Τι να κάνουμε άμα οι παίκτες είναι ματιασμένοι…

Μια θειά στο Ηράκλειο της Κρήτης, όποτε παίζει ο Παναθηναϊκός και δυσκολεύεται η ομάδα, ξεματιάζει τους παίκτες από την οθόνη της τηλεόρασης. Καθόλου επιστημονικές μαρτυρίες επιμένουν ότι το ξεμάτιασμα πιάνει, ωστόσο τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Είναι τώρα να παίζουμε με αυτά τα σημαντικά; Ή, μήπως, να θυμηθούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις; Γιατί αν δεν το ξέρετε, μάθετέ το, η ιστορία έχει αποδείξει πως αν κάποιος έχει δίκιο, είναι οι θειές στις γειτονιές.

Νομίζετε εσείς πως είναι θέμα προπονητή, ε; Και παικτών; Γατάκια. Νομίζετε εσείς πως ο Μίτσελ (ο Μίτσελ, επαναλαμβάνω κι ο νοών νοείτω) το 2011 κατάφερε να σκοράρει από τα 40 μέτρα επειδή ήταν τυχερός; Όχι. Τα κατάφερε επειδή ο Καρνέζης ήταν ματιασμένος. Να μη σώσω άμα σας λέω ψέματα.

Άλλο μεγάλο παράδειγμα ματιασμένου παίκτη είναι ο Λουίς Σουάρες. Ούτε μία, ούτε δύο αλλά τρεις φορές, η παικτούρα από την Ουρουγουάη έπεσε στην κακιά την ώρα και δάγκωσε παίκτες της αντίπαλης ομάδας. Αλλά δεν πρόσεχε.

Μην μακρυγορούμε, τα παραδείγματα είναι χιιάδες. Πιο πρόσφατο αυτό του Σέρχιο Αραούχο που σχεδόν άναψε κερί στην εκκλησιά να γυρίσει πίσω στην ΑΕΚ κι έκτοτε ούτε μπάλα έχει στραβώσει, αλλά του διέρρηξαν και το σπίτι. Αυτά, παιδιά, δεν είναι τυχαία. Είναι ξεκάθαρο μάτι.

Το θέμα είναι να μπορείς να το εντοπίσεις κατά την διάρκεια του αγώνα. Μόνο αμέτρητες είναι οι φορές που -κατά τα άλλα ψύχραιμοι- φίλαθλοι έχουν ουρλιάξει «ουου, παλτουδιά για τον χειμώνα» ή «πού πας, ρε κριάρι» ή «ούτε κρι-κρι δεν είναι σαν εσένα, ρεεεε» ή το ακόμα καλύτερο «δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση η πάσα, μωρή λουλούδω». Κι όταν λέω «ψύχραιμοι φίλαθλοι», εννοώ εμένα.

Είναι μερικές φορές που κάθεσαι στις κερκίδες -κάθεσαι τώρα, που λέει ο λόγος, έτσι;- κι αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Που η άμυνα είναι σα να έχει φάει ξόρκι από το Χάρι Πότερ και η επίθεση προτιμά να κονταροχτυπηθεί μεταξύ της, παρά να συνεργαστεί μπας και βάλει το καημένο το γκολ, το πολυπόθητο, αυτό που κάνει το γήπεδο να τρίζει και τη φωνή σου να κλείνει για δύο μέρες.

Παιδιά, μην το συζητάτε καν: Καμιά φορά οι παίκτες είναι ματιασμένοι. Γι’αυτόν τον λόγο κάθε θύρα που σέβεται τον εαυτό της θα πρέπει να οργανώνει ιδανικούς θύλακες θειάδων με συγκεκριμένη αρμοδιότητα το ξεμάτιασμα.

Βεβαίως και ισχύουν όλα αυτά. Για του αληθές, έχετε δει την φετινή πορεία του ΠΑΟ; Ε, είναι επειδή η θειά από το Ηράκλειο Κρήτης δέχτηκε καζούρα κι αποφάσισε να μην ξανασχοληθεί με τα ξεματιάσματα. Ε. Λίγες μέρες μετά αποχώρησε ο Μπεργκ…

Τυχαίο;