Ελλάδα – Κροατία : Η κριτική των Ελλήνων διεθνών

Χρειάστηκε να πιάσει την μπάλα για πρώτη και τελευταία φορά στο 66′. Σε μία μπαλιά, ούτε καν σουτ. Οταν έγινε τέτοιο, στο 42′ από τον  Πέρισιτς, η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι. Στην πραγματικότητα, ήταν σαν να μην συμμετείχε στον αγώνα.

Ολη η θέληση που είχε ο αρχηγός αποτυπώθηκε στο 66′, όταν με απίθανο τάκλιν άρπαξε την μπάλα από δύο και την έδωσε στον Γιαννιώτα για ένα άνετο γύρισμα. Στο 17′ ήταν και πάλι εκείνος που έστρωσε στον Παπασταθόπουλο στην καλύτερη στιγμή στο πρώτο ημίχρονο. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο βοήθησε πολύ το επιθετικό παιχνίδι σε μία βραδιά που πίσω είχε να σταματήσει ολόκληρο Πέρισιτς. Στο 49′ έκοψε επικίνδυνο γύρισμα του Μόντριτς. Ο Τόρο, αυτός ο Τόρο, έλειψε πάρα πολύ από το Ζάγκρεμπ.

Ανασταλτικά απέναντι στον Μάνττζουκιτς δεν είχε θέματα. Τον εξουδετέρωσε με την κυριολεξία της λέξης. Επιθετικό, όμως, δεν βοήθησε όσο ο Τοροσίδης από την απέναντι πλευρά, επιβεβαιώνοντας πως δεν είναι αυτή η θέση του. Χρειαζόταν λίγη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, είναι πολύ χαρακτηριστική η φάση του 45’+2′ όταν κάνει πολύ κακή επιλογή και μάλιστα με το δεξί, σε μια περιοχή γεμάτη από συμπαίκτες του.

Κακή επιλογή στο 45+2′

Απίθανο παιχνίδι, απίθανη επιθυμία, απίθανη μαχητικότητα, άξιο χειροκρότημα σε κάθε ενέργειά του. Κέρδισε πάρα πολλές μονομαχίες, έτρεξε πιο γρήγορα και από τον… εαυτό του σε κάποιες φάσεις, χρειάστηκε να καλύψει πολλά μέτρα, αφού η άμυνα έπαιζε ψηλά για να υπάρχει πίεση. Στο 17′ βέβαια, είχε το σουτ που πέρασε δίπλα από το δεξί δοκάρι της αντίπαλης εστίας. Θα είναι εκεί, ηγέτης και στην επόμενη μέρα της Εθνικής.

Στο 33′ κάνει απίστευτη προσποίηση. Στο 33′ κάνει κόψιμο με τακουνάκι. Προσέφερε και θέαμα σε ένα εξαιρετικό για εκείνον παιχνίδι. Πιθανότατα αλάνθαστο, με κερδισμένες όλες τις μονομαχίες, κυρίως απέναντι στον Κάλινιτς που έχοντας να αντιμετωπίσει Παπασταθόπουλο και Μανωλά ήταν σαν να μην έπαιξε. Προσπάθησε να προωθήσει κάθετα το παιχνίδι της Εθνικής μας.

Είχε άχαρο ρόλο, είχε πολύ κόσμο τριγύρω του, δεν είχε την εύκολη πάσα, αλλά δεν έκανε και το καλύτερο δυνατό παιχνίδι. Αρκετά λάθη, όχι πολύ γρήγορη σκέψη στην ανάπτυξη. Δεν έκανε μεγάλο λάθος, δεν ένιωσε πίεση από τους αντιπάλους, αλλά δεν έκανε και το κάτι παραπάνω. Στο 53′ είχε κια καλή σέντρα, που έμεινε αναξιοποίητη.

Δέχτηκε στο 24′ κίτρινη κάρτα και αυτό φάνηκε να επηρεάζει το παιχνίδι του. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, ήταν πολύ καλύτερος. Συμμετείχε πολύ περισσότερο στο παιχνίδι, ζήτησε και πήρε μπάλες, κινήθηκε σε πολλά από τα τετραγωνικά του αγωνιστικού χώρου. Στο 87′ θα μπορούσε να έχει σκοράρει στο σουτ που επιχείρησε και που σταμάτησε ο αντίπαλος τερματοφύλακας.

Στο 85′, μετά από μια απίστευτη προσπάθεια που του βγήκε η γλώσσα, γνώρισε κάτι στα standing ovation. Το άξιζε 100%. Τέτοια μαχητικότητα σπάνια βρίσκεις από ποδοσφαιριστή. Ηταν καλός στο ρόλο του ανασταλτικά και δημιουργικά, ανέβασε πολύ Τοροσίδη και Χριστοδουλόπουλο ή Γιαννιώτα από δεξιά και βοήθησε την ομάδα. Στο 41′ βρέθηκε σε θέση βολής, αλλά η καφαλιά δεν ήταν καλή, ενώ ακολουθούσε ο Μπακασέτας από καλύτερη θέση.

Προσπάθησε να κάνει το παιχνίδι που τον χαρακτηρίζει, βάζοντας πολλές κινήσεις του μέσα στον αγωνστικό χώρο. Είτε να «βάλει» τον αντίπαλο στην περιοχή, είτε να πλαγιοκοπήσει, είτε να συγκλίνει. Δεν του βγήκαν πολλές φάσεις, παρά την ενέργεια που είχε. Θα μπορούσαν τα χτυπήματά του στα στημένα να είναι καλύτερα.

Ηταν ο πρώτος που έκανε τελική προσπάθεια στον αγώνα. Στο 13′ επιχείρησε έξω από την περιοχή, η μπάλα έφυγε άουτ. Είχε κάποια καλά γεμίσματα, το πρώτο στο 12′ σε φάση που ο Ζέκα ζήτησε πέναλτι. Μπήκε με πολλή διάθεση, κέρδισε πολλές μάχες, κυκλοφόρησε χωρίς λάθη την μπάλα, αλλά φάνηκε για ακόμη μία φορά ότι στα άκρα δεν μπορεί να βοηθήσει πολύ. Ακόμη περισσότερο σε αυτό το ματς που είχε πίσω του όχι καθαρόαιμο αριστερό μπακ, τον Ρέτσο.

12′ σέντρα καλή σε πέναλτι που ζήτησε ο Ζέκα

13′ σουτ άουτ

Οσο μπορούσε πάλεψε. Κάποια στιγμή ξέμεινε από δυνάμεις. Στη συνέχεια τραυματίστηκε. Στο 16′ δεν έδωσε καλά την μπάλα στον Χριστοδουλόπουλο, σε προϋποθέσεις ευκαιρίας. Στο 41′ είχε καλή σέντρα στον Ζέκα, στο 53′ πήρε την μπυκιά από το στόμα του Μπακασέτα, στο 58′ είχε την καλύτερη ενέργεια. Σουτ με το δεξί, όχι το καλό πόδι, λίγο άουτ. Αν έμπαινε έστω και τότε…

Πήρε μπάλες, είχε καλά στημένα, αλλά πήγε κι εκείνος αριστερά. Οχι επιτελικός και περιορίστηκε. Ετσι κι αλλιώς, όταν μπήκε, ο χρόνος πια μετρούσε αντίστροφα. Εκανε το καλύτερο που μπορούσε για το διάστημα που έπαιξε, ένα σουτ στο 82′ κόντραρε και έφυγε κόρνερ.

Τον ένιωσε πολύ η αριστερή πτέρυγα της Κροατίας. Πλαγιοκόπησε, είχε δύο γυρίσματα, ένα κακό για τον Μήτρογλου και ένα καλό για τον Πέλκα στο 91′ Για να το καταφέρει αυτό μάλιστα, χρειάστηκε να περάσει ανάμεσα από τρεις αντιπάλους, σε μία εντυπωσιακή ενέργεια.

Στην πρώτη επαφή σκόραρε, αλλά η φάση είχε σταματήσει σωστά για οφσάιντ στον Τοροσίδη. Ίσως να είναι ενδεικτικό για το μέλλον του στην Εθνική. Πάντως, στο 91′ όταν βρέθηκε σε θέση βολής από γύρισμα του Γιαννιώτα, το τελείωμα του ήταν κακό.