Πόσο «αλλιώς» ήταν η Εθνική στο Βέλγιο;

Ο αγώνας με το Βέλγιο εκτός έδρας προφανώς ήταν ό,τι καλύτερο είχε να δείξει η Εθνική μας σε αυτή τη διαδρομή της στα προκριματικά του Μουντιάλ. Ήταν εκείνο το ματς, στο οποίο «ψηθήκαμε» ότι κάτι πια έχει αλλάξει, κάτι έχει γίνει στην ομάδα όπως ήταν τότε, πριν την καταστροφική διετία 2014-2016.

Μπαίνοντας κανείς στο μυαλό του Μίκαελ Σκίμπε, προφανώς θα ήθελε η ομάδα του στην Κροατία να βάλει σε καρμπόν εκείνο το παιχνίδι, κόντρα στους επίσης διάσημους Βέλγους. Το έκανε; Βάσει αποτελέσματος όχι. Είναι προφανές. Βάσει αγωνιστικής συμπεριφοράς; Επίσης όχι. Μήπως βάσει προσώπων;

Για να το δούμε λίγο, διότι ο Γερμανός τεχνικός, που είχε αποθεωθεί για την ομάδα που παρουσίασε στο Βέλγιο, έχει τώρα βρεθεί στο επίκεντρο λόγω των επιλογών του στον πρώτο αγώνα μπαράζ κόντρα στους Κροάτες.

Επιχειρήσαμε μία σύγκριση των δύο αγώνων. Πόσο διαφορετική ήταν η ομάδα που παρέταξε στην Κροατία ο Σκίμπε σε σχέση με εκείνη που είχε παρατάξει στο Βέλγιο; Η πρώτη μεγάλη διαφορά ήταν στο σχηματισμό. Οι τέσσερις στην άμυνα του Βελγίου, μέχρι και το 2-0 στο Ζάγκρεμπ είχαν γίνει τρεις και η Εθνική κλήθηκε να υπηρετήσει ένα σχήμα που είχε καιρό να παίξει.

Με πόσα διαφορετικά πρόσωπα, όμως, διότι για αυτά έχει «ανοίξει» η μεγαλύτερη συζήτηση. Από τους 14 του Βελγίου, λοιπόν, μόλις τέσσερις δεν έπαιξαν ούτε λεπτό στην Κροατία και ένας πέμπτος, ο Βέλλιος, που είχε μπει στις καθυστερήσεις. Ποιοι; Οι δύο τραυματίες, Μάνταλος και Τοροσίδης, που και να τους ήθελε ο Σκίμπε, δεν μπορούσαν. Ο Μανωλάς, που ήταν τιμωρημένος και άρα επίσης όχι διαθέσιμος. Ο Καπίνο στην εστία (ήταν τραυματίας ο Καρνέζης) και ο Βέλλιος για να περάσει ο χρόνος. Εκτός αν ο λόγος γίνεται για τους δύο…

Στην Κροατία, τώρα, οι πέντε αντικαταστάθηκαν από πέντε. Δηλαδή, σε σχέση με το Βέλγιο πέντε ήταν τα νέα πρόσωπα στο Μάξιμιρ, που δεν είχαν πάρει ούτε λεπτό σε εκείνο το απθεωτικό 1-1. Ο Καρνέζης, που αυτός μας πήγε σχεδόν σε όλη την προκριματική φάση. Ο Μπακασέτας, που τώρα μπήκε ως αλλαγή στο 71′ σε ένα ήδη διαμορφωμένο σκηνικό. Οι υπόλοιποι απλώς ήταν οι φυσιολογικές επιλογές στις σοβαρές απουσίες Μανωλά και Τοροσίδη. Αντί του δεύτερου μάλιστα, έπαιξαν στην Κροατία δύο, πρώτα ο Μανιάτης και στη συνέχεια ο Ρέτσος. Ενώ στη θέση του Μανωλά μπήκε ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Το λες και λογικό…

Σε επιμέρους θέματα, λοιπόν, ο Τζιόλης για τον οποίο τώρα γίνεται λόγος, είχε παίξει και τότε, αλλαγή στο 67′ όταν το παιχνίδι «έκαιγε». Ο Σάμαρης που ξεκίνησε τώρα, είχε ξεκινήσει και τότε. Ο Ταχτσίδης είχε παίξει και τότε, μάλιστα είχε δώσει την ασίστ και αποβλήθηκε. Ο Σταφυλίδης ήταν και τότε χαφ. Ο Ζέκα, για τον οποίο ο Σκίμπε δέχεται κριτική που αγωνίστηκε δεξιά, τότε είχε μπει στη θέση του Μάνταλου, το σκορ ήταν ακόμα 0-1 και είχε παίξει, επίσης δεξιά…

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

Η Εθνική μας αυτή είναι. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Και αύριο το πρωί να έπρεπε να παίξει σε μια τέτοια έδρα, πάνω κάτω με τους ίδιους θα το έκανε. Όχι, λοιπόν, ότι ξαφνικά φαίνονται όλες οι επιλογές του Σκίμπε περίεργες…