Το σκεπτικό του «πραξικοπήματος»: Η Εφέσεων παίζει με τις λέξεις!

Από to10.gr είχατε διαβάσει από την πρώτη στιγμή τις πραγματικές διαστάσεις της πρωτοφανούς (και… μεταμεσονύκτιας) απόφασης της Επιτροπής Εφέσεων για το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός. Από την αρχή κάναμε λόγο για «πραξικόπημα». Και η δικαίωση ήρθε με το σκεπτικό της απόφασης-έκτρωμα. Οπου επιβεβαιώνεται αυτό που είχε φανεί εξ αρχής: Οτι ο κ. Σκουτέρης απλώς προσπάθησε να βρει έναν τρόπο να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Κάνοντας «παιχνίδι» με τη «μη έναρξη» και τη «διακοπή» ενός ματς. Λες και πρόκειται για κάτι διαφορετικό!

Όπως είχαμε αποκαλύψει, ο πρόεδρος της Επιτροπής κράτησε επιλεκτικά το στοιχείο 1 στο άρθρο 15, παράγραφο 3 και τιμώρησε τον «Δικέφαλο» του βορρά μόνο με πρόστιμο επειδή θεώρησε ότι ο αγώνας δεν έγινε (!), παραδεχόμενος πάντως, τόσο την υπαιτιότητα του ΠΑΟΚ για τη διακοπή του αγώνα, αλλά και τον τραυματισμό του Όσκαρ Γκαρθία.

Στο στοιχείο 2, του συγκεκριμένου άρθρου γίνεται λόγος για αφαίρεση βαθμών και αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών σε περίπτωση διακοπής του αγώνα. Με αυτό ορθά ΠΑΟΚ είχε τιμωρηθεί σε πρώτο βαθμό, αλλά η Επιτροπή Εφέσεων είχε διαφορετική άποψη και το αγνόησε, ανατρέποντας κάθε δικαστική λογική και παίζοντας απλώς με τις λέξεις!

Στο σκεπτικό 29 σελίδων, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εφέσεων σημειώνει:

«Από τη γραμματική διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ του Π.Κ. συνάγεται με σαφήνεια ότι οι επιπρόσθετες (πέραν της χρηματικής ποινής) κυρώσεις επιβάλλονται μόνον σε περιπτώσεις που «υπάρξει οριστική διακοπή αγώνα». Ο όρος «οριστική διακοπή του αγώνα» σημαίνει μη συνέχιση αγώνα ο οποίος άρχισε. Αντίθετα μη έναρξη αγώνα σημαίνει αγώνας που δεν άρχισε. Το ότι διαφορετική έννοια είναι αυτή της διακοπής και διαφορετική της μη έναρξης του αγώνα συνάγεται αναμφισβήτητα, πέρα από τη γραμματική διατύπωση της ρυθμίσεως και από τις ακόλουθες σκέψεις.

Πρόκειται για μία καθαρά πραξικοπηματική απόφαση και μία ερμηνεία που πάρθηκε κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ΠΑΟΚ για να αποφύγει σκανδαλωδώς την αφαίρεση των τριών βαθμών.

Και συνεχίζει η Επιτροπή Εφέσεων: «Η ίδια η διάταξη του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ αντιμετωπίζει δύο περιπτώσεις: την «οριστική διακοπή του αγώνα» (εδ. β’) και την άλλη (εδ. α’), την οποία προσδιορίζει χρονικά σε σχέση με τον αγώνα. Η άλλη αυτή περίπτωση του εδ. α’ δεν μπορεί να αφορά αγώνα που δεν άρχισε, αφού το μετά την έναρξη στάδιο καλύπτει το εδ. β’ με τον όρο ¨οριστική διακοπή του αγώνα». Η όλη δομή του άρθρου δεν καταλείπει αμφιβολία (κλιμακωτή ένταση των ποινών) για τη διαφορά «διακοπής» και «μη ενάρξεως» – κάτι που ενισχύεται και από την (συμβαδίζουσα με την κλιμάκωση των ποινών) ετερότητα της ουσιαστικής βαρύττηας. Άλλωστε η διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β’ του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ κάνει σαφή (γραμματική) διάκριση ανάμεσα σε αγώνα που «δεν άρχισε» και σε «αγώνα που διακόπηκε οριστικά» – πράγμα που δεν θα έκανε εάν ο όρος «διακοπή» κάλυπτε και την περίπτωση αγώνα «που δεν άρχισε»».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΕΔΩ…