Ο Φαν Σιπ παίζει με την πλάτη στον τοίχο, αλλά το παιχνίδι με την Γεωργία είναι must win για την Εθνική μας ομάδα. Ο Ολλανδός πρέπει να βαδίσει στον δρόμο του Οτο Ρεχάγκελ…
Η κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική ήταν ένα μεγάλο, ανεπανάληπτο, σοκαριστικό στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου θαύμα. Το οποίο, ωστόσο, αποτελούνταν από μικρά, επί μέρους «θαύματα».
Διότι για να φτάσει εκείνη η ομάδα του Οτο Ρεχάγκελ ως την κατάκτηση του Euro 2004, έπρεπε να κάνει υπερβάσεις και νίκες από εκείνες που αλλάζουν το κλίμα. Αλλάζουν την ατμόσφαιρα και δημιουργούν ροπή προς την επιτυχία. Δίνουν αυτοπεποίθηση στους παίκτες και το σύνολο. Και ώθηση να πετύχουν ακόμη και στόχους που θεωρητικά είναι εκτός δυνατοτήτων.
Η σύγκριση της τότε ομάδας, της πρωταθλήτριας Ευρώπης, με τη σημερινή Εθνική μπορεί να οριστεί και ως μια μίνι ιεροσυλία. Ωστόσο, η ουσία δεν αλλάζει. Εάν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θέλει να κάνει τη δική του υπέρβαση και να μπει στις θέσεις που οδηγούν στα τελικά του Μουντιάλ 2022, θα πρέπει να αρχίσει να νικάει. Πρέπει να πάρει ακόμη και το μάξιμουμ εάν μπορεί, τόσο στη Γεωργία (09/10, 19:00), όσο και στη Σουηδία (12/10, 21:45). Δεν είναι δα και υπέρβαση να νικήσεις στην Τιφλίδα.
Ούτε αδύνατο το να πάρεις ισοπαλία ή να κάνεις «διπλό» στη Σόλνα. Το μακρινό 2003 η Εθνική νίκησε στη Σαραγόσα την πανίσχυρη Ισπανία και έτσι γύρισε τον διακόπτη και άλλαξε την τύχη της. Φέτος η Εθνική πήρε ισοπαλία στη Γρανάδα από τους Ισπανούς. Τα έκανε μαντάρα με τους «μικρούς» του ομίλου της, αλλά με στα δύσκολα ανταποκρίθηκε. Εάν το κάνει και τώρα, μπορεί η πρόκριση να μείνει «ζωντανή». Εάν ο Τζον Φαν Σιπ δεν οδηγήσει σε νίκη την Ελλάδα στη Γεωργία, η αναμέτρηση με τους Σουηδούς τρεις ημέρες μετά, θα είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας. Καθώς η πρόκριση θα έχει κάνει φτερά.
Η Εθνική έχει καταφέρει κάτι εντυπωσιακό: Είναι αήττητη σε τέσσερα παιχνίδια στον 2ο όμιλο των προκριματικών, έχοντας 6 βαθμούς. Αλλά είναι στην 3η θέση, πίσω από τη Σουηδία (6 βαθμοί, 4 ματς) και την πρωτοπόρο Ισπανία (13 βαθμοί, 6 ματς). Εάν καταφέρει να πάρει 6 βαθμούς στις δύο εξόδους από τα σύνορα, θα γίνει φαβορί για τη 2η θέση, καθώς θα έχει το πάνω χέρι σε όλες τις ισοβαθμίες με τη Σουηδία και θα υποδεχθεί στην Ελλάδα την Ισπανία, σε αντίθεση με τους Σκανδιναβούς που θα πρέπει να πάνε στην Ιβηρική την τελευταία αγωνιστική. Ακόμη και με 4 βαθμούς η «δουλειά» μπορεί να γίνει. Αλλά προαπαιτούμενο για να αρχίσουμε να βγάζουμε τα κομπιουτεράκια είναι η νίκη στη Γεωργία.
Ο Φαν Σιπ παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Δεν έχει αρκετούς σημαντικούς ποδοσφαιριστές στη διάθεσή του (Ζέκα, Παπαδόπουλος). Αλλά επέστρεψαν ο Μασούρας και ο Πέλκας, γεμίζοντας τη μεσοεπιθετική γραμμή. Διότι από αυτήν θα κριθεί το παιχνίδι. Εάν η Ελλάδα σκοράρει πρώτη, όλα θα πάνε καλά. Κι αν όλα πάνε καλά στη Γεωργία, τότε η ροή των πραγμάτων μπορεί να αλλάξει εντυπωσιακά.
Στο κάτω κάτω της γραφής, και ο Ρεχάγκελ Μια ανάσα από την απόλυση βρισκόταν μετά από εκείνο το ντροπιαστικό 5-1 από τη Φινλανδία. Αλλά τελικά έμεινε. Και είδαμε τι έγινε.
Θα πείτε ο Ρεχάγκελ ήταν προπονητής κανονικός, μπαρουτοκαπνισμένος, με τρομερές επιτυχίες στο βιογραφικό του και πριν την Εθνική, ενώ ο Φαν Σιπ προσπαθεί να γίνει προπονητής μέσω του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Και μακάρι να τα καταφέρει. Διότι αυτό θα σημαίνει πως πέτυχε και η Εθνική…