό. Μια επιχείρηση «νέα γενιά», που ήδη παίρνει σάρκα και οστά, με τον νέο ομοσπονδιακό να δίνει χώρο και χρόνο σε παίκτες που δεν είχαν καν κληθεί στην Εθνική. Ρίχνοντας νέα παιδιά όπως ο Παυλίδης και ο Βρουσάι στον λάκκο με τους λέοντες. Με σοβαρό κίνδυνο να τους «κάψει».
Μια προσπάθεια ανανέωσης του δυναμικού του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος σε βάθος θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει λογική και προοπτική. Αλλά μόνο διατηρώντας τις σταθερές και τους παίκτες κορυφαίας κλάσης που διαθέτει η Ελλάδα και προσπαθώντας να τους συνδυάσει/δέσει με τους νέους κα διψασμένους που… έρχονται. Ένα νέο πείραμα, φιλόδοξο, με σωστή προοπτική, αλλά όχι με τον σωστό τρόπο και τα σωστά πρόσωπα.
Διότι, ξαφνικά, η ο Μανωλάς, ο Παπασταθόπουλος, ο Μήτρογλου, ο Βλαχοδήμος, ο Δώνης, έγιναν παίκτες της… σειράς. Η ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου, προσπαθούν να μας πείσουν οι επικοινωνιολόγοι (και οι έμμισθοι) υπάλληλοι της ΕΠΟ ότι έγιναν το πρόβλημα. Και ότι δεν είναι το πρόβλημα η ίδια η ΕΠΟ και η ανικανότητά της να βάλει μια τάξη και να επιλέξει έναν προπονητή της προκοπής και όχι κάποιον αλεξιπτωτιστή, που θέλει να… σωθεί από την Εθνική Ελλάδος. Ενώς χρειαζόμαστε σωτηρία.