Η επιστροφή του Λιονέλ Μέσι και της κανονικής Αργεντινής (vids)

H περσινή κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα ήταν κάτι σαν εξιλέωση για τον Λιονέλ Μέσι. Ή τέλος πάντων αυτή την εντύπωση άφησε. Επιτέλους ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο πρόσθετε στην πολύτιμη συλλογή του «κάτι» με την εθνική ομάδα της Αργεντινής. Και μάλιστα με τρόπο ιδιαίτερο. Απέναντι στη Βραζιλία. Σε έναν τελικό στο Μαρακάνα…

Λίγο λοιπόν η δική του προσωπική υπόθεση. Λίγο ότι εκείνο το τουρνουά έγινε σε πολύ παράξενες συνθήκες στην κορύφωση του προηγούμενου κύματος covid. Και κάπως έτσι πέρασε στα… ψιλά κάτι που χθες βράδυ προσγειώθηκε στο πιάτο μας. Το γεγονός ότι έπειτα από αρκετά χρόνια, μια από τις κλασικές δυνάμεις του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου έχει ξανά το κατάλληλο προφίλ για να διεκδικήσει την κορυφή.

Παράσταση έδωσαν οι Γκαούτσος στο Γουέμπλεϊ κόντρα στην Ιταλία. Και αν δεν ήταν ο Τζίτζι Ντοναρούμα το τελικό σκορ δύσκολα θα έμενε στο 3-0 επίπεδο. Εύκολα θα μπορούσε να φτάσει στα… διπλά σε αυτό το αντάμωμα που μια ομάδα έπαιζε και μια.. κοίταζε στο υπερπέραν.

Ήταν η απογοήτευση των Ιταλών που δεν προκρίθηκε στο Μουντιάλ; Ίσως ως έναν βαθμό. Κυρίως όμως ήταν αυτό που οι Αργεντινοί χτίζουν με υπομονή και δίχως πολλά λόγια έπειτα από το «κάζο» στο παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας.

Με ένα πολύ ιδιαίτερο τεχνικό τιμ γεμάτο από σπουδαίους βετεράνους του παρελθόντος (Ο Βάλτερ Σάμιουελ, ο Πάμπλο Αϊμάρ, ο Ρομπέρτο Αγιάλα είναι ανάμεσα στους συνεργάτες του Λιονέλ Σκαλόνι). Και με μια άκρως ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα: Το πώς ο Μέσι θα είναι ευχαριστημένος. Γιατί αν εκείνος είναι καλά, όλα γίνονται καλύτερα.

Η Αργεντινή χθες κόντρα στους Ιταλούς είχε διαστήματα βγαλμένα από άλλες εποχής (της). Ο τρόπος που κάνει κατοχή μπάλας, η άνεση της να σπάει το «pressing» και να δημιουργεί προϋποθέσεις. Ο τρόπος που εκμεταλλεύεται όλο το πλάτος του γηπέδου, η αμυντική της συνέπεια. Όλα συστατικά μιας ομάδας που σα να ήθελε να εξηγήσει σε κάθε ενδιαφερόμενο πως το χειμώνα στο Κατάρ δεν θα πάει για… τη χαρά της συμμετοχής. Ότι έχει στόχο την κατάκτηση του Παγκοσμίου κυπέλλου.

Με «ευρωπαϊκή» φιλοσοφία στο παιχνίδι της. Και με όλα εκείνα τα… δώρα της Λατινικής Αμερικής. Την σπουδαία τεχνική κατάρτιση, τον δυναμισμό. Το… μαχαίρι στην κάλτσα. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι είναι αήττητη εδώ και μια τριετία.

Ο Σκαλόνι έχει φτιάξει μια ομάδα που «πατάει» στην ικανότητα του Τζιοβάνι Λο Σέλσο και του Ροντρίγκο Ντε Πολ να καταπίνουν χιλιόμετρα σαν «8άρια» και να δημιουργούν σαν «10αρια». Ουσιαστικά από τα δικά τους χαρακτηριστικά και τον αειθαλή Άνχελ Ντι Μαρία προκύπτει κατά τη διάρκεια του ματς μια μόνιμη αλλαγή διάταξης.

Είναι 4-4-2 στη φάση της άμυνας με τον Μέσι στην κορυφή. Είναι 4-3-3 στη φάση της επίθεσης με τον Μέσι ελεύθερο να μπορεί να κάνει ότι εκείνος νομίζει σημαντικό και τον Λαουτάρο Μαρτίνες ξεκινώντας από αριστερά να πατάει στην περιοχή.

Χθες κάθε φορά που η Ιταλία προσπάθησε να ανεβάσει τις γραμμές της και να πιέσει η Αργεντινή απαντούσε με ένα τρομερό passing game, που θύμιζε άσκηση 5-2 (το περίφημο «κορόιδο»). Ψυχραιμία, κοντινές αποστάσεις. Τρομερή ευστοχία στις μεταβιβάσεις.

Κάποια στιγμή ο Ντι Μαρία από τη θέση του δεξιού μπακ έσπασε την πίεση με «λόμπα» προς την καρδιά της άμυνας, δείγμα του αέρα και της ψυχολογίας που έχει αποκτήσει το συγκεκριμένο σύνολο. Δεν παίζουν ποδόσφαιρο. Το ευχαριστιούνται. Και αυτή είναι μια λεπτομέρεια που σε αυτό το επίπεδο μπορεί να κάνει τη διαφορά…

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια