Το ποδοσφαιρικό Brexit «βουλιάζει» για τα καλά το νησί

Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους, που πέρασαν από τον χώρο της πολιτικής, ο Αβραάμ Λίνκολν υποστήριξε ότι «η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου». Ένα παράδειγμα του τι εννοούσε ο Αμερικανός πρόεδρος, είναι το Brexit κι οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει στο αγγλικό ποδόσφαιρο. «So what» θα έλεγε ένας αγγλομαθής, απλά να θυμίσουμε ότι από την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ, χρειάστηκαν 15 χρόνια για να συνέλθει το σπορ στο νησί.

Επί «Σιδηράς Κυρίας» ήταν η πρώτη φορά που οι αγγλικοί σύλλογοι αυτοβούλως αποχώρησαν από τα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά δρώμενα. Τότε το ήθελαν κι οι ίδιοι, μέχρι και γκουρού του μάρκετινγκ από το ΝΒΑ είχαν φωνάξει και όλοι μαζί αποφάσισαν το άγνωστο (ως όρο) για την εποχή Brexit. Αμάν έκανε να συνέλθει το αγγλικό ποδόσφαιρο και τώρα βρίσκεται να ξαναζεί τη μέρα της μαρμότας. Όχι λόγω επεισοδίων, αλλά ένεκα πολιτικών αποφάσεων.

Κάποια στοιχεία είναι ενδεικτικά του τι πρόκειται να δούμε, αν υπάρξει και ποδοσφαιρικό Brexit (προβλεπόμενο). Όταν το 1992 δημιουργήθηκε η Πρέμιερ Λιγκ τα 22 κλαμπ είχαν συνολικά 13 ξένους. Από τον αλήστου μνήμης «κατά λάθος ήρωα» της ποδοσφαιρικής ιστορίας, Μαρκ Μπόσμαν έως τώρα στην Αγγλία έχουν παίξει 1.064 ξένοι. Καθένας εξ αυτών έπρεπε να δίνει κι ένα μικρό μέρος του μισθού του στον Βέλγο, ο οποίος αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του για να φτάσει ως το τέλος της δικαστικής διαμάχης και από τότε μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι να μετακινούνται ελεύθερα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Αν, λοιπόν, σήμερα είχαμε Brexit οι 561 εάν υφίστατο Brexit δεν θα μπορούσαν να μετέχουν στο αγγλικό πρωτάθλημα, ανάμεσά τους και οι δικοί μας Χοσέ Χολέμπας, Κώστας Μαυροπάνος, Σωκράτης Παπασταθόπουλος. Δεν είναι απλή υπόθεση να κλείσεις τα σύνορα, ειδικά όταν μιλάμε για άθλημα χωρίς σύνορα.

Η αγγλική ομοσπονδία -δίχως σιγουριά για την επόμενη μέρα, άλλωστε ποιος μπορεί να πει κάτι με βεβαιότητα- προωθεί σχέδιο, ώστε από τον Ιανουάριο του 2021 να έχουν 12 Βρεττανούς και 13 ξένους σε κάθε ομάδα (σήμερα η ποσόστωση είναι 17 ξένοι στους 25). Αν συμβεί αυτό, το καλό σενάριο, το 60% των ξένων πρέπει να φύγει! Μιλάμε για πραγματικό Brexit.

Καταρρέει το «δόγμα Βενγκέρ»

Όσοι από τα χρόνια του subbuteo μαζεύαμε ομάδες και χαιρόμασταν με τους αγγλικούς συλλόγους, καιρός να… μεγαλώσουμε. Το ποδόσφαιρο στο νησί είναι μια τεράστια οικονομική συναλλαγή. Κάποιοι (Άραβες, Κινέζοι, Ρώσοι) μεγιστάνες έχουν στήσει μικρές ή μεγάλες «αυτοκρατορίες». Κι αν το χρήμα σκοτώνει τον έρωτά σας για το ποδόσφαιρο, απλά σημειώστε ότι οι έξι πρώτες ομάδες έχουν χρηματιστηριακή αξία κοντά στο 1.000.000 ευρώ (η… φτωχή Άρσεναλ είναι κάπου στα 677.000.000 ευρώ).

Μια κι ο λόγος για την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ, το ποδοσφαιρικό της παιδομάζωμα σταματάει, καθώς -σύμφωνα με τα ισχύοντα δεδομένα- ποδοσφαιριστές κάτω των 18 απαγορεύεται να μετακινηθούν εκτός Ε.Ε. κι η Αγγλία θα είναι εκτός Ευρώπης. Οι φημισμένες αγγλικές ακαδημίες (για παράδειγμα ο Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης του Παναθηναϊκού ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στην Άρσεναλ) καταρρέουν.

Βάσει των νέων κριτηρίων ξένων παικτών, θα ανοίξει η ψαλίδα ανάμεσα στους έξι πρώτους και τους υπόλοιπους. Μόνο όσοι έχουν χρήματα θα μπορούν να προσεγγίσουν σπουδαίους παίκτες από άλλες χώρες, αλλά όχι όλους. Σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία, όσοι έχουν καταδίκες δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν στο νησί. Άρα ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Λιονέλ Μέσι (έχουν θέματα φοροδιαφυγής) δεν είναι στη… λίστα.

Το αστείο (όχι και τόσο) της ιστορίας είναι πως το 2022 ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ θα διεξαχθεί στο Λονδίνο. Με όσα προαναφέραμε, πρέπει να εκδοθεί ειδική άδεια γι’ αυτούς τους δύο, αν περάσουν Μπαρτσελόν και Γιουβέντους στον τελικό. Απίστευτα, αλλά αγγλικά.

Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργείται, σκεφτείτε ότι οι δύο τελευταίοι ευρωπαϊκοί τελικοί (Λίβερπουλ – Τότεναμ στο Τσάμπιονς Λιγκ και Άρσεναλ – Τσέλσι στο Europa League) ήταν αγγλική υπόθεση.

Αν βγούμε και λίγο έξω από τις γραμμές, σημειώνοντας πως αντίστοιχα θα έχουν θέματα κι οι Άγγλοι που θα βγαίνουν από το νησί, αφού θα λογίζονται ως ξένοι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το αγγλικό πρωτάθλημα είναι πολυπολιτισμικό στο έπακρο. Έχει παίκτες από 65 διαφορετικές χώρες και δίνει τηλεοπτικά δικαιώματα σε 204 χώρες (προφανώς, πέραν της ποιότητας και λόγω των ξένων παικτών, που αγωνίζονται εκεί). Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αντιληφθεί ότι θα υπάρξει επιπλέον φθορά.

Χώρες μέσα στη Βρετανία -όπως η Σκωτία- είναι κατά του Brexit. Θα δεχθούν αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες του; Ο Μπόρις Τζόνσον έχει σαφή εντολή, είναι παντοδύναμος αυτή τη στιγμή, αλλά είναι πολιτικός. Θα τα βάλει με το ποδόσφαιρο; Θα ρισκάρει να χάσει χρήματα κι ερείσματα, καθώς όλοι γνωρίζουμε το πάθος των Άγγλων για το εθνικό τους σπορ; Αν έχει την απαιτούμενη σοφία, θα ακολουθήσει τα λόγια ενός προκατόχου του Βρετανού πρωθυπουργού, του Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος υποστήριξε ότι «πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αντί επιλόγου: Ξεκινήσαμε το κομμάτι με έναν Αμερικανό πρόεδρο, οπότε -για λόγους συμπαντικής ισορροπίας- θα τελειώσουμε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Το πρώτο ταξίδι Ρώσου προέδρου στη Μεγάλη Βρετανία, έγινε τη μέρα που πήρε το πακέτο μετοχών της Τσέλσι ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς.