Ο Πειραιάς γιορτάζει

to10.gr 15.08.2023-18:05

Όταν το Καραϊσκάκη γίνεται το επίκεντρο της Ευρώπης.

Το Γεώργιος Καραϊσκάκης έχει φορέσει τα καλά του για να υποδεχτεί δύο κορυφαίες ομάδες, την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μάντσεστερ Σίτυ και τη (σχεδόν μόνιμη) νικήτρια του Γιουρόπα Λίγκ Σεβίλλη στον αποψινό τελικό του Ευρωπαϊκού Super Cup.

Μόνο τυχαίο δεν είναι που η UEFA έκανε αυτή την επιλογή να φέρει στην Ελλάδα και στο συγκεκριμένο σύγχρονο γήπεδο τον ευρωπαϊκό τελικό με τον οποίο ανοίγει τη σεζόν.

Διαβάστε επίσης: Άρσεναλ: Επίσημος ο δανεισμός του Ράγια

Είναι το πρώτο μεγάλο ποδοσφαιρικό ευρωπαϊκό ραντεβού σε επίπεδο τελικού που φιλοξενεί η χώρα μας μετά τον τελικό του Champions League του 2007 στο ΟΑΚΑ μεταξύ Μίλαν και Λίβερπουλ (2-1 οι Μιλανέζοι πήραν το τρόπαιο).

Και μάλιστα όταν κατασκευάστηκε το ΟΑΚΑ, όλο οι Ευρωπαϊκοί τελικοί στην Ελλάδα για το Πρωταθλητριών (Αμβούργο – Γιουβέντους 1-0 το 1983, Μίλαν – Μπαρτσελόνα 4-0 το 1994, Μίλαν – Λίβερπουλ 2-1 το 2007) και Κυπελλούχων (Αγιαξ – Ντινάμο Λειψίας 1-0 το 1987) φιλοξενήθηκαν εκεί και τώρα το Καραϊσκάκης, η έδρα του Ολυμπιακού επανέρχεται στο προσκήνιο.

Δεν αποτελεί σύμπτωση φυσικά ότι η UEFA και την πρώτη φορά που είχε επιλέξει την Ελλάδα ως αμφιτρύωνα ενός ευρωπαϊκού τελικού είχε επιλέξει το στάδιο (τότε) Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Tο in υπενθυμίζει τους (δύο) πρώτους τελικούς που φιλοξενήθηκαν στο Φαληρικό στάδιο.

Ο πρώτος στις 19 Μαϊου του 1971, με 45.000 φιλάθλους να γεμίζουν τις εξέδρες του Καραϊσκάκης με πολλούς Ισπανούς και Άγγλους αλλά κυρίως Έλληνες που δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία να δουν από κοντά αστέρες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για τους οποίους μπορούσαν μόνο να διαβάσουν στις εφημερίδες.

Όπως ο μεγάλο Πάκο Χέντο (παρών και στα 6 κύπελλα Πρωταθλητριών των Μαδριλένων) και ο Αμάθιο της Ρεάλ Μαδρίτης προς το φινάλε της καριέρας τους στη Βασίλισσα της Ευρώπης που κυριαρχούσε για σχεδόν μια 15ετία στο περίφημο κύπελλο Πρωταθλητριών.

Αλλά και η Τσέλσι εκτός του μεγάλου της αστέρα του Πίτερ Οσγουντ (που βρήκε δίχτυα και στους δύο τελικούς) είχε στις τάξεις της τους διεθνείς Πίτερ Μπονέτι (γκολκίπερ), Τζον Χόλινς, Τζον Ντέμπσι, Τσάρλι Κουκ

Ο πρώτος τελικός έστω και αν το θέαμα δεν ήταν τρομερό, κράτησε τους θεατές σε αγωνία μέχρι το φινάλε θρίλερ όπου οι Ισπανοί ισοφάρισαν στο 90’ με κεφαλιά του Ιγνάθιο Θόκο (1-1) ενώ έχαναν από το 56’ με το σούτ του Οσγουντ.

Η 30λεπτη παράταση δεν άλλαξε τίποτα και επειδή δεν είχε καθιερωθεί ακόμη η λύση των πέναλτι, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε επαναληπτικό.

Δύο μέρες μετά ανήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης, οι δύο ομάδες βρέθηκαν και πάλι στο Γεώργιος Καραϊσκάκης με πολύ λιγότερους θεατές (19.917 τα εισιτήρια) τόσο λόγω της μεγάλης γιορτής αλλά και λόγω το ότι ο κόσμος δεν είχε περίσσευμα χρημάτων σε μια δύσκολη εποχή μέσα στη δικτατορία.

Ο Οσγκουντ σκόραρε και πάλι στο 33′ για το 1-0, ο Ιρλανδός σέντερ μπακ Τζον Ντέμπσι έκανε το 2-0 στο 39′ και παρά το γκολ του Παραγουανού Φλέϊτας στο 75′ με το οποίο η Ρεάλ μείωσε σε 2-1, αυτή τη φορά η Τσέλσι (που είχε αποκλείσει τον κυπελλούχο Ελλάδας Άρη στον πρώτο γύρο) άντεξε και κατέκτησε το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο με τους παίκτες της να κάνουν το γύρο του θριάμβου τόσο μαζί με τους δικούς τους φιλάθλους όσο και με Έλληνες που κρατούσαν εκτός από τις ελληνικες σημαίες και πανό που έγραφαν Τσέλσι και ΠΑΟ καθώς λίγες μέρες αργότερα στο Λονδίνο, πόλη των Μπλε θα βρισκόταν και το τριφύλλι για τον αξέχαστο τελικό στο Γουέμπλεϊ με τον Αγιαξ για το κύπελλο Πρωταθλητριών!

Σε αντίθεση με σήμερα, η Τσέλσι είχε μόνο Βρετανούς παίκτες στη σύνθεσή της (δύο Σκωτσέζοι, δύο Ιρλανδοί κι όλοι οι υπόλοιποι Αγγλοι) ενώ και στη Ρεάλ σχεδόν όλοι ήταν Ισπανοί πλην του Παραγουανού σκόρερ Φλέϊτας και του Αργεντινού Πέρες.

Η ταυτότητα του 1ου τελικού:

19 Μαΐου 1971, «Καραϊσκάκη», Πειραιάς

Τσέλσι – Ρεάλ Μαδρίτης 1-1 παρ. (1-1 κ.α.): (56’ Οσγκουντ – 90’ Θόκο)

Τσέλσι (Ντέιβ Σέξτον): Μπονέτι, Μπόιλ, Ντέμπσεϊ, Ουέμπ, Χάρις, Χόλινς (105’ Μάλιγκαν), Κουκ, Χάντσον, Ουέλερ, Οσγκουντ (89’ Μπόλντουιν), Χάουζμαν

Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγκέλ Μουνιόθ): Μπόρχα, Χοσέ Λουίς, Μπενίτο, Θόκο, Θουνθουνέγκι, Πίρι, Γκρόσο, Βελάθκεθ, Πέρεθ (85’ Φλέιτας), Αμάνθιο, Χέντο (70’ Γκράντε)

Διαιτητής: Ρούντολφ Σόιρερ (Ελβετία)

Η ταυτότητα του επαναληπτικού τελικού:

21 Μαΐου 1971, «Καραϊσκάκη», Πειραιάς

Τσέλσι – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1: (33’ Οσγκουντ, 39’ Ντέμπσεϊ – 75’ Φλέιτας)

Τσέλσι (Ντέιβ Σέξτον): Μπονέτι, Μπόιλ, Ντέμπσεϊ, Ουέμπ, Χάρις, Κουκ, Χάντσον, Ουέλερ, Μπόλντουιν, Οσγκουντ (73’ Σμέθερστ), Χάουζμαν

Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγκέλ Μουνιόθ): Μπόρχα, Χοσέ Λουίς, Μπενίτο, Θόκο, Θουνθουνέγκι, Πίρι, Γκρόσο, Βελάθκεθ (75’ Χέντο), Φλέιτας, Αμάνθιο, Μπουένο (60’ Γκράντε)