Κουτίνιο- Βαλβέρδε : Μια θεωρία συνωμοσίας και ένα μεγάλο λάθος

Λέει ο μύθος πως πίσω από την επιλογή του Κουτίνιο για την Μπαρτσελόνα υπάρχει μια μικρή θεωρία συνωμοσίας. Η ανάγκη μεγάλης αθλητικής εταιρίας να έχει έναν «συνδετικό» κρίκο ανάμεσα στη Μπάρτσα και την Εθνική Βραζιλίας, τις οποίες ντύνει η ίδια. Όλα αυτά μετά την πώληση του Νεϊμάρ στην Παρί και βέβαια πάντα με τον αστερίσκο πως στην Βαρκελώνη υπάρχει το δίδυμο Μέσι-Σουάρες που ανήκει στην βασική ανταγωνίστρια αθλητική εταιρία.

Αν συμβαίνουν αυτά στον μαγικό κόσμο των σπορ; Γιατί να μην συμβαίνουν; Και κυρίως γιατί να μην κυκλοφορούν ιστορίες ότι συμβαίνουν. Σαν αυτή του Κέβιν Ντουράντ και τον πραγματικό λόγο που επέλεξε τους Γουόριορς το καλοκαίρι του 2016 και άλλες πολλές.

Η συμφωνία της συγκεκριμένης εταιρίας με τη Μπαρτσελόνα είναι δεκαετής και ξεπερνά το 1 δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα για τους Καταλανούς. Προβλέπει μεταξύ άλλων πως η εταιρία έχει αναλάβει την υποχρέωση να πληρώνει κάθε χρόνο στους πρωταθλητές Ισπανίας το ποσό των 60 εκατομμυρίων ευρώ μαζί με όλα τα μπόνους και τα έξτρα.

Παράλληλα το 10%-15% των εσόδων από τις πωλήσεις της εταιρίας σε προϊόντα με το σήμα της Μπάρτσα καταλήγουν στα ταμεία του κλαμπ.

Να μην χάσουμε τον δρόμο μας όμως…

Κάπως έτσι, η μεταγραφή του Κουτίνιο κόστισε 135 εκατ ευρώ τον Γενάρη του 2018. Τα χρήματα δηλαδή που πάνω-κάτω η Λίβερπουλ δαπάνησε για να αποκτήσει τον Άλισον (62,5 εκατ ευρώ) και τον Φαν Ντάικ (84 εκατ ευρώ). Για τα δύο κομμάτια που άλλαξαν οριστικά την εικόνα του παζλ που μαεστρικά συνέδεσε στο Μερσεϊσάιντ ο Γιούργκεν Κλοπ. Οι Reds έδωσαν έναν «αρτίστα» που όπως αποδείχθηκε δεν τους έλλειψε ποτέ, για έναν τερματοφύλακα που δεν είχαν και έναν κεντρικό αμυντικό που αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Premier League.

Η Μπαρτσελόνα πάλι αγόρασε κάποιον που θεωρητικά ταίριαζε αρμονικά στο αγωνιστικό της στιλ. Αυτό που ίσως όμως δεν κατάλαβε, είναι πως το δικό της στιλ όσο ο καιρός περνά τόσο και ξεπερνιέται. Το ποδόσφαιρο με τις αμέτρητες πάσες, και με το δικαίωμα να έχεις δύο-τρεις διαφορετικούς σούπερ σταρ που ενίοτε τρέχουν στο χορτάρι μόνο για την επίθεση. Ακόμη και αν ανάμεσα τους βρίσκεται ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου.

Ο Βαλβέρδε που εδώ και λίγες ώρες ακούει τα μύρια όσα, και ίσως απολυθεί, ήταν μάλλον ο μοναδικός στο Καμπ Νου που κατάλαβε αυτή την διαφορά. Διόλου τυχαίο ότι ουσιαστικά τον Κουτίνιο σπάνια σε αυτόν τον έναν χρόνο και κάτι, τον υπολόγιζε στα αλήθεια για την πρώτη γραμμή της μάχης: Σε νύχτες με… γκάζια και όχι με ομάδες σαν τη Ουέσκα και τη Λεβάντε να στέκονται απέναντι. Τις περισσότερες φορές που τον επέλεξε σε 4-3-3 με τον Μέσι και τον Σουάρες το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Όποτε τον διάλεξε στο 4-4-2 ως ακραίο χαφ το αποτέλεσμα δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Ο Κουτίνιο έχει φέτος 11 γκολ (5 ασίστ) αλλά σε 52 συμμετοχές!

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Στην πραγματικότητα αυτό είναι μάλλον και το μεγαλύτερο λάθος του Τσινγκούρι στην διαχείριση που έκανε τώρα κόντρα στην Λίβερπουλ. Στο γεγονός ότι επένδυσε στον Βραζιλιάνο που αποδείχθηκε αόρατος. Στα 120΄ που έπαιξε στα δύο ματς το σκορ ήταν συνολικά 1-3 για τους Καταλανούς. Ειδικά χθες ήταν σα να μην έπαιξε, παρότι ήξερε το Άνφιλντ ίσως καλύτερα από τον καθένα. Δε η πλευρά του, εκείνη που υποστήριζε παρέα με τον Άλμπα; Εξελίχθηκε σε εφιάλτη από αυτόν τον δαίμονα που ακούει στο όνομα Αλεξάντερ Άρνολντ. Η θεωρία συνωμοσίας που προλογίσαμε έφτασε στην κορύφωση της. Είναι περισσότερο πειστικό πως ο Κουτίνιο έπαιξε σε αυτό το ιστορικό ματς γιατί «έπρεπε», και λιγότερο γιατί ταίριαζε στις ανάγκες.