Η τελευταία φορά που Άγγλοι και Ιταλοί συναντήθηκαν σε τελικό Champions League (vids)

Η μεγάλη στιγμή έφτασε. Απόψε το βράδυ (22:00) Μάντσεστερ Σίτι και Ίντερ θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στη Κωσταντινούπολη στον μεγάλο τελικό του Champions League, με φόντο το πολυπόθητο τρόπαιο.

Από την μια πλευρά η καλοκουρδισμένη μηχανή του Πεπ Γκουαρντιόλα, η οποία μετά το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, θέλει να προσθέσει στην συλλογή της και τον μεγαλύτερο της πόθο (το Champions League), ολοκληρώνοντας έτσι ένα ιστορικό τρέμπλ, και από την άλλη η ιστορική Ίντερ, η οποία στον πρώτο της τελικό Champions League μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, θα προσπαθήσει να προσθέσει στο πέτο της το τέταρτο αστέρι.

Διαβάστε επίσης: Τα 10 κορυφαία γκολ σε τελικούς Champions League! (vids)

Αγγλό-Ιταλικός τελικός Champions League λοιπόν πράξη 5η, με την τελευταία σύγκρουση μεταξύ των δύο κόσμων να έχει λάβει χώρα σε ελληνικό έδαφος…

Εκδίκηση για την ήττα στον τελικό της Κωνσταντινούπολης 

Μίλαν και Λίβερπουλ συνέθεσαν το τελευταίο ζευγάρι Αγγλό-Ιταλικού τελικού. Ένα ζευγάρι το οποίο το 2005 μας χάρισε ίσως και όχι άδικα τον πιο συγκλονιστικό τελικό στην ιστορία του θεσμού, με τους «Reds» να κάνουν ένα μυθικό comeback και να κατακτούν το τρόπαιο στα πέναλτι.

Ωστόσο δύο χρόνια αργότερα είχε έρθει η ώρα για εκδίκηση για τους Μιλανέζους. Μίλαν και Λίβερπουλ θα τα έλεγαν ξανά στο ΟΑΚΑ στον τελικό του 2007, με την ιστορία να είναι εντελώς διαφορετική.

Ο Ιντζάγκι ήταν ο «θύτης» των «reds» πετυχαίνοντας τα δύο γκολ των «ροσονέρι», ενώ ο Κάιτ μείωσε στο 89 και ξύπνησε μνήμες από το 2005. Οι Μιλανέζοι, όμως, ήταν αποφασισμένοι για την κατάκτηση του τροπαίου και τα κατάφεραν.

Όπως και το 1994, η Αθήνα αποδείχθηκε γούρικη για την Μίλαν, που κατέκτησε τον 7ο τίτλο της ιστορίας της. Αντίθετα η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε να επαναλάβει το θαύμα του 2005 στην Κωνσταντινούπολη, παρά το γεγονός ότι έπαιξε αρκετά καλό ποδόσφαιρο, κυρίως στο πρώτο μέρος.

Η Μίλαν παρατάχθηκε με τρεις αμυντικούς μέσους (Αμπροζίνι, Ζέεντορφ, Γκατούζο) και με δεύτερο προωθημένο τον Κακά. Ο Μπενίτεθ δεν τοποθέτησε προσωπικό αντίπαλο στον Βραζιλιάνο, που ωστόσο είχε τη… διακριτική επιτήρηση του Ντάνιελ Αγκερ, όποτε οι «ροσονέρι» επανακτούσαν την κατοχή της μπάλας.

Από την άλλη πλευρά, η Λίβερπουλ παρατάχθηκε επίσης με έναν κλασικό επιθετικό, τον Ντιρκ Κάιτ, δίνοντας μεγάλο βάρος στα άκρα, με τον «Μπόλο» Ζέντεν αριστερά (έδινε βοήθειες ο Τζέραρντ) και τον Πέναντ δεξιά. Δημιουργικά η Μίλαν δεν υπήρχε, παρά μόνο όποτε έπαιρνε τη μπάλα ο Κακά, ο οποίος προσπαθούσε να ανοίξει το παιχνίδι στα άκρα, για τους Γιανκουλόφσκι, Οντο.

Με τους Αλόνσο, Μασεράνο να κάνουν σπουδαία δουλειά στο κέντρο, οι «κόκκινοι» είχαν το «πάνω χέρι» σε όλο το πρώτο ημίχρονο και έφτασαν κοντά στο γκολ με τους Πέναντ (10), Τσάμπι Αλόνσο (27), έστω κι αν δε δημιούργησαν την κλασική ευκαιρία.

Κόντρα στη ροή του αγώνα, όμως, η Μίλαν πήρε το προβάδισμα σε ένα καθοριστικό χρονικά σημείο. Με τη συμπλήρωση του 45λεπτου, ο Κακά κέρδισε φάουλ στην ευθεία του τέρματος και περίπου τρία μέτρα έξω από την περιοχή.

Το εκτέλεσε ο Αντρέα Πίρλο, η μπάλα βρήκε στον Ιντζάγκι και ξεγέλασε τον Ρέινα για να καταλήξει στα δίχτυα.

Ο κορυφαίος Ιταλός σκόρερ όλων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων πέρασε και τον Ρέινα και «έγραψε» το 2-0 στο 83′ χαρίζοντας στη Μίλαν το 7ο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας της.

Το γκολ του Ντιρκ Κάιτ στο 89 από θέση οφσάιντ, προσέφερε ένα τετράλεπτο σασπένς στον τελικό, αλλά δεν ήταν δυνατόν να αλλάξει τον ρου του αγώνα, παρά μόνο να διαμορφώσει το τελικό 2-1.

ΜΙΛΑΝ (Κάρλο Αντσελότι): Ντίντα, Οντο, Νέστα, Μαλντίνι, Γιανκουλόφσκι (79 Καλάτζε), Αμπροζίνι, Γκατούζο, Ζέεντορφ (+90 Φαβάλι), Πίρλο, Κακά, Ιντζάγκι (88 Τζιλαρντίνο)

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ (Ραφαέλ Μπενίτεθ): Ρέινα, Φίναν (88 Αρμπελόα), Αγκερ, Κάραγκερ, Ρίισε, Αλόνσο, Μασεράνο (78 Κράουτς), Τζέραρντ, Πέναντ, Ζέντεν (59 Κιούελ), Κάιτ