Η μεταφράστρια του Ολυμπιακού μίλησε για τον πρώην προπονητή των «ερυθρόλευκων» και το διάστημα που συνεργάστηκαν οι δυο τους στο Λιμάνι.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική «Marca», η μεταφράστρια του Ολυμπιακού, Μαρίνα Τσαλή, μίλησε για τον Ερνέστο Βαλβέρδε και το διάστημα που συνεργάστηκαν οι δυο τους στο Λιμάνι.
Μάλιστα αποκάλυψε όμορφες ιστορίες από όταν εκείνος βρισκόταν στην ομάδα του Πειραιά ενώ μας τον παρουσίασε μέσα από τα δικά της μάτια.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στους Ισπανούς, είχε τίτλο «Η σκιά του Βαλβέρδε» και μας έδειξε την ποιότητα του χαρακτήρα του.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Για να καταλάβετε γιατί αγαπούν εδώ τόσο πολύ τον Βαλβέρδε, να έχετε κατά νου ότι εμείς, οι Έλληνες, αγαπάμε την Πριμέρα Ντιβισιόν, το στυλ παιχνιδιού της και τις ισπανικές ομάδες.
Ο Βαλβέρδε ήταν ο πρώτος που εμφάνισε αυτό το στυλ ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και έτσι έδωσε χαρά στους φιλάθλους. Αγάπησε και αγαπήθηκε εδώ κυρίως χάρη στο πόσο καλό ποδόσφαιρο έπαιζε η ομάδα επί των ημερών του. Επιπλέον κατέκτησε τίτλους. Τον αγαπούσαν ακόμα και οι αντίπαλοι γιατί πάντα έδειχνε μεγάλο σεβασμό απέναντί τους.
Μιλούσε σε όλους με ταπεινότητα και ευγένεια. Ήταν πάντα ταπεινός, εργατικός, σεβόταν τους πάντες και είχε πάντα ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του. Μιλούσε λίγα ελληνικά, παρότι είχε Έλληνες φίλους. Προσπαθούσε πάντα να επικοινωνεί και τα κατάφερνε. Έστω κι αν χρειαζόταν να προσθέσει και λίγα αγγλικά στον λόγο του. Ναι, είναι αλήθεια ότι τον αγαπούν και οι δημοσιογράφοι.
Ο Ερνέστο μιλούσε σε όλα τα μίντια, δεν απέρριπτε συνεντεύξεις. Ήταν ανοιχτός και ταπεινός άνθρωπος. Έδειχνε σεβασμό σε όλα τα μέσα σεβόμενος τους αναγνώστες τους. Ήταν πολύ προσιτός.
Θυμάμαι τη μέρα που ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Ήμουν έγκυος εκείνη την εποχή. Και μια μέρα πριν την ανακοίνωση μου είχε τηλεφωνήσει. Με ενημέρωσε ότι την επόμενη μέρα θα γνωστοποιούσε την αποχώρησή του. Ήθελε να με προετοιμάσει γιατί δεν ήθελε να το μάθω ξαφνικά στην κατάσταση που βρισκόμουν τότε. Έτσι αποφάσισε να με ενημερώσει εκ των προτέρων. Μου είχε πει ότι δεν ήθελε να με τρομάξει και δεν ήθελε να κλάψω.
Θυμάμαι και κάτι άλλο. Μια μέρα είχε σταματήσει στον δρόμο το πούλμαν της αποστολής του Ολυμπιακού και κατέβηκε για να χαιρετήσει τον σύζυγό μου, ο οποίος είχε έρθει με το αυτοκίνητό του να δει έναν αγώνα του Ολυμπιακού σε μία πόλη τρεις ώρες μακριά από τον Πειραιά. Αυτός είναι ο Βαλβέρδε: ευγενικός και καλός με τους ανθρώπους».