Πεπ Γκουαρδιόλα: Ακόμα και η τελειότητα, έχει φτέρνες

«Να παίζει, όπως ήμουν τυχερός να παίζω εγώ», είχε επαναλάβει πολλές φορές στον εαυτό του. Αυτό ήταν το όραμά του, όταν ανέλαβε το τιμόνι της Μπαρτσελόνα. Να επαναφέρει το πνεύμα του δασκάλου του, Γιόχαν Κρόιφ. Και το κατάφερε. Όσα σκέφτηκε και εφάρμοσε ο Ιπτάμενος Ολλανδός την περασμένη 30ετία, ο Καταλανός τα έφερε και πάλι στην επιφάνεια, φροντίζοντας παράλληλα να βάλει τη σφραγίδα του.

Εμπιστεύτηκε και προώθησε παίκτες από την δεύτερη ομάδα, τελειοποίησε την επιθετική άμυνα και δημιούργησε μια ομάδα που γοήτευε με τον τρόπο που κινούνταν στο χορτάρι, απλώνοντας το παιχνίδι της, μια ομάδα που έπνιγε τον αντίπαλό της με το ασφυκτικό πρέσινγκ από τη στιγμή που θα χάσει την μπάλα, σαν να είναι η πιο πολύτιμη ερωμένη της.

Μετά από ένα εκκωφαντικό 5-0 υπέρ της πολλά υποσχόμενης Ρεάλ Μαδρίτης του Ζοσέ Μουρίνιο, η  «Gazzetta dello Sport» χαρακτήρισε το παιχνίδι της Μπάρτσα του Πεπ ως: «το πιο καθάριο και μεγαλοπρεπές έργο τέχνης αυτής της σύγχρονης εποχής, το αποτέλεσμα ενός ταλέντου που εκφράζεται με συλλογικό τρόπο, το οποίο ποια διαφορά μπορεί να έχει από αυτό που ενέπνευσε έναν Μπετόβεν ή έναν Πικάσο».

Από το 2008 έως το 2012 που έμεινε στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, προστέθηκαν στο παλμαρέ των Μπλαουγκράνα 14 τρόπαια. Τρία πρωταθλήματα, δύο κύπελλα, 3 ισπανικά σούπερ καπ, 2 ευρωπαϊκά σούπερ καπ, 2 παγκόσμια κύπελλα συλλόγων, 2 Champions League.

Κι έπειτα πήγε στην Μπάγερν. Μετέφερε κι εκεί τα συστήματα και τις εμπνεύσεις τους. Την συντριπτική κατοχή της μπάλας, τις πάσες, τον επιθετικό βομβαρδισμό της αντίπαλης άμυνας, σε σημείο που να την κάνει να φαίνεται απόλυτα τρωτή. Με τους Βαυαρούς, πήρε τρία πρωταθλήματα Γερμανίας, δύο γερμανικά κύπελλα, 1 ευρωπαϊκό σούπερ καπ, ένα παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων. Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τι λείπει…

Η τελευταία του ευρωπαϊκή παράσταση είχε την γεύση της αποτυχίας. Κάποιοι μάλιστα, έκριναν αποτυχημένο το έργο του. Βλέπεις παρέλαβε μια Μπάγερν πρωταθλήτρια. Και την παρέδωσε πρωταθλήτρια. Όμως αυτό δεν είναι κάτι που έλειπε από τους ηγεμόνες της Μπουντεσλίγκα. Τρεις φορές, στα τρία χρόνια του εκεί, δεν κατάφερε να οδηγήσει τους Βαυαρούς στον τελικό του Champions League.

Το 2014 στον ημιτελικό της διοργάνωσης, αποκλείστηκε από τη Ρεάλ. Το 2015 από την Μπαρτσελόνα. Το 2016 από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Το ευρωπαϊκό προφίλ που έχτισε στην Βαρκελώνη, είχε τσαλακωθεί.  Και η εικόνα του ιδιοφυούς, πρωτοπόρου είχε πληγεί ανεπανόρθωτα. Αποχώρησε, με προορισμό το Νησί.

Έκανε την Μάντσεστερ Σίτι, την ομάδα των θαυμάτων. Οι Πολίτες υπό την μαεστρία του, μοιάζουν υπερηχητικοί. Ανίκητοι. Από εκείνες τις ομάδες που προκαλούν «τρόμο». Οι Άραβες της Σίτι όμως, μετά και το περυσινό νταμπλ που «ξέπλυνε» τον αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ στα ημιτελικά, θέλουν πώς και πώς την κούπα με τα μεγάλα αφτιά.

Γι’ αυτό το λόγο και έκαναν δικό τους τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Κακά τα ψέματα. Φέτος έμοιαζαν όλα ιδανικά. Μέχρι το βράδυ της Τρίτης (09/04), η Σίτι ήταν μέσα και στους 4 τίτλους που διεκδικούσε. Ο Πεπ βέβαια δήλωνε: «Κανείς δεν το έχει πετύχει, οπότε γιατί να μπορούμε να το κάνουμε εμείς; Είναι σχεδόν αδύνατο να κατακτήσεις τα πάντα, αυτή είναι η αλήθεια».

Η ήττα με 1-0 από την Τότεναμ, έθεσε σε κίνδυνο τον πιο σπουδαίο από όλους. Το Champions League. Και σε αυτό το σημείο εμφανίζεται ο κίνδυνος υπεραπλούστευσης. «Ο Πεπ κατακτά τα πάντα με τις ομάδες του εντός των τειχών, όμως στην Ευρώπη, η μαγεία του εξαντλήθηκε στη θητεία του στην Μπαρτσελόνα.»

Ίσως αυτό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, είναι που καθορίζει, την ευρωπαϊκή μοίρα του Γκουαρδιόλα. Σαν να έχει συμμαχήσει με την απογοήτευση. Σαν να προετοιμάζει από πριν το έδαφος για την επικείμενη αποτυχία, και να συνεχίζει με προσοχή στραμμένη στις εγχώριες υποχρεώσεις.

Το 2015, έβαλε την Μπάγερν να παίξει άκρως επιθετικά στο Καμπ Νου κόντρα στην Μπαρτσελόνα, σοκάροντας με την επιλογή του, τακτική που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μετά από 20 λεπτά. Το σκορ ήταν τότε 0-0, αλλά η κόπωση ήταν τέτοια στα πόδια των ποδοσφαιριστών του, που ίσως δικαιολογεί τα τρία γκολ που πέτυχε η Μπάρτσα. Πέρυσι, στο Άνφιλντ εξέπληξε με την χρησιμοποίηση του Γκουντογκάν,  σε έναν ρόλο που φαινόταν να δημιουργεί σύγχυση.

Κόντρα στην Τότεναμ, τα ερωτήματα που προέκυψαν δεν ήταν τόσο οξεία. Κι αν ο Σέρχιο Αγκουέρο είχε ευστοχήσει στο 12ο λεπτό, η εξέλιξη του παιχνιδιού μπορεί να ήταν πολύ διαφορετική. Ωστόσο, ακόμα και αν είναι λίγο… άδικο για έναν πολύ καλό παίκτη, η παρουσία του Γκουντογκάν φαίνεται συχνά να αποτελεί… προειδοποιητικό σημάδι. Ελλείψει του τραυματία Μπερνάντο Σίλβα και αφήνοντας τον Ντε Μπρόινε στον πάγκο, ο Γερμανός άσος ξεκίνησε βασικός, σε ένα πιο συντηρητικό σχήμα από τον Πεπ, που φάνηκε μάλλον φοβισμένος από την αθλητικότητα της ομάδας του Ποκετίνο.

Όπως και να’χει, η χθεσινή ήττα κόντρα στους Σπερς, ήταν η ήττα υπ’ αριθμόν 10 εκτός έδρας, σε… προχωρημένη φάση του Champions League. Συγκεκριμένα, ο Πεπ έχει αποτύχει να πάρει νίκη σε εκτός έδρας παιχνίδι προημιτελικής φάσης του Champions League, από το 2011, όταν ήταν ακόμα στο τιμόνι της Μπαρτσελόνα…

09/04/2019 (προημιτελικά): Τότεναμ – Μ. Σίτι 1-0

04/04/2018 (προημιτελικά): Λίβερπουλ – Μ. Σίτι 3-0
10/04/ 2018 (προημιτελικά): Μ.Σίτι – Λίβερπουλ 1-2

27/04/2016 (ημιτελικά): Ατλέτικο Μαδρίτης – Μπάγερν Μονάχου 1-0
03/05/2016 (ημιτελικά): Μπάγερν Μονάχου – Ατλέτικο Μαδρίτης 2-1

06/05/2015 (ημιτελικά): Μπαρτσελόνα – Μπάγερν Μονάχου 3-0
12/05/2015 (ημιτελικά): Μπάγερν Μονάχου – Μπαρτσελόνα 3-2

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

15/04/2015 (προημιτελικά): Πόρτο – Μπάγερρν Μονάχου 3-1
21/04/2015 (προημιτελικά): Μπάγερν Μονάχου – Πόρτο 6-1