ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Ο Ντράζεν Μιχαΐλοβιτς ανέφερε σε ιταλικό μέσο, πςω ήταν τα παιδικά χρόνια με τον αδελφό του, ενώ δήλωσε πως βίωσε τις τελευταίες στιγμές του Σίνισα.
Ο Ντράζεν Μιχαΐλοβιτς προχώρησε σε δηλώσεις στη Gazzeta dello Sport και περιέγραψε τις εμπειρίες που είχε με τον αδελφό του, Σίνισα, κατά τη διάρκεια της κοινής πορείας τους στη ζωή.
Ο Σέρβος πρώτα αναφέρθηκε στα παδικά του χρόνια, στα οποία είχε προστάτη τον αδελφό του, ενώ μίλησε και για το πόσο έχει πληγωθεί που δεν μπόρεσε να τον σώσει από τη λευκαιμία. Τόνισε επίσης, ότι ο πρωταθλητής Ευρώπης το 1991, ήταν πολύ ώριμος για την ηλικία του, αλλά είχε τους φόβους κάθε παιδιού.
Διαβάστε επίσης: Δεν μπαίνει για επέμβαση ο Γουόκαπ – Τι λένε για μεταγραφή στον Ολυμπιακό
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ντράζεν Μιχαΐλοβιτς
«Η πρώτη ανάμνηση από εμάς τους δύο δεν είναι δική μου, αλλά δική του. Μου το είπε αμέτρητες φορές και δείχνει ακριβώς ποιος ήταν ο αδερφός μου. Ο Σίνισα ήταν ίσως έξι χρονών, κι εγώ μόλις δύο. Οι γονείς μας έφυγαν νωρίς για τη δουλειά και δεν είχαν χρήματα για νταντά ή παιδικό σταθμό, οπότε το πρωί, μετά τις 6 το πρωί, έπρεπε να με φροντίσει. Έφευγε από το σπίτι όσο κοιμόμουν ακόμα και πήγαινε να αγοράσει γάλα και ψωμί για πρωινό»
«Πρόκειται για τον ήχο από τις μπάλες που κλωτσούσε ο Σίνισα όλη μέρα στην πόρτα του γκαράζ μπροστά από το σπίτι μας». Στόχευε στις γωνίες. Εκεί γεννήθηκαν τα περίφημα ελεύθερα χτυπήματά του. Πυροβόλησε δεκάδες χιλιάδες φορές και έδιωχνε τον γείτονά μας, τον κύριο Ντράγκαν, από το μυαλό του. Αν και έκανε πράγματα για μεγάλους, ήταν απλώς ένα παιδί, με όλους τους φόβους της ηλικίας του. Όταν επέστρεφε σπίτι, καθόταν με την πλάτη του στη σόμπα, ακίνητος, με τα μάτια ορθάνοιχτα, κοιτάζοντας την πόρτα από φόβο μήπως μπει κάποιος. Νομίζω ότι τότε έμαθε να ξεπερνά όλους τους φόβους του»
Ερωτηθείς αν μοιράζονταν παιχνίδια, ο Ντράζεν Μιχάιλοβιτς απάντησε: «Ο Σίνισα δεν ζήλευε καθόλου, αλλά ήταν πάντα τακτοποιημένος. Εγώ, όταν έδειχνα ότι ήμουν, ενοχλούσα και έσπαγα τα πάντα. Μπορεί να έπαιζα με τα αυτοκινητάκια του, αλλά δεν θα με άφηνε ποτέ να αγγίξω τις μπάλες του.
Μάλιστα, ο Ντράζεν Μιχάιλοβιτς ήταν ένας από τους δότες μυελού των οστών για τον αδελφό του «Φαινόταν ότι αυτό θα αύξανε τις πιθανότητές του να αναρρώσει». «Ξέρω ότι δεν φταίω εγώ, αλλά το γεγονός ότι δεν μπόρεσα να τον σώσω είναι μια πληγή που δεν θα επουλωθεί ποτέ. Δεν υπάρχει παρηγοριά, αλλά μπορεί να απαλύνει λίγο τον τεράστιο πόνο γνωρίζοντας πόσο αγαπητός ήταν».
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
