Στις 18 Μαΐου του 1994 η Μίλαν του Φάμπιο Καπέλο κατακτούσε το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στο ΟΑΚΑ «σκορπώντας» την Μπαρτσελόνα με 4-0. Και όμως δεν ήταν φαβορί.
Η Μίλαν τελικά δεν κατάφερε την Τρίτη να περάσει στον τελικό του Champions League αφού με συνολικό σκορ 3-0, αποκλείστηκε από την συμπολίτισσα της Ίντερ στα ημιτελικά, και έχασε την ευκαιρία να πάει ξανά στην πηγή μετά το 2007, όταν και κατέκτησε τη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση.
Διαβάστε επίσης: Σφήνα της Αστον Βίλα για Κορδόν – Τι ισχύει για Μπαρτσελόνα
Τέτοιες μέρες πριν από καμιά τριανταριά χρόνια πάντως, τα πήγαινε εξαιρετικά…
Ο σπουδαίος ιταλικός σύλλογος μεσουρανούσε την δεκαετία του 1990 έχοντας μία εξαιρετική ομάδα που δέσποζαν μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες και πολύ ταλαντούχοι προπονητές.
Σαν σήμερα λοιπόν, στις 18 Μαΐου του 1994, η ομάδα του Μιλάνου κατέκτησε ένα πολύ… μάγκικο τρόπαιο στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (Champions League κοινώς) , σκορπώντας τη μεγάλη Μπαρτσελόνα των, Ρομάριο, Στόιτσκοφ, Κούμαν (του νεαρού Πεπ Γκουαρντιόλα) και φυσικά του αρχιτέκτονα Γιόχαν Κρόιφ, με 4-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Οι «ροσονέρι» συγκεκριμένα έχοντας στο ρόστερ τους ποδοσφαιριστές όπως ο, Παόλο Μαλντίνι, ο Ντεμέτριο Αλμπερτίνι και φυσικά ο αριστεροπόδαρος παικταράς Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς παίζοντας πολύ έξυπνα, «κατατρόπωσαν» τους «μπλαουγκράνα» με μια βαριά και επιβλητική τεσσάρα…
Δυο γκολ σημείωσε ο Ντανιέλε Μασάρο, στο 22′ και στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους. Ένα και μάλιστα εκπληκτικό ο Ντέγιαν Σαβίσεβιτς στο 47′, με τον νεαρό τότε Γάλλο στόπερ, Μαρσέλ Ντεσαγί να ολοκληρώνει το θρίαμβο με ένα 4ο τέρμα, μόλις στο 58ο λεπτό.
Το φαβορί και η αλαζονεία που πληρώθηκαν
Και όμως η Μίλαν στην πραγματικότητα ήταν το αουτσάιντερ απέναντι στους «μπλαουγκράνα» των μεγάλων ονομάτων, και της φοβερής προσωπικότητας του Γιόχαν Κρόιφ, που αλαζονικά θα έλεγε κανείς, τόνιζε πριν τη σπουδαία αναμέτρηση πως:
«Είμαστε πιο πλήρεις και ανταγωνιστικοί από ό,τι το 1992 (είχαν κατακτήσει το Πρωταθλητριών οι Καταλανοί). Η Μπαρτσελόνα είναι το φαβορί. Η Μίλαν δεν είναι κάτι το φοβερό. Βασίζονται στην άμυνα, εμείς στην επίθεση».
Βέβαια ο Φάμπιο Καπέλο είχε διαφορετική άποψη και… πόρωσε και τους ποδοσφαιριστές του πριν την μεγάλη αναμέτρηση των δυο παραδοσιακών υπερδυνάμεων, που παρά την απουσία των, Λεντίνι, Κοστακούρτα και φυσικά του Μπαρέζι, έδειξαν θηρία στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ.
Τι κι αν οι Ισπανοί μετρούσαν τρεις σερί (μαζί με εκείνη, τη χρονιά του 93-94, τέσσερις) κατακτήσεις πρωταθλήματος στην πολύ δύσκολη Primera Division, τι κι αν δυο χρόνια νωρίτερα έσπαγαν την κατάρα με τη βολίδα του Κούμαν στο «Γουέμπλεϊ» (κόντρα στην Σαμπντόρια) και έπαιρναν το Πρωταθλητριών;
Η Μίλαν ήταν μια έμπειρη ομάδα που αν υποτιμούσες θα σε «σκότωνε». Εκείνα τα χρόνια οι Ιταλοί δέσποζαν στο ευρωπαϊκό στερέωμα εντωμεταξύ, διαθέτοντας πανάκριβα ρόστερ με παικταράδες. Αν κοιτάξετε αυτό των Μιλανέζων την αγωνιστική περίοδο 1993-94 θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Όταν λοιπόν έχεις στη σύνθεσή σου τα «σκυλιά του πολέμου» που ακούν στο όνομα Μαλντίνι και Ντεσαγί. Όταν διαθέτεις τους Μπόμπαν και Σαβίσεβιτς στα χαφ και με τον εξαιρετικό στη γραμμή κρούσης, Ντανιέλε Μασάρο, κανείς μα κανείς δε μπορεί να σε υποτιμάει.
Βέβαια οι «ροσονέρι» τότε, είχαν και κάτι, που ίσως τα τελευταία χρόνια να έχει χάσει λίγο τη δύναμή του. Το μέταλλο του πρωταθλητή και τη φανέλα η οποία ήταν πιο βαριά από ποτέ.
Όσον αφορά το… ύστερα, τον θρίαμβο του 1994 ακολούθησαν άλλοι δυο, ένας το 2003 κόντρα στη Γιουβέντους και τελείως συμπτωματικά αυτός πάλι στο ΟΑΚΑ το 2007 κόντρα στη Λίβερπουλ. Από τότε τίποτα.
Η Μίλαν δείχνει πολύ διαφορετική από εκείνα τα χρόνια είναι η αλήθεια, αλλά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ήταν είναι και θα μείνει για πάντα μια μεγάλη δύναμη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, με επιτυχίες σαν αυτή του 1994 να το υπενθυμίζουν…
Τα στιγμιότυπα από εκείνον τον τελικό, 29 χρόνια πίσω:
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:
Μίλαν (Καπέλο): Ρόσι, Τασότι, Πανούτσι, Αλμπερτίνι, Γκάλι, Μαλντίνι (83’ Νάβα), Ντοναντόνι, Ντεσαγί, Μπόμπαν, Σαβίτσεβιτς, Μασάρο
Μπαρτσελόνα (Κρόιφ): Θουμπιθαρέτα, Φερέρ, Γκουαρντιόλα, Κούμαν, Ναδάλ, Μπακέρα, Σέρτζι (71’ Εσταμπαράνθ), Στόιτσκοφ, Αμόρ, Ρομάριο, Μπεγκιριστάιν (51’ Εουσέμπιο)