Μπορεί η ΑΕΚ να έχει επικεντρωθεί στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της, σε πρωτάθλημα, κύπελλο και φυσικά την Ευρώπη, όμως παράλληλα, «τρέχει» και το μεγάλο πρότζεκτ του γηπέδου. Ζήτημα που αποτελεί και το μεγάλο όνειρο του κόσμου της, που περίπου μια 15ετία τώρα, βρίσκεται… πρόσφυγας. Χωρίς την παρουσία της ομάδας στη φυσική της έδρα, στη Νέα Φιλαδέλφεια. […]
Μπορεί η ΑΕΚ να έχει επικεντρωθεί στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της, σε πρωτάθλημα, κύπελλο και φυσικά την Ευρώπη, όμως παράλληλα, «τρέχει» και το μεγάλο πρότζεκτ του γηπέδου. Ζήτημα που αποτελεί και το μεγάλο όνειρο του κόσμου της, που περίπου μια 15ετία τώρα, βρίσκεται… πρόσφυγας. Χωρίς την παρουσία της ομάδας στη φυσική της έδρα, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πλέον, έχοντας φτάσει στους τρεις μήνες από την έναρξη των έργων, που ξεκίνησαν στις 28 Ιουλίου, τρεις μόλις μέρες μετά την εξασφάλιση της οικοδομικής άδειας και μία, έπειτα από τον αγιασμό στο οικόπεδο της Ένωσης, ο χώρος έχει ήδη αλλάξει εντελώς μορφή.
Οι εκσκαφές και τα έργα αντιστήριξης έχουν μπει για τα καλά στο τελικό τους στάδιο και εκτιμάται ότι μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, θα έχουν ολοκληρωθεί. Με την ΑΕΚ να προχωρά από εκείνο το σημείο και μετά στην επιλογή, μέσω διαγωνισμού, του κατασκευαστή του νέου της γηπέδου, προκειμένου πριν το τέλος του 2017, να μπουν τα θεμέλια της «Αγια-Σοφιάς»! Κάτι για το οποίο υπάρχει αισιοδοξία πως θα συμβεί στις τάξεις της Ένωσης, αφού η πρόοδος των εργασιών, εξελίσσεται ταχύτερα και από το αναμενόμενο. Με τα ειδικά μηχανήματα να έχουν ξεπεράσει σε επίπεδο εκσκαφής, τα 5 μέτρα. Και να… φουλάρουν για να φτάσουν στα 8 μέτρα βάθος, που απαιτούνται, ώστε να προχωρήσει το πρότζεκτ στο επόμενο στάδιο.
Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό, το γήπεδο θα αποκτά μέρα με τη μέρα μορφή, ώστε σε έναν χρόνο από τότε, να έχει ήδη και τις εξέδρες. Που θα προκατασκευαστούν και θα ενταχθούν στο σύνολο, μέσα στο 2018. Ενδεχομένως και μέχρι το φθινόπωρο του συγκεκριμένου έτους. Με στόχο, την άνοιξη του 2019, το γήπεδο να είναι έτοιμο προς παράδοση και τη σεζόν 2019-2020, να… υποδεχθεί την ΑΕΚ. Που στη συγκεκριμένη ποδοσφαιρική σεζόν, αισιοδοξεί να την βρει στο δικό της «σπίτι», αποχωρώντας από το… αφιλόξενο ΟΑΚΑ, έπειτα από σχεδόν 15 χρόνια.
Στο πλάνο και οι εμπορικές συμφωνίες
Πέρα από το κομμάτι των εργασιών που προχωρούν κανονικά και βάσει του χρονοδιαγράμματος που ορίστηκε τον Ιούλιο, υπάρχει και αυτό των εμπορικών συμφωνιών. Όπως έχουν αναφέρει και οι επικεφαλής του πρότζεκτ «Αγια-Σοφιά», στόχος είναι να υπάρξει μια εμπορική συμφωνία, με ενδιαφερόμενη εταιρία, που θα «δώσει» το όνομά της στο γήπεδο. Με την ΑΕΚ να εξασφαλίζει μέσω αυτού του «deal», που αναμένεται να έχει ισχύ, από 10 έως και 20 χρόνια, ένα πολύ σημαντικό ποσό για την ολοκλήρωση του έργου.
Οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από αυτό το κομμάτι, θέλουν και αυτό το θέμα, να έχει προχωρήσει αρκετά, από το καλοκαίρι και μετά. Σε σημείο μάλιστα που να γίνονται αναφορές ακόμα και για… ανακοινώσεις, πριν το τέλος του έτους. Με τις εν λόγω συμφωνίες, να μην αφορούν αποκλειστικά στην εμπορική ονομασία του γηπέδου, αλλά και σε άλλα κομμάτια, όπως για παράδειγμα η εμπορική εκμετάλλευση των θυρών. Ή ενδεχομένως και άλλων χορηγικών συμφωνιών, που θα αφορούν το όλο πρότζεκτ.
Τα εμπόδια και η… διετής καθυστέρηση
Ήταν το καλοκαίρι του 2013 όταν στο Τατόι, ο Δημήτρης Μελισσανίδης μιλούσε για πρώτη φορά επίσημα και ανοικτά για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ, που επιχειρούσε τότε το «Restart» από την Γ’ Εθνική, έχοντας ως «πυλώνα» για την αναγέννησή της, το γήπεδο. Που όπως είχε τονιστεί τότε και από το αφεντικό της ομάδας, δεν θα μπορούσε να είναι πουθενά αλλού, παρά μόνο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Από τότε, πέρασαν 4 και… κάτι χρόνια και είναι σίγουρο, πως οι αρχικές εκτιμήσεις, σε ότι έχει να κάνει με το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του έργου, έπεσαν έξω. Καθώς προέκυψαν εμπόδια και προβλήματα, που τότε, δεν είχαν μπει στο «κάδρο». Και όπως αποδείχθηκε, κόστισαν, τουλάχιστον σε επίπεδο καθυστέρησης.
Η ΑΕΚ βρήκε «απέναντί» της στο όλο εγχείρημα τον Δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, που εκλέχθηκε λίγους μήνες μετά την επίσημη παρουσίαση του πρότζεκτ «Αγια-Σοφιά», ενώ ζητήματα, υπήρξαν τουλάχιστον στα δύο πρώτα χρόνια, από το 2013 μέχρι και το 2015, και με την Κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να φτάσει ακόμα στο ΣτΕ, έπειτα από προσφυγή της Δημοτικής Αρχής, με την Ένωση να δικαιώνεται ομόφωνα τον Μάρτιο του 2015. Και να παίρνει το «ΟΚ» που χρειαζόταν, για να «τρέξει» τις διαδικασίες και να φτάσει μέχρι την έκδοση της οικοδομικής άδειας, τον Ιούλιο.
Η νέα προσφυγή και η υπογειοποίηση
Μπορεί οι εργασίες να βρίσκονται σε… φουλ ρυθμούς και η ΑΕΚ να προχωρά χωρίς χρονοτριβή την υλοποίηση του πρότζεκτ του γηπέδου, όμως τα προβλήματα, δεν έχουν σταματήσει. Ο Δήμος σε κάθε ευκαιρία επιχειρεί να βάλει εμπόδια ή έστω… καθυστερήσεις στην Ένωση, με πιο πρόσφατο παράδειγμα, την καταψήφιση της ΜΠΕ, που αφορά στην υπογειοποίηση.
Η εν λόγω κίνηση πάντως από πλευράς Δήμου, δεν μπορεί να δημιουργήσει ουσιαστικό ζήτημα στην ΑΕΚ. Μιας και ο ρόλος του στην διαβούλευση είναι καθαρά γνωμοδοτικός, με την Ένωση να έχει εξασφαλίσει την δέσμευση της Περιφέρειας, πως το έργο μέχρι τον Απρίλιο του 2018, θα ξεκινήσει. Αφού αφορά όχι μόνο το γήπεδο της ΑΕΚ, αλλά και ολόκληρη την πόλη. Θυμίζουμε, πως η Περιφέρεια είναι εκείνη που θα αναλάβει αποκλειστικά την περαίωσή του, στα πλαίσια της έμπρακτης στήριξης στο έργο, με ένα κονδύλι που ανέρχεται στα 20 εκατομμύρια ευρώ. Τη στιγμή που το συνολικό κόστος για την κατασκευή της «Αγια-Σοφιάς», εκτιμάται πως θα ξεπεράσει τα 70 εκατομμύρια ευρώ.
Έτσι λοιπόν, το ζήτημα της Δημοτικής Αρχής δεν δείχνει να απασχολεί και ιδιαίτερα την ΑΕΚ. Αντίθετα, με την εκκρεμότητα που υπάρχει για την νέα προσφυγή στο ΣτΕ, αυτή τη φορά για την ΜΠΕ του έργου, από δύο πολίτες. Η οποία θα εκδικαστεί στις 7 Φεβρουαρίου, με την ΑΕΚ πάντως να αισιοδοξεί πως θα ξεπεραστεί και αυτό το -τελευταίο ενδεχομένως- εμπόδιο γύρω από το θέμα του γηπέδου. Ποντάροντας μεταξύ άλλων και στην προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου κρίθηκε το έργο, στο σύνολό του.