
Το FIFA Disability Football Toolkit, που συντάχθηκε από το Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Καταπολέμησης των Διακρίσεων της FIFA, αποτελείται από τρεις κύριες ενότητες
Η FIFA δημοσίευσε έναν εκτενή οδηγό- FIFA Disability Football Toolkit- για να υποστηρίξει την αυξημένη συμμετοχή στο ποδόσφαιρο των ατόμων με αναπηρία παγκοσμίως και να παρέχει περισσότερες ευκαιρίες
Το FIFA Disability Football Toolkit, που συντάχθηκε από το Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Καταπολέμησης των Διακρίσεων της FIFA, αποτελείται από τρεις κύριες ενότητες:
Διαβάστε επίσης: «Μπαμ» από την Ισπανία: «Στον Παναθηναϊκό ο Μίτσιτς»
Η πρώτη παρέχει καθοδήγηση για την κατανόηση της αναπηρίας.
Η δεύτερη εστιάζει στο ποδόσφαιρο για άτομα με αναπηρίες και δίνει λεπτομέρειες για τους διάφορους τύπους, όπως ποδόσφαιρο με εγκεφαλική παράλυση, ποδόσφαιρο τυφλών και ποδόσφαιρο με καρέκλα και τέλος, η τρίτη παρουσιάζει ένα σχέδιο βήμα προς βήμα για το πώς να αναπτυχθεί το ποδόσφαιρο για άτομα με αναπηρία σύμφωνα με τις συγκεκριμένες συνθήκες στη σχετική περιοχή.
«Το ποδόσφαιρο ενώνει τον κόσμο και ο ρόλος της FIFA είναι να αποτελεί όχημα κοινωνικής ένταξης και οικονομικής ανάπτυξης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη όλων των κλάδων του ποδοσφαίρου για άτομα με ειδικές ανάγκες», δήλωσε ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ή το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού, βιώνουν κάποια μορφή αναπηρίας, με τον αριθμό αυτό πιθανόν να αυξηθεί.
Η συμμετοχή στον αθλητισμό για άτομα με αναπηρία είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τη σωματική τους υγεία και προάγει την κοινωνική τους ένταξη, την ψυχική ευημερία και την προσωπική τους ανάπτυξη. Ωστόσο, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι σωματικά ανενεργά σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς αναπηρία.
Για παράδειγμα, λιγότερο από το 20% των ατόμων με επίκτητη νευρολογική βλάβη ασκούν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας που συνιστά ο ΠΟΥ και περισσότερο από το 50% των ατόμων με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού είναι σωματικά ανενεργά.