Ο Νορβηγός είναι «κάνω τη διαφορά». Είναι αρχηγός. Δεν είναι ο αδύναμος κρίκος του Πλζεν.
Η δεξιά πλευρά της Βικτόρια. Σε αυτή εντόπισε το σκάουτινγκ του Ολυμπιακού την βάση της επιθετικής λειτουργίας των Τσέχων. Στην παρουσία ενός μπακ- εξτρέμ (Χάβελ) που δίνει πλάτος στον διάδρομο και έναν σωρό επιλογές στον –ίσως- ποιοτικότερο ποδοσφαιριστή της ομάδας του Βρμπα: Τον αεικίνητο Καγιάμπα.
Πάνω σε αυτή τη συνθήκη έχτισε ένα κομμάτι της τακτικής του ο Μαρτίνς. Κάπως έτσι προέκυψε και ο πολύ αθλητικός Μασούρας μπροστά τον Τσιμίκα. Επιλογή περισσότερο με ρόλο ανασταλτικό και λιγότερο επιθετικό στην οικονομία του ματς. Επιλογή που σε αυτό το κομμάτι, τηρουμένων των αναλογιών, δούλεψε καλά.
Τόσο καλά, που τελικά τα όποια προβλήματα προκάλεσαν οι γηπεδούχοι προήλθαν από… απέναντι. Από την δεξιά πλευρά του Ολυμπιακού. Από τη δική του «βάση» επιθετικής λειτουργίας. Το δικό του σπουδαίο δίδυμο: Ομάρ-Ποντένσε. Αν άφηναν μήνυμα στην εξέλιξη του ματς θα ήταν μάλλον κάτι σε: κατάσταση απενεργοποίησης.
Ο Πορτογάλος με εκείνη την συνήθεια των «επιθετικών» να μην ακολουθούν σωστά στο αμυντικό transition αλλά και στο παιχνίδι χωρίς τη μπάλα. Και ο Νορβηγός… χαμένος στη μετάφραση. Καμία σχέση με Ομάρ. Ούτε πίσω, αλλά ούτε και μπρος. Δεν έγινε ποτέ παράγοντας του παιχνιδιού. Σε μια αναμέτρηση, στην πρώτη δίχως τον Φορτούνη, που δεδομένα ο προπονητής αλλά και ολόκληρος ο Ολυμπιακός περίμενε το «παραπάνω» από εκείνον. Και από εκείνον. Όπως και από τον Ποντένσε, και τον Βαλμπουενά. Και όσους στέκονται στην πρώτη γραμμή του ρόστερ.
Δεν είναι τυχαίος ο… διαχωρισμός στην κριτική της άμυνας. Σπουδαίος ο Σεμέδο, έκπληξη ο Μπα, συνεπέστατος ο Τσιμίκας. Ομάρ πουθενά. Γιατί –για Ομάρ- δεν ήταν εκεί. Όπως δεν είναι γενικώς σε αυτό το φετινό ξεκίνημα.
Συμβαίνουν βεβαίως αυτά στο ποδόσφαιρο. Πολλώ δε μάλλον στην αρχή μιας σεζόν. Θες καμιά φορά τον χρόνο σου. Εδώ όμως δεν υπάρχει χρόνος και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς.
Ο Νορβηγός ομολογουμένως πέρσι έκανε μια σεζόν πολύ υψηλού επιπέδου. Τόσο σημαντικός που ο τραυματισμός του τον Φλεβάρη (σε εκείνο το ματς με τον Πανιώνιο) θεωρήθηκε ένας από τους λόγους που οι Ερυθρόλευκοι δεν τα κατάφεραν στον κρισιμότερο μήνα του χρόνου επιχειρώντας σε τρία διαφορετικά ταμπλό.
Βασικός ζητούμενο εν όψει ρεβάνς λοιπόν: Ο Ομάρ. Και να γίνει Ομάρ: Δεξιός μπακ με καντάρια ποιότητας και συμβόλαιο άνω του εκατ ευρώ (στη φετινή τελευταία σεζόν της τρέχουσας συμφωνίας). Αρχηγός μιας και την Τρίτη το περιβραχιόνιο θα σταθεί στο δικό του μπράτσο.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Αν είναι Ομάρ; Ο Ολυμπιακός θα είναι μια άλλη ομάδα. Αν είναι μπροστά του και ο κανονικός Ποντένσε; Ο Ολυμπιακός θα προκριθεί