Μίμης Δομάζος: Ο Καζαντζίδης του ποδοσφαίρου

Του χάριζαν το απολυτήριο από τη Σεβαστοπούλειο με αντάλλαγμα λίγα λεπτά ποδοσφαιρικής μαγείας, αλλά αρνήθηκε τη μεγαλόκαρδη προσφορά γιατί δεν ξέχασε την προσβολή του διευθυντή: «Πάρτον από δω. Δεν κάνει για γράμματα. Θα καταντήσει λούστρος», είχε πει στη μάνα του Μίμη και αυτός δεν το ξέχασε ποτέ.

Ο χωρισμός των γονιών του ήταν ο πρόλογος στη βίβλο που θα έγραφε αργότερα στο ποδόσφαιρο. Ο πατέρας του δεν του επέτρεπε να παίζει μπάλα, αλλά όταν τους εγκατέλειψε, ο δρόμος άνοιξε διάπλατα -κι ας φώναζε η μάνα.

Η πορεία της ζωής του Δομάζου είχε πολλές κλειστές στροφές και στα μετέπειτα χρόνια προσπάθησε να τις ξεχάσει. Όταν ρωτήθηκε πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή για τη σχέση του με τη Βίκυ Μοσχολιού, άλλαξε θέμα συζήτησης. Κι όμως, πίσω στο 1979, είχε πει σε συνέντευξη στον Γιώργο Λιάνη πως οι τρεις σταθμοί της ζωής του ήταν όταν υπέγραψε 13 ετών στην Αμυνα Αμπελοκήπων, ο γάμος του με τη Βίκυ Μοσχολιού και το Γουέμπλεϊ.

Τη μητέρα των δύο εκ των θυγατέρων του την ξεπέρασε σε δέκα μέρες παίζοντας μπάλα, όπως είχε καταθέσει σε μία από τις πολλές εξομολογήσεις του στα «ΝΕΑ».

Ο πιο πιστός του φίλος εκείνα τα χρόνια δεν ήταν ο «ψηλός», ο Αντωνιάδης, αλλά ο Μπακούρος. Παλιός φύλακας του γηπέδου του Παναθηναϊκού ο οποίος περιγράφεται ως κοκκαλιάρης, δύσμορφος αλλά με χρυσή καρδιά, που ακολουθούσε παντού τον «στρατηγό» σαν πιστό σκυλί. «Πολλοί τον υποτιμούν τον Μπακούρο. Τους ακούω που λένε «κοίτα ρε με ποιον κάνει παρέα ο Δομάζος». Αλλά εγώ μπορώ να σου πω ότι ο Μπακούρος είναι ο μόνος άνθρωπος που με αγαπάει στον κόσμο. Τον γνώρισα 18 ετών, όταν πρωτοπήγα στον Παναθηναϊκό. Τον διώξανε κακήν κακώς όταν διώξανε κι εμένα γιατί τους έβρισε». Αργότερα τον έβαλε να δουλεύει στα μαγαζιά του.

Η σχέση του Δομάζου με τον Παναθηναϊκό ήταν έντονη, όπως συμβαίνει με τους μεγάλους έρωτες. Τρία χρόνια αφότου είχε φορέσει την πράσινη φανέλα ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, πιέζοντας με αυτό τον τρόπο να πάρει περισσότερα χρήματα από την ομάδα. Τελικά αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη και το Τριφύλλι τον τιμώρησε με εξάμηνο αποκλεισμό με τριετή αναστολή αν και αρχικά είχε ζητηθεί η διαγραφή του.

Το 1967 ο Δομάζος δήλωσε στα «ΝΕΑ» πως εγκαταλείπει οριστικά το ποδόσφαιρο. «Δεν θα ξαναπαίξω μπάλα. Η απόφαση μου είναι οριστική και αμετάκλητη». Δεν εξήγησε τους λόγους αλλά η ήττα του Παναθηναϊκού από τη Βέροια την πυροδότησε. Φυσικά δεν έκανε ποτέ την απειλή πράξη.

Το 1975 είχε σταματήσει ξανά για ένα διάστημα ενώ το οριστικό διαζύγιο με τους Πράσινους ήρθε τελικά το 1978 μετά από συντονισμένες ενέργειες συγκεκριμένων ανθρώπων όπως του Ματζαβελάκη τον οποίον ο «στρατηγός» τον θεωρούσε πηγή όλων των δεινών του Παναθηναϊκού. «Ενας δικτάτορας με έδιωξε από τον Παναθηναϊκό αλλά οι φίλαθλοι ξέρουν τι είναι ο καθένας», έλεγε τότε.

Ο Λουκάς Μπάρλος του έδωσε τότε 3.000.000 δραχμές και τον έντυσε στα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ. Αργότερα ο Γιάννης Πάριος του υποσχέθηκε πως θα γράψει νέο ύμνο για τον Παναθηναϊκό τον οποίον θα τον ερμηνεύσει ο ίδιος αν επιστρέψει στη «Λεωφόρο».

Ο Θεόδωρος Σγουρδαίος αποκάλυψε στα «ΝΕΑ» πως η ιδέα του «επαναπατρισμού» του Δομάζου στον Παναθηναϊκό ανήκε στον Παύλο Γιαννακόπουλο. «Το θεωρούσε ηθικό χρέος και καλλιέργησε το έδαφος», υπογράμμιζε στο σημείωμα του.

Στον κολοφώνα της δόξας του ο «στρατηγός» είχε πρόταση 50 εκατ. δραχμών για να παίξει στην «Κόσμος» της Νέας Υόρκης και να γίνει συμπαίκτης του Πελέ. Το φλερτ ναυάγησε χωρίς να θυμάται την αιτία, όπως έλεγε δεκαετίες αργότερα στον υπογράφων.

Το 1975 έγιναν αιματηρά επεισόδια μεταξύ Ελλήνων στη Νέα Υόρκη στη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Απόλλο-Πίτσμπουργκ λόγω της προσπάθειας της γηπεδούχου ομάδας να αποσπάσει από τον Παναθηναϊκό τον Μίμη Δομάζο. Οι Αμερικανοί φοβήθηκαν το μέγεθος των διαμαρτυριών που θα ακολουθούσε της μεταγραφής και τελικά οπισθοχώρησαν.

Στη δύση της καριέρας του, το 1980, σε μία εκ βαθέων συνέντευξη στα «ΝΕΑ», έλεγε για τα χρήματα: «Δεν φέρνουν την ευτυχία. Το λέω αυτό εγώ που πέρασα απ’ όλα τα στάδια. Από λιγούρης και φτωχός μέχρι πάμπλουτος. Δεν δίνω καμιά ιδιαίτερη αξία στον άνθρωπο που έχει χρήματα. Ισως κιόλας τα λεφτά πιο συχνά να σε φέρνουν κοντά στη δυστυχία παρά την ευτυχία».

Ο Δομάζος αφήνει πίσω του τρεις κόρες, ωστόσο είχε εξομολογηθεί το 1980 πως θα ήθελε πολύ ένα αγόρι. «Όχι για να γίνει ποδοσφαιριστής. Αλλά για να μείνει το όνομα Δομάζος. Ας έκανα ένα αγόρι κι ας γινόταν ό,τι ήθελε».

Στις 16 Μαΐου του 1973 «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν σε ένα μονόστηλο: «Ένα πένθος σκίασε χθες την οικογένεια του αρχηγού του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας ομάδας, Μίμη Δομάζου. Πέθανε ο ηλικίας λίγων ημερών γιος του ζεύγους Δομάζου-Μοσχολιού που είχε γεννηθεί πρόωρα, την περασμένη Δευτέρα».

Στην επιστολή του προς τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού στην οποία εξηγούσε το οριστικό τέλος με την ομάδα, το 1980 που ήταν και το τέλος της καριέρας του η μεγάλη ατάκα του ήταν «φέρθηκα πάντα έντιμα όπως και όταν έπαιζα».

MUST READ

Ένα πλάνο, όλη η εικόνα του ματς

πηγή: In.gr