Το «κλικ» ανάμεσα στα ίδια, και τα… επόμενα

Την τελευταία φορά ήταν ακόμη ο Μίκαελ Σκίμπε. Νοέμβρης του ΄17 και εκείνο το διπλό «αντάμωμα» σε αγώνες μπαράζ με την μετέπειτα δευτεραθλήτρια κόσμου Κροατία.

Όσο για τη συνέχεια; Γνωστή. Ο συμπαθής Γερμανός που πλήρωσε το τίμημα των «εσωτερικών υποθέσεων» της ΕΠΟ. Της Ομοσπονδίας που όπως αποδείχθηκε δεν έβλεπε την ώρα να τοποθετήσει στη θέση του, τον Άγγελο Αναστασιάδη.

Να ήταν οι συνέπειες μονάχα για τον Σκίμπε; Μικρό το κακό. Πλήρωσε τοις μετρητοίς όμως και η εθνική μας ομάδα. Είχε κάνει δύο βήματα μπροστά στην πρώτη απόπειρα να βγάλει το κεφάλι έξω από το… νερό. Ακολούθησαν δέκα πίσω. Μέχρι που ο δρόμος της, την έβγαλε στη Σόλνα.

Στο ματς της Τρίτης με τη Σουηδία που είναι –επιτέλους ξανά- μια παρτίδα από εκείνες που αποτελούν «πυξίδα».

Επικίνδυνη αποστολή και δεν διαφωνεί κανείς. Τυχερός άνθρωπος όμως και ο Τζον Φαν Σιπ που έλαχε σε εκείνον, πριν αδειάσει η κλεψύδρα του στον εθνικό μας πάγκο. Θα μπορούσε να αφορά στον επόμενο.

Έχει ο Ολλανδός μια παράξενη πορεία ως εδώ. Σαν καρδιογράφημα. Με πάνω και κάτω. Έχει όμως αυτή τη στιγμή και το δικαίωμα σε μια βραδιά να «παίξει» και το δικό του μέλλον και το δικό μας.

Μια νίκη προφανώς. Ενδεχομένως όμως απλά και μια καλή μάχη με τους Σουηδούς μπορεί να βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο για το μέλλον.

Θα παλέψουμε ως το τέλος για το 1-2 του γκρουπ και το όραμα του project Κατάρ; Θα ξεκινήσουμε για τα επόμενα πατώντας στη σημερινή βάση με τον ίδιο στον πάγκο; Θα πάμε στο ανακάτεμα της τράπουλας που θεωρούνταν δεδομένο στον επίλογο της θητείας Ζαγοράκη (με τα ρεπορτάζ των ημερών να αναφέρουν ως εκλεκτό του, τον Γιώργο Δώνη);

Ότι και να συμβεί η αναμέτρηση της Τρίτης θα αποτελέσει με έναν τρόπο αφετηρία.

Στα τελευταία ματς υπάρχει μια επιμονή σε σχηματισμούς γύρω από τους τρεις στόπερ.

Προκύπτει σταδιακά μια ομοιογένεια όπως προκύπτει από παίκτες που παίρνουν πλέον την φανέλα στο σπίτι τους. Υπάρχουν 15-16 παίκτες που δείχνουν να παίρνουν ρόλους. Έστω αργά ο Φαν Σιπ έχει πια φτιάξει κάτι. Αυτό το «κάτι» καλείται να υπερασπιστεί στη Στοκχόλμη.

Είτε με ένα αποτέλεσμα που θα δώσει «πνοή» στην φιλοδοξία του ανταγωνισμού για μια θέση στο Μουντιάλ. Είτε για μια εμφάνιση έστω που να δικαιολογεί τα παραπάνω. Αλλιώς, το «τέλος» δεν είναι μακριά. Άλλωστε τον Νοέμβρη αυτό το ταξίδι των προκριματικών ολοκληρώνεται. Δύο παιχνίδια μετά τη Σόλνα. Η Ισπανία εντός και το Κόσοβο εντός. Πριν από τους το φινάλε…