Η ΟΥΕΦΑ με την επιβεβλημένη απόφασή της να μεταθέσει το EURO, έδωσε τα απαραίτητα χρονικά περιθώρια για την επιμήκυνση της αγωνιστικής περιόδου. Το έκανε για να μην υπάρξουν παύλες.
Συνηθίζουμε να λέμε πως το ποδόσφαιρο είναι το σπουδαιότερο δευτερεύον πράγμα στον κόσμο. Ολοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό ως φίλαθλοι και ως οπαδοί μιας ομάδας, έχουμε άπειρα παραδείγματα από την καθημερινότητά μας που το επιβεβαιώνουν. Αποτελεί η μπάλα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας, ανάμεσα στη δουλειά, τους φίλους και την οικογένεια. Είναι το αλάτι που νοστιμίζει μια -σε πολές περιπτώσεις- νερόβραστη πραγματικότητα. Μια διαφυγή, ένα ξόρκι σε όσα στραβά κι ανάποδα μας συμβαίνουν.
Αυτά τα βουβά Σαββατοκύριακα που διανύουμε τον τελευταίο καιρό εξαιτίας της φονικής πανδημίας, έρχονται να επιβεβαιώσουν πόσο σημαντική είναι η μπάλα για πολλούς από εμάς. Αναφέρομαι όχι σε αυτούς που ζουν επαγγελματικά από το ποδόσφαιρο κι είναι πολλές χιλιάδες στη χώρα μας. Αναφέρομαι σε απλούς φίλους του ποδοσφαίρου. Αυτούς που πάνε στο γήπεδο, αυτούς που στέκονται μπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες για να δουν τα ματς. Αυτούς που -την άλλη μέρα- συμμετέχεουν σε ατέρμονες συζητήσεις στη δουλειά στο σχολείο, στην απογευματινή έξοδο.
Για όλους αυτούς η επιστροφή στην αγωνιστική δράση συνιστά ατράνταχτη απόδειξη επιστροφής στην κανονικότητα. Το ποδόσφαιρο πάντα έβρισκε τρόπο να επιστρέφει μετά από μεγάλες καταστροφές. Από πολέμους, σεισμούς, προσφυγιά, πανδημίες. Είναι περίπου βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και τώρα. Το πότε θα γίνει δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς ούτε παγκόσμια ούτε στην χώρα μας. Κρεμόμαστε κάθε απόγευμα από τα χείλη του κ. Τσιόδρα αλλά εκείνος δεν αφήνει να του ξεφύγει λέξη για το πότε και κάτω από ποιές συνθήκες θα επανέλθουμε στην κανονικότητα.
Ολα είναι ρευστά. Οι επιστήμονες πάνε μέρα με τη μέρα παρατηρώντας την εξέλιξη της πανδημίας και παλεύοντας να την αναχαιτίσουν μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο που θα την αδραναποιήσει. Κατά συνέπεια, κάθε προβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Οταν η επιστημονική κοινότητα πάει με τη λογική του βλέποντας και κάνοντας είναι εξαιρετικά επιπόλαιο κάποιοι να σπεύδουν να ρίξουν την αυλαία των φετινών διοργανώσεων. Βάζοντας παντού παύλες. Βιαστικοί, βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο και προεξοφλούν ότι η επιστροφή μας στη κανονικότητα είναι κάτι που αφορά το απώτερο μέλλον.
Μπορεί τελικά να εξελιχτούν έτσι τα πράγματα. Να οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε μια τεράστια περιδίνηση όπου θα διακυβεύονται όχι μόνο τα δευτερύοντα όπως το ποδόσφαιρο αλλά και τα πρωτεύοντα. Υποθέτω πως όλοι εύχονται να βγούμε από την κατάσταση αυτή πολύ σύντομα. Ευχή που σχετίζεται με την ίδια την αντοχή της κοινωνίας με την ανάγκη να μην καταρρεύσει η οικονομία και να μην ζήσουμε σε συνθήκες εξαθλίωσης χειρότερες και από αυτές των μνημονίων.
Στο πλαίσιο αυτό είναι θεμιτό και επιβεβλημένο οι φορείς του ποδοσφαίρου να επεξεργάζονται διαφορά σενάρια για τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις που είναι σε εξέλιξη. Να τους προλάβουν όλους και να βάλουν παύλα δεν έχει λογική. Η ΟΥΕΦΑ με την επιβεβλημένη απόφασή της να μεταθέσει το EURO, έδωσε τα απαραίτητα χρονικά περιθώρια για την επιμήκυνση της αγωνιστικής περιόδου. Το έκανε για να μην υπάρξουν παύλες. Οσοι τις προτείνουν εδώ και τώρα ή τρομοκρατημένοι είναι ή αγαπούν το ποδόσφαιρο πολύ λιγότερο από τις επιτυχίες των ομάδων τους…