Μάρκο Φαν Μπάστεν: Η ραψωδία ενός «Ιπτάμενου Ολλανδού» (vids, pics)

«Ψυχρός εκτελεστής», από τους λίγους που έχουν πατήσει το πόδι τους στο χορτάρι. Κατά πολλούς ο πιο ολοκληρωμένος επιθετικός όλων των εποχών. Στο πέρασμά του σκορπούσε τον τρόμο στις αντίπαλες άμυνες. Σαν σήμερα, 31 Οκτωβρίου του 1964 γεννήθηκε ο μεγάλος Μάρκο Φαν Μπάστεν ή αλλιώς ο «Λεονάρντο Ντα Βίντσι» του ποδοσφαίρου.

Όσοι αγαπούν πραγματικά το άθλημα θα έχουν μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά τους για εκείνον. Μέχρι τα 29 του χρόνια, όταν και η ατυχία του «χτύπησε» την πόρτα και η μοίρα του έδειξε το άσχημο πρόσωπό της, πρόλαβε να κατακτήσει τα πάντα. Έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου πριν προλάβουν να τον «προδώσουν» οι αστράγαλοί του και αναγκαστεί να βάλει τέλος στην καριέρα του.

Το πλούσιο παλμαρέ του
Έχει κατακτήσει τρεις «Χρυσές Μπάλες» (1988,1989,1992). Ακόμη αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ 8 φορές στην καριέρα του (83-84, 84-85, 85-86, 86-87, 87-88, 88-89, 89-90, 91-92). Επιπλέον ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης της χρονιάς το 1985.

Όλες αυτές είναι οι διακρίσεις του σε ατομικό επίπεδο. Σε ομαδικό δεν σταμάτησε να κατακτά τίτλους. Ένα Euro με την εθνική Ολλανδίας (1988), δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1988-89 και 1989-90), ένα Κύπελλο Κυπελλούχων. Τρία Πρωταθλήματα Ιταλίας (1987-88, 1991-92, 1992-93), δύο ιταλικά Σούπερ Καπ (1988-89, 1992-93), τρία Πρωταθλήματα Ολλανδίας (1981-82, 1982-83, 1984-85), τρία Κύπελλα Ολλανδίας (1982-83, 1985-86, 1986-87). Δύο Διηπειρωτικά Κύπελλα (1990, 1991) και δύο Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1988-89, 1989-90).

Δόξασε τη φανέλα του Άγιαξ και της Μίλαν όσο ελάχιστοι και έμεινε χαραγμένος στη μνήμη όλων των ποδοσφαιρόφιλων ανά τον κόσμο για τις μαγικές στιγμές που μας προσέφερε. Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της ζωής του από την αρχή.

Τα πρώτα βήματα
Γεννήθηκε στην ολλανδική πόλη Ουτρέχτη με μία μπάλα στα πόδια. Μόλις στα 7 του χρόνια ξεκίνησε να παίζει στο παιδικό τμήμα της τοπικής ομάδας UVV, στην οποία έμεινε για δέκα χρόνια όταν και μετακόμισε στην μεγάλη ομάδα της Ουτρέχτης.

Η ποιότητά του και το ταλέντο του «έβγαζαν μάτια» και έτσι οι σκάουτερ της εποχής γρήγορα τον ανακάλυψαν και τον προσέφεραν το 1981 στη μεγάλη του αγάπη, τον Άγιαξ.

Το «βάπτισμα του πυρός»

Εξ αρχής οι άνθρωποι του «Αίαντα» δικαιώθηκαν με την επιλογή τους να τον αποκτήσουν. Έβλεπαν ένα ακατέργαστο διαμάντι να μεταμορφώνεται στον πιο λαμπερό πολύτιμο λίθο. Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι, στο οποίο αντικατέστησε το είδωλό του, τον Γιόχαν Κρόιφ, φρόντισε να μας συστηθεί με τον καλύτερο τρόπο. Στο ντεμπούτο του σκόραρε εντυπωσιακά δείχνοντας ότι σκοπεύει να γίνει το μεγάλο «πυροβολικό» του Άγιαξ και τελικά το κατάφερε.

«Μηχανή» παραγωγής γκολ
Μόλις στα 18 του χρόνια άρχισε να σκοράρει κατά ριπάς και εκείνη την χρονιά πέτυχε 9 γκολ σε 20 αγώνες και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Είχε τη δυνατότητα να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα με όλους τους τρόπους. Με πλασέ, με κεφαλιά, με σουτ έξω από την περιοχή, με ασύλληπτα βολέ, ενώ μπορούσε να «εκτελέσει» και με τα δύο πόδια. Μέρα με τη μέρα γινόταν ολοένα και καλύτερος και δεν σταματούσε να διαλύει τις αντίπαλες άμυνες. Πέτυχε συνολικά με τον Άγιαξ 142 γκολ σε 154 εμφανίσεις. Ήταν τέσσερις συναπτές φορές πρώτος σκόρερ στο ολλανδικό πρωτάθλημα (1983-1987), ενώ το 1986 κατέκτησε το «Χρυσό Παπούτσι» σημειώνοντας 37 τέρματα σε 26 αγώνες. Είχε πλέον μετατραπεί σε στράικερ παγκόσμιας κλάσης.

Στην κορυφή της Ευρώπης
Πέτυχε πολλά γκολ με τον «Αίαντα», ωστόσο, οι φίλοι της ομάδας δεν θα ξεχάσουν εκείνο κόντρα στην Λοκομοτίβ Λειψίας για τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στις 13 Μαΐου του 1987.

Σε εκείνο το ματς ο Μάρκο Φαν Μπάστεν ντύθηκε για ακόμη μία φορά μεγάλος ηγέτης του Άγιαξ και με κεφαλιά σκόραρε το νικητήριο τέρμα της ομάδας του (1-0) και χάρισε το βαρύτιμο τρόπαιο στους Ολλανδούς.

Η «ροσονέρι» εποχή
Οι προτάσεις έπεφταν βροχή και πλέον η φυγή του από την μεγάλη του αγάπη έμοιαζε πιο κοντά από ποτέ. Τελικά ο 22χρονος Ολλανδός προτίμησε να πάει στη Μίλαν του Σίλβιο Μπερλουσκόνι έναντι 800.000 δολαρίων απορρίπτοντας την πρόταση της Μπαρτσελόνα.

Η πρώτη του χρονιά δεν ήταν καλή καθώς σε 11 ματς κατάφερε να σκοράρει μόλις τρεις φορές και αυτό διότι ανάρρωνε από τον τραυματισμό του. Πάντως το γκολ που σημείωσε το 1988 απέναντι στη Νάπολη του Ντιέγκο Μαραντόνα θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις μνήμες των «ροσονέρι», καθώς εκείνο το τέρμα χάρισε το πρωτάθλημα στη Μίλαν.

Τη σεζόν 1988/1989 ξαναβρήκε τον παλιό καλό του εαυτό και άρχισε και πάλι να φιλοδωρεί τα αντίπαλα δίχτυα με πολλά γκολ. Πέτυχε συνολικά 32 τέρματα και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, σκοράροντας δύο φορές στον τελικό κόντρα στην Στεάουα Βουκουρεστίου. Ακόμη εκείνη τη χρονιά προσέθεσε ακόμα δύο τίτλους στην συλλογή του, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Διηπειρωτικό Κύπελλο.

Το 1989-90 ήταν ο πρώτος σκόρερ στο ιταλικό πρωτάθλημα και η Μίλαν υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης εναντίον της Μπενφίκα, κερδίζοντας την με 1-0 στον τελικό.

Ακολούθησε μια απογοητευτική σεζόν για τους «ροσονέρι» (1990-91). Οι σχέσεις του Φαν Μπάστεν με τον προπονητή, Αρίγκο Σάκι, ήταν κακές και ο Μπερλουσκόνι απέλυσε τον Σάκι. Την επόμενη χρονιά με προπονητή τον Φάμπιο Καπέλο η Μίλαν κέρδισε το πρωτάθλημα αήττητη και ο Φαν Μπάστεν με 25 γκολ σε 31 ματς ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ.

Η σεζόν 1992-1993 βρήκε τον Φαν Μπάστεν σε τρομερή φόρμα να «βομβαρδίζει» τα αντίπαλα δίχτυα με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Είχε ήδη φτάσει τα 12 γκολ σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αλλά ο τραυματισμός του έβαλε τέλος στην καριέρα του. Συνολικά με τη Μίλαν κατάφερε να πετύχει 126 γκολ σε 201 συμμετοχές.

Ο εθνικός ήρωας της Ολλανδίας
Τα χρώματα των «οράνιε» φόρεσε για πρώτη φορά στις 7 Σεπτέμβρη του 1983 σε ένα ματς με αντίπαλο την Ισλανδία, ενώ το πρώτο του γκολ σημείωσε κόντρα στο Βέλγιο δύο εβδομάδες αργότερα.

Η μεγαλύτερη χαρά και δόξα στην καριέρα του ήρθε το 1988, όταν η Ολλανδία κατέκτησε το Euro με μεγάλο πρωταγωνιστή εκείνον.

Η διοργάνωση δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, καθώς καθόταν στον πάγκο στο πρώτο ματς της ομάδας του με τη Σοβιετική Ένωση, στο οποίο η Ολλανδία ηττήθηκε.

Στο επόμενο παιχνίδι με αντίπαλο την Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποιήθηκε και πέτυχε χατ-τρικ, κάνοντας ένα από τα καλύτερα ματς της καριέρας του.

Σειρά είχε ο ημιτελικός με την οικοδέσποινα Δυτική Γερμανία. Στο 88ο λεπτό της αναμέτρησης με μία απίθανη γκολάρα έδωσε τη νίκη στην ομάδα του, στέλνοντάς την στον τελικό της διοργάνωσης.

Εκεί συνάντησε ξανά την Σοβιετική Ένωση και με την δίψα που είχε για εκδίκηση, πραγματοποίησε άλλο ένα σπουδαίο ματς, σημείωσε ένα γκολ-έπος στο 54ο λεπτό και έτσι οδήγησε την χώρα του στην κορυφή της Ευρώπης και μετατράπηκε σε εθνικός ήρωας για την Ολλανδία.

Το άδοξο φινάλε
Οι τραυματισμοί του στους αστραγάλους τον ταλαιπώρησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, αφήνοντάς τον για μεγάλα διαστήματα εκτός αγωνιστικής δράσης.

Ωστόσο, το μεγάλο πλήγμα ήρθε το 1993 με το τελευταίο του ματς να είναι ο τελικός του Champions League εκείνης της χρονιάς, ένας αγώνας στον οποίο η Μίλαν ηττήθηκε με 1-0 από τη Μαρσέιγ.

Ο Φαν Μπάστεν δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο και ανακοίνωσε ότι θα βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα πριν καν συμπληρώσει τα 29 του χρόνια.

Δυστυχώς η μοίρα δεν ήθελε να τον αφήσει να αγωνιστεί παραπάνω και να συνεχίσει να μας προσφέρει στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας. Κατάφερε πάντως να θέσει τον πήχη τόσο ψηλά, όπου οι μεταγενέστεροι επιθετικοί έμοιαζαν με παίκτες της σειράς. Πάντως, όπως είχε πει και ο Αντριάνο Γκαλιάνι για τον Φαν Μπάστεν: «Το ποδόσφαιρο έχασε τον δικό του Λεονάρντο ντα Βίντσι».

Η τελευταία ποδοσφαιρική παράσταση του «ζωγράφου» δόθηκε στις 18 Αυγούστου 1995 σε φιλικό με τη Γιουβέντους, όταν 70.000 οπαδοί των «ροσονέρι» γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο του Μιλάνου για να απολαύσουν, να χειροκροτήσουν και να ευχαριστήσουν τον καλύτερο Ευρωπαίο άσο των τελευταίων χρόνων.