Ελλάδα – Κροατία : 0-0

Η… δύναμη του αυτονόητου. ‘Η αλλιώς: Η εθνική Κροατίας στην τελική φάση του Μουντιάλ, και η εθνική Ελλάδας με την στεναχώρια πως έφτασε ως τα μπαράζ, αλλά τελικά την Ρωσία θα την δει από την τηλεόραση.

Με δύο λόγια; Εννοείτε πως δεν άλλαξε τίποτε απόψε στη ρεβάνς του «Καραϊσκάκης». Το τελικό 0-0 ίσως να μην «φωτογραφίζει» την προσπάθεια των διεθνών μας που το πάλεψαν για να μπορέσουν έστω να ολοκληρώσουν αυτή την διαδρομή με μια νίκη. Πιθανότατα… εξηγεί όμως, τουλάχιστον στους μυημένους, το πόσο καλύτερη και έτοιμη ήταν η ομάδα της Κροατίας για αυτή την πρόκληση.

«Σβηστοί» ήρθαν στο Φάληρο, ο Μόντριτς και η παρέα του. Απλώς για να προστατέψουν την πρόκριση τους από κάποια πιθανή περιπέτεια. Το κατάφεραν με ευκολία. Άφησαν στην Ελλάδα την προσπάθεια να τους απειλήσει αλλά επί της ουσίας είχαν τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του ματς. Σίγουρα στο πρώτο ημίχρονο, λιγότερο όσο το ματς έφτανε προς το τέλος του.  Οι φιλοξενούμενοι που για την ιστορία είχαν και την φάση του ματς, όταν το φοβερό σουτ του Πέρισιτς (42΄) «σταμάτησε» στο αριστερό δοκάρι της εστίας του Καρνέζη.

Και εμείς: Μια παράξενη εντεκάδα από τον Σκίμπε που αποφάσισε για παράδειγμα να αφήσει εκτός αρχικού σχήματος τον Φορτούνη ή να επιλέξει για την αριστερή πτέρυγα τους Ρέτσο και Μπακασέτα. Και σίγουρα πολύ διάθεση για ότι… μπορούσαμε. Αν το σουτ του Παπασταθόπουλου (17΄) έβρισκε στόχο ίσως να είχε άλλη εξέλιξη το ματς. Ή ακόμη αν έβρισκε στόχο σε μια αντίστοιχη φάση ο Μήτρογλου (58΄). Δεν μας έκανε η μπάλα το χατίρι όμως. Ούτε καν στο 87΄στο τρίτο (αλλά όχι… και φαρμακερό) «καλό» σουτ της βραδιάς, από τον Ταχτσίδη.

Το κλειδί: Φυσικά το αποτέλεσμα του πρώτου ματς. Όσα έγιναν στο Ζάγκρεμπ έβαλαν το ρυθμό (και) στο Φάληρο. Δεν ήταν η συγκεκριμένη αποστολή για τα… κυβικά της εθνικής μας, έπειτα από το 4-1. Καλή προσπάθεια, αλλά ως… εκεί για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που δεν ήταν ισάξιο των Κροατών σε αυτό το «αντάμωμα» των 180΄ με θέα στο Παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας.

Το 10αρι: Απεριόριστος ο σεβασμός μας σε Παπασταθόπουλο και Μανωλά που για άλλη μια φορά έδειξαν και απέδειξαν πως ότι καλύτερο διαθέτει το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ετικέτα «στόπερ». Ο Κάρλος Ζέκα όμως ήταν μακράν ο καλύτερος της βραδιάς για την εθνική μας. Είτε παίζοντας πίσω από τον Μήτρογλου, είτε στα δεξί άκρο ο άσος της Κοπεγχάγης ήταν ο πιο μαχητικός, στον χώρο… δράσης του ματς.

Στον πάγκο: Ο Κώστας Μήτρογλου. Σε πολύ κακή κατάσταση ο διεθνής φορ, που προφανώς ήταν το… βαρύ πυροβολικό μας σε αυτή την απόπειρα επιστροφής μας σε τελική φάση Μουντιάλ. Απαρατήρητος αν εξαιρέσει κάποιος αυτό το σουτ στο 58΄. Ο Μήτρογλου που αποχώρησε και τραυματίας λίγο πριν τη λήξη, δίνοντας τη θέση του στον νεαρό Πέλκα.

Γιατί κόουτς: Πάρα πολλές αλλαγές από τον Σκίμπε. Σα να ήθελε με τον τρόπο του να… τιμωρήσει όσους αγωνίστηκαν στο Ζάγκρεμπ στο ματς που στοίχισε την πρόκριση. Δεν δικαιώθηκε ο Γερμανός από το ανακάτεμα του αρχικού σχήματος. Δεν δικαιώθηκε γενικώς για τον τρόπο που προσέγγισε αυτή την «πρόκληση» απέναντι σε μια πολύ καλύτερη ομάδα όπως η Κροατία, που φυσικά άξιζε την πρόκριση 100%.

ΕΛΛΑΔΑ- ΚΡΟΑΤΙΑ
Γήπεδο:  «Γ. Καραϊσκάκης»
Διαιτητής: Μπιόρν Κάιπερς (Ολλανδία)
Βοηθοί: Σάντερ βαν Ρέκελ (Ολλανδία), Έρβιν Ζάινστρα (Ολλανδία)
Κίτρινες:  Ταχτσίδης,

ΕΛΛΑΔΑ (Μίχαλ Σκίμπε): Καρνέζης, Τοροσίδης, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Ρέτσος, Τζιόλης, Ταχτσίδης, Χριστοδουλόπουλος (59΄Φορτούνης), Ζέκα, Μπακασέτας (59΄Γιαννιώτας), Μήτρογλου (78΄Πέλκας)

ΚΡΟΑΤΙΑ (Ζλάτκο Ντάλιτς) : Σούμπασιτς, Βρσάλικο, Λόβρεν, Βίντα, Στρίνιτς, Μπρόζοβιτς, Ράκιτιτς, Μόντριτς (91΄Μίτροβιτς), Πέρισιτς (86΄Ρέμπιτς), Μάντζουκιτς, Κάλινιτς (77΄Κράμαρικ)