Την ώρα που έρχεται απαγόρευση κυκλοφορίας επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν την σοβαρότητα της κατάστασης, το καλύτερο σενάριο για το ποδόσφαιρο στη χώρα μας είναι ο Μάιος και αγώνες το καλοκαίρι. Μακάρι…
Όλοι μέσα λοιπόν με το ζόρι. Αφού δεν καταλαβαίνουμε από μόνοι μας, αφού θέλουμε «βούρδουλα», αφού δεν αντέχουμε μακριά από τις παραλίες και τα χωριά μας, αφού δεν έχουμε καν το μυαλό να σκεφτούμε, αφού βγήκαμε να πάμε παραπέρα και να μην είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο.
Απαγόρευση κυκλοφορίας λοιπόν και με την βούλα και όλοι μέσα μπας και κατανοήσουμε την σημασία της κατάστασης. Κανονικά θα έπρεπε όλοι να το καταλάβουμε. Η οικονομία διαλύεται, οι δουλειές κλείνουν αναγκαστικά, τα πάντα νεκρώνουν αλλά πρέπει να φτάσει στο ακραίο σημείο η Κυβέρνηση για να παλουκωθούμε στα σπίτια μας.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως στην Ελλάδα, που μάλιστα η Κυβέρνηση δεν περίμενε την καταστροφή αλλά λειτούργησε άμεσα και σωστά και πήρε μέτρα πριν την εξάπλωση του ιού, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί είναι το ποδόσφαιρο. Πότε δηλαδή, και αν, θα ξαναδούμε φέτος αγώνες πρωταθλήματος. Αν θα γίνουν ή όχι τα πλέι οφ.
Μένοντας αισιόδοξοι αφήνουμε στην άκρη το κακό σενάριο και πάμε στο πιο πιθανό αν όλα εξελιχθούν καλά και στο τέλος του Απριλίου έχουμε περάσει τα χειρότερα του κορωνοϊού. Το καλύτερο σενάριο όπως όλα δείχνουν είναι να έχουμε ξανά αγωνιστική δράση από τα μέσα Μαίου ή ακόμη και πιο μετά.
Γιατί μην ξεχνάμε πως εδώ και μέρες δεν γίνονται καν προπονήσεις. Και αυτό θα συνεχιστεί και μέσα στον Απρίλιο. Άρα δεν είναι δυνατόν με δύο μήνες εκτός δράσης και ατομικές προπονήσεις στα σπίτια να επιστρέψουν άμεσα στους αγώνες οι ποδοσφαιριστές. Σκεφτείτε πως στις καλοκαιρινές τους διακοπές οι περισσότεροι δεν κάθονται πάνω από 1 με 1,5 μήνα.
Άρα με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε σε έναρξη των αγώνων από τα μέσα και προς τα τέλη Μαίου. Σε μια σεζόν που λογικά θα έχει αγώνες μέχρι και τον Ιούλιο για να ολοκληρωθούν πρωταθλήματα και ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Όλα θα πάνε πιο πίσω, μεταγραφική περίοδος, συμβόλαια, νέα πρωταθλήματα και προκριματικοί αγώνες. Αλλά όλα αυτά είναι το λιγότερο. Θα αλλάξει η συνήθεια για μια χρονιά, θα πιεστούν καταστάσεις, θα γίνουν αγώνες κάτω από άλλες συνθήκες, όμως θα γίνουν. Και αυτό είναι το σημαντικότερο. Γιατί αν γίνουν, αν ολοκληρωθεί η σεζόν έστω και το καλοκαίρι θα σημαίνει πως τον εφιάλτη αυτό που περνάμε θα τον έχουμε ξεπεράσει.
Καλό λοιπόν είναι να μην εύχονται κάποιοι ανεγκέφαλοι, τυφλωμένοι από τον οπαδισμό και το μίσος, να μην ολοκληρωθεί η σεζόν με την ελπίδα (και την άγνοια τους) πως αυτό θα οδηγήσει σε ακύρωση των πρωταθλημάτων. Ούτε αυτό θα συμβεί, ούτε το κυριότερο θα έχουμε μπορέσει να ξεπεράσει την πανδημία του ιού που μας μαντρώνει πλέον και επίσημα στα σπίτια μας.