Στο τηλεοπτικό πλάνο που ακολουθεί την μπάλα δεν φαίνεται ούτε συμπαίκτης ούτε αντίπαλος…
Στο τηλεοπτικό πλάνο που ακολουθεί την μπάλα δεν φαίνεται ούτε συμπαίκτης ούτε αντίπαλος…
Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οκτώβρης του 1978, προκριματικά κυπέλλου Εθνών (έτσι έλεγαν τότε το EURO). H Εθνική προηγείται ήδη των Φιλανδών με 7-1. Στην μεσαία γραμμή ένας Ελληνας διεθνής, μάλλον ο Αρδίζογλου που έχει μπει αλλαγή, δίνει την μπάλα στον Δεληκάρη, κάνει κίνηση για να την ξαναπάρει, ο Δεληκάρης αντί να την δώσει μπροστά , κάνει κίνηση προς τα πίσω και ο συμπαίκτης του δυσανασχετεί. …
Ο αρχηγός της Εθνικής κάνει ολόκληρη περιστροφή γύρω από τον άξονά του..Δεν δίνει ούτε στον Αρδίζογλου ούτε στον Γάλάκο που τον βλέπει μπροστά του και αριστερά. Κάνει την περιστροφή και στο διάστημα αυτό -όπως είναι φυσικό- οι Φιλανδοί σέντερ μπακ κάνουν βήματα προς τα μπρος. Ο Δεληκάρης ολοκληρώνει την περιστροφή και φαίνεται να πετάει την μπάλα μπροστά και αριστερά.
Στο τηλεοπτικό πλάνο που ακολουθεί την μπάλα δεν φαίνεται ούτε συμπαίκτης ούτε αντίπαλος. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Γαλάκος που μπαίνει στην περιοχή των Φιλανδών και πετυχαίνει ένα όμορφο γκολ. Ο Δεληκάρης έχει δει τον συμπαίκτη του αλλά δεν του δίνει «με τη μία» την μπάλα. Δεν τη δίνει ούτε στον Αρδίζογλου που κάνει κίνηση μπροστά του. Κάνει την περιστροφή για να τραβήξει ψηλά τους αμυντικούς. Κι όταν την κάνει, χωρίς να βλέπει, πετάει την μπάλα στον κενό χώρο εκεί που τρέχει ο Γαλάκος.
Οι μερακλήδες της μπάλας έχουν ήδη δει σε βίντεο τη φάση αυτή. Να την παρακολουθήσουν κι όσοι νεότεροι σε ηλικία αναγνώστες του κειμένου για να διαπιστώσουν τι σημαίνει να είσαι ιδιοφυής. Τι σημαίνει να είσαι αρτίστας. Ο Γιώργος Δεληκάρης ξέφευγε από τα ελληνικά δεδομένα. Και σαν χαρακτήρας και σαν ποδοσφαιριστής. Ηταν ευρηματικός και απροσδόκητος. Κανείς εκτός από τους μυημένους συμπαίκτες του δεν ήξερε τι θα σκεφτεί και πως θα ενεργήσει. Πότε θα χαθεί από το γήπεδο και πότε θα κάνει μια μαγική ενέργεια που θα αποσυντονίσει την αντίπαλη άμυνα.
Στην Ελλάδα έχουν υπάρξει παίκτες με μεγαλύτερη προσφορά από αυτή του Δεληκάρη. Παίκτες με σπουδαίες οργανωτικές ή εκτελεστικές δυνατότητες. Κανείς όμως δεν ήταν τόσο ιδιοφυής όσο ο θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ολοι αναφερόμενοι στον Γιώργος Δεληκάρη επικαλούνται τα δυο εντυπωσιακά γκολ που πέτυχε με την Εθνική κόντρα στην Γερμανία και τον Σεπ Μάγιερ. Εγώ σας προτείνω να παρακολουθήσετε αυτή τη φάση (υπάρχει στο youtube). Εκεί θα σας δοθεί η ευκαιρία να αντιληφθείτε γιατί ο Δεληκάρης ήταν κάτι έξω από τα συνηθισμένα και συμβατικά. Ετσι θα καταλάβετε γιατί οι οπαδοί του Ολυμπιακού που τον είδαν να ζωγραφίζει στον καμβά του παλιού «Γ. Καραϊσκάκης», ζουν με την ανάμνησή του.
Υ.γ. Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη νέα «τρέλα» στο fb με τους πέντε παίκτες που μας έκαναν να αγαπήσουμε το ποδόσφαιρο. Για να μην «χαλάσω» το παιχνίδι, έβαλα άλλους τέσσερις…