Ολυμπιακός: Όχι τι έγινε. Τι θα γίνει…

Αν σου έλεγε κάποιος τη βραδιά της κλήρωσης πως ο Ολυμπιακός θα έβαζε τέσσερα γκολ στην Τότεναμ σε αυτόν τον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ και θα έπαιρνε έναν βαθμό, πιθανότατα θα τον περνούσες για τρελό. Και για τον αριθμό των γκολ σε βάρος της περσινής φιναλίστ και φυσικά για την «ισοτιμία».

Σε αυτή το ταξίδι επιστροφής κάτω από τα άστρα όμως ως τώρα μόνο… τρέλες προκύπτουν ως εδώ. Και μιας και συμβαίνουν μονίμως για τους «άλλους»: Θα πρέπει να νιώθουν ικανοποιημένοι οι Ερυθρόλευκοι που μια στροφή πριν από το φινάλε κρατούν ακόμη την τύχη στα χέρια τους. Μια νίκη στο Καραϊσκάκη επί του Ερυθρού Αστέρα, ένα εισιτήριο για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Καλό deal, τηρουμένων των αναλογιών.

Κατά τα άλλα: Εκείνο το ανόητο πέναλτι του Μεριά στον Κέιν τη νύχτα της πρεμιέρας, που ήρθε και έδεσε με την αυτοχειρία του Τυνήσιου στο Λονδίνο. Και ενδιάμεσα το Βελιγράδι. Η ακατανόητη αποβολή του Μπενζιά στο Βελιγράδι αλλά και η «ραψωδία» στην πλάτη του διεθνούς αμυντικού. Το λάθος του που έφερε το 1-1 (60΄) σε εκείνο το διώξιμο που έστρωσε στον Τουμανέ. Και το άχαστο που χάθηκε από εκείνον στο 85΄για το 1-2,σε ματς που τελικά έληξε με 3-1. Λες και τον έχει σημαδέψει η μοίρα. Εκείνον που δεν κάθισε το καλοκαίρι ούτε μια μέρα. Εκείνον που επί της ουσίας έχει επιφορτισθεί με «διπλό» βάρος έπειτα από το πρόβλημα υγείας του Σισέ που κρατά τον Σενεγαλέζο εκτος δράσης εδώ και δυόμισι μήνες.

Το ποδόσφαιρο όμως είναι παιχνίδι του λάθους. Και τα λάθη -είτε ατομικά, είτε ομαδικά, είτε… διαιτητικά- πληρώνονται τοις μετρητοίς σε αυτό το επίπεδο. Έβαλε τέσσερα γκολ ο Ολυμπιακός στην Τότεναμ, του έβαλε τρία γκολ μόνος του ο Χάρι Κέιν. Και άλλα τόσα ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Δύο σέντερ φορ που το καθένα κοστίζει δύο φορές το ρόστερ των Ερυθρόλευκων. Στον Ερυθρό Αστέρα έβαλαν επτά, οι δύο τους. Στην ομάδα του Μιλόγεβιτς που τις τελευταίες τρεις αγωνιστικές έχει 0-15 γκολ αλλά με ισοπαλία στο Φάληρο συνεχίζει εκείνη στο Γιουρόπα Λιγκ. Η τρέλα που λέγαμε…

Και μιας και πρέπει όλα να προσπαθεί κανείς να τα φέρει στην κανονική του διάσταση; Πρέπει άπαντες να παραδεχθούν πως ο Ολυμπιακός φέτος στην Ευρώπη έχει καταφέρει ξεκάθαρα να δείξει την πρόοδο του. Μια ομάδα που δεν μοιάζει με τις άλλες στην Ελλάδα. Ο ρυθμός του, τα τρεξίματα του, η ανταγωνιστική του όψη. Είναι όλα βήματα προς τα εμπρός. Μια σύγκριση με την περσινή παρουσία, και τελικά την εικόνα της ΑΕΚ σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ μάλλον είναι ένα επιχείρημα συμβατό με την περίσταση.

Μακάρι οι Πειραιώτες να βρεθούν στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Όχι μόνο γιατί η εικόνα τους στον όμιλο συνολικά είναι καλύτερη από εκείνη του Ερυθρού Αστέρα, αλλά και γιατί δείχνουν να έχουν χαρακτηριστικά ικανά να τους πάνε ακόμη παραπέρα. Μακάρι και για το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς αυτή είναι η μοναδική ελπίδα για την αποφυγή της καταδικαστικής 18ης θέσης στο ranking. Για να πάει όμως η ομάδα ως εκεί, έχει ανάγκη μια μεγάλη νίκη. Που θα τις αλλάξει τον αέρα. Την ίδια την ψυχολογία της. Το ματς της Κυριακής. Όσα έγιναν (και) στο Λονδίνο το καθιστούν πια ανάγκη. Για όλους…

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

ΥΓ. Ο κόουτς Μαρτίνς άργησε χαρακτηριστικά να παίξει το «χαρτί» της πρώτης αλλαγής. Για άλλη μια φορά. Όταν όμως σου έχει χαλάσει ένα «έργο τέχνης», ένα τσαφ αμυντικού και ένα φάουλ που δεν έδωσε ούτε το VAR; Μάλλον είναι άδικο να ξεκινήσεις την κουβέντα από εκείνον…