Καραγκούνης : «Ο Παναθηναϊκός σήμαινε και σημαίνει πολλά για μένα»

«Περάσαμε 2-3 δύσκολους μήνες όπως όλη η Ευρώπη, τώρα είμαστε πιο χαλαροί και επιστρέφουμε στο να κάνουμε αυτό που κάναμε πριν. Ελπίζουμε να συνεχίσουμε έτσι. Το ποδόσφαιρο ξεκίνησε και πάλι στην Ελλάδα. Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα επιστρέψουν σύντομα στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τους αγώνες: το ποδόσφαιρο χωρίς τους οπαδούς δεν είναι ποδόσφαιρο, δεν ενθουσιάζει με τον ίδιο τρόπο».

Τι είναι για εσένα ο Παναθηναϊκός;

«Ήταν το σπίτι μου, ο σύλλογος με τον οποίο έχω παίξει πολλά παιχνίδια καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας μου: στον Παναθηναϊκό έμαθα τόσα πολλά πράγματα. Πήγα εκεί όταν ήμουν παιδί: γι ‘αυτό σήμαινε και σημαίνει πολλά για μένα. Μεγάλωσα εκεί, κερδίσαμε πολλά παιχνίδια και στο Τσάμπιονς Λιγκ, πήραμε μεγάλες χαρές. Το ότι πήγαινα καλά με τον Παναθηναϊκό μου επέτρεψε να πάω στην Ίντερ».

Το 2003 μετακόμισες στην Ίντερ. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

«Είχα παίξει καλά παιχνίδια με την Ελλάδα, οπότε η Ίντερ με ζήτησε. Στο Μιλάνο έζησα δύο δύσκολες σεζόν. υπήρχαν πολλοί πρωταθλητές στην ομάδα, αλλά και πολλά προβλήματα. Όταν δεν κερδίζεις υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση που αυξάνεται μέρα με τη μέρα, έτσι έγινε με εμάς. Αλλά το να παίζεις στην Ίντερ ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Υπήρχαν υπέροχοι άνθρωποι, το προσωπικό ήταν καλό, ο Μοράτι ήταν ένας φανταστικός άνθρωπος. Ήταν πολύ ωραίο για μένα».

Τι πιστεύεις για την ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Αντόνιο Κόντε;

«Σήμερα παρακολουθώ την Ίντερ και υποστηρίζω την ομάδα. Δυστυχώς, μετά τα τελευταία αποτελέσματα, νομίζω ότι είναι δύσκολο να κερδίσει το Scudetto».

Η Ίντερ απέκτησε τον Βαγιαννίδη από τον Παναθηναϊκό; Τον ξέρεις;

«Δυστυχώς όχι επειδή έπαιξε πολύ λίγο με την πρώτη ομάδα, μόνο ένα παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλά μου έχουν πει ότι ο Βαγιαννίδης έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Ελπίζουμε να τα πάει καλά πηγαίνει σε μια υπέροχη ομάδα, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολο να καθιερωθείς, αλλά όταν είσαι νέος μπορείς να μάθεις. Αν δουλεύεις μπορείς να το καταφέρεις. Ο Βαγιαννίδης έχει όλο το μέλλον μπροστά του».

Σου αρέσει που παίζεις με τους «θρύλους» της Ίντερ;

«Όλοι διασκεδάζουμε μαζί είναι ωραίο να βλέπουμε ξανά παλιούς φίλους, είμαστε χαρούμενοι που συναντιόμαστε, υπάρχει μια όμορφη σχέση μεταξύ μας. Μου αρέσει να παίζω για την Inter Forever: αυτά τα παιχνίδια είναι πάντα ωραία».

Πως η Ελλάδα κατάφερε να φτάσει στη κατάκτηση του Euro;

«Ο Ότο Ρεχάγκελ ήταν καλός στο χτίσιμο της ομάδας. Στην εθνική ομάδα δεν είναι εύκολο να προπονηθείς γιατί μπορείς να εργαστείς με τους παίκτες μία φορά κάθε δύο μήνες. Εμείς, ωστόσο, ήμασταν σχεδόν πάντα οι ίδιοι παίκτες για μερικά χρόνια και ο Ρεχάγκελ δεν άλλαξε ποτέ τακτική του. Παίξαμε σαν μια «κανονική» ομάδα, ήμασταν μια οικογένεια και όλα χάρη στον προπονητή. Τότε είχαμε παίκτες εξαιρετικής ποιότητας και προσωπικότητας, χάρη σ ‘αυτούς κερδίσαμε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νικώντας εξαιρετικούς αντιπάλους. Η Ελλάδα είχε μια πολύ ισχυρή γενιά παικτών τόσο όσον αφορά την προσωπικότητα όσο και την αξία του κάθε παίκτη».

Ποιες οι μνήμες σου από τον τελικό απέναντι στη Πορτογαλία;

«Δυστυχώς, δεν έπαιξα εκείνο το παιχνίδι επειδή ήμουν τιμωρημένος, θυμάμαι καλύτερα ότι το πρώτο παιχνίδι του τουρνουά παίξαμε εναντίον τους: κάναμε μια υπέροχη νίκη την ημέρα του ντεμπούτου μας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου επίσης σκόραρα. Αυτή η νίκη μας επέτρεψε να περάσουμε στον επόμενο γύρο από έναν όμιλο όπου υπήρχαν Πορτογαλία, Ισπανία και Ρωσία. Στη διοργάνωση δεχτήκαμε λίγα γκολ όλοι συμμετείχαμε στην αμυντική φάση, ήμασταν πολύ συμπαγείς στο γήπεδο. Και ξέραμε πώς και πότε να χτυπήσουμε στην αντεπίθεση».

Τι περιμένεις να δεις στο επόμενο Euro;

«Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε ποια κατάσταση θα είναι οι ομάδες σε ένα χρόνο, ειδικά δεδομένου ότι το νέο καλαντάρι είναι γεμάτο αγώνες που έχουν αναβληθεί για την πανδημία. Κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι οι παίκτες: είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε. Μου αρέσει το γεγονός ότι θα διεξαχθεί σε πολλές χώρες, το να παίζεις σε διαφορετικές χώρες είναι μια νέα εμπειρία για παίκτες και οπαδούς».

Με την Ελλάδα αντιμετωπίσατε επίσης την Αργεντινή του Μαραντόνα και του Μέσι το 2010 ήταν συναρπαστικό;

«Πήραμε μεγάλες χαρές με την Ελλάδα το 2004, αλλά όχι μόνο ήταν 2010 πολύ σημαντικά χρόνια μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Ήμασταν για καιρό στους κορυφαίους 10 του κόσμου στην κατάταξη της FIFA. Το ποδόσφαιρο για την Ελλάδα ήταν πηγή υπερηφάνειας».

Το 2012 μετακόμισες στη Φούλαμ. Πώς ήταν η εμπειρία στην Πρεμιέρ Λιγκ;

«Υπήρχαν υπέροχες ομάδες ήταν μια όμορφη εμπειρία, θα ήθελα να το ζήσω ως νεότερος, δυστυχώς πήγα πολύ αργά. Ήταν δύο υπέροχα χρόνια υπάρχει μεγάλο πάθος, το να παίζεις στα αγγλικά γήπεδα είναι το καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή».

Τελείωσες την καριέρα σου με την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Ήταν αυτός ο καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσεις το ποδόσφαιρο;

«Η Ελλάδα μου έχει δώσει πολλά, έκανα το ρεκόρ συμμετοχών με αυτή τη φανέλα. Ήθελα να τελειώσει η καριέρα μου όταν ήμουν ακόμα στην κορυφή: δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο από το Παγκόσμιο Κύπελλο για να αποσυρθείς. Στη Βραζιλία περάσαμε την φάση ομίλων, αποκλείστηκαμε στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα στους 16. Δεν θα μπορούσα να τελειώσω την καριέρα μου σε καλύτερη στιγμή. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα».

Ποια είναι η σχέση σου με την εθνική ομάδα σήμερα;

«Μετά τη απόσυρσή μου μου το 2014 δούλεψα ως διευθυντής για 5 μήνες μαζί με τον Ranieri: ο προπονητής μου ζήτησε  να βοηθήσω, ο Κλαούντιο Ρανιέρι είναι κύριος και χαίρομαι που συνεργάστηκα μαζί του. Δυστυχώς, η συνεργασία μας δεν κράτησε πολύ γιατί δεν είχαμε τα αποτελέσματα που θέλαμε. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν έχω σχέσεις με την Εθνική σήμερα πηγαίνω στο γήπεδο ως οπαδός. Ωστόσο, η Εθνική ομάδα είναι πάντα στην καρδιά μου».