Μύθοι και πραγματικότητα για τους άντρες στο κρεβάτι

Το μέγεθος του πέους είναι ένα θέμα το οποίο απασχολεί πολλούς άντρες, ενώ η μεγέθυνσή του είναι μία αρκετά συχνή αιτία επίσκεψης, κυρίως νέων αντρών, στον ουρολόγο – ανδρολόγο αλλά και στο διαδίκτυο.

Πρακτικά, η αυξητική επέμβαση δικαιολογείται, όταν το μέγεθος του πέους είναι 5-6 εκατοστά σε χάλαση και μικρότερο από 9-10 εκατοστά σε στύση.

Τα παραπάνω επισημαίνει ο αναπληρωτής καθηγητής Ουρολογίας – Ανδρολογίας του Τμήματος Ιατρικής Ιωάννης Βακαλόπουλος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, με αφορμή ομιλία του με θέμα «Αυξητική πέους. Πού βρισκόμαστε σήμερα;», στο 12ο Ουρολογικό Συνέδριο Βορείου Ελλάδος.

Τι εικόνα έχουν οι άντρες για το μέγεθος του πέους τους;

«Στο 99,9% των αντρών είναι ιδέα τους ότι έχουν μικρό πέος. Η προσδοκία, όμως, που μπορεί να έχει ένας άντρας για το μέγεθος του πέους του είναι κάτι που πολλές φορές δεν είναι εφικτό υπό φυσιολογικές συνθήκες.

Αυτοί οι οποίοι έχουν πραγματική βλάβη, η οποία μπορεί να οφείλεται σε ορμονικούς ή οποιουσδήποτε άλλους παράγοντες είναι οι έχοντες μικροφαλλία, δηλαδή μέγεθος πέους μικρότερο από 5 εκατοστά.

Αυτοί αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό, της τάξης του 0,15-0,20% στον γενικό αντρικό πληθυσμό. Οι άντρες που ενδιαφέρονται για αυξητική πέους είναι συνήθως νεαρής ηλικίας, με μέσο όρο 25 έτη, ενώ υπήρξε και μια περίπτωση άντρα 68 ετών», αναφέρει ο κ. Βακαλόπουλος.

Τρεις κατηγορίες αντρών

Όπως εξηγεί, υπάρχουν τρεις κατηγορίες αντρών που ενδιαφέρονται για την αύξηση του μεγέθους του πέους. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν αυτοί που ψάχνουν μήπως υπάρχουν απλοί, ανώδυνοι και εύκολοι τρόποι αύξησης του μεγέθους.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν αυτοί που έχουν μια ψυχολογική διαταραχή, τη λεγόμενη «πεϊκή δυσμορφοφοβία», δηλαδή θεωρούν δύσμορφο το πέος τους.

Η κατάσταση αυτή, όταν αφορά το μέγεθος του πέους σε χαλαρή φάση, λέγεται αισθητική δυσμορφοφοβία, ενώ όταν αφορά τη φάση της στύσης λέγεται λειτουργική δυσμορφοφοβία. Οι περισσότεροι έχουν αυτή την αίσθηση όταν το πέος τους είναι χαλαρό, ενώ λίγοι την έχουν όταν είναι σε στύση.

Στην τρίτη κατηγορία, που αποτελεί και τη σοβαρότερη κατάσταση αυτής της διαταραχής, οι παθόντες έχουν έντονο στρες, που τους επηρεάζει σε όλη τους την καθημερινότητα και σε κάποιες περιπτώσεις είναι σύμπτωμα ψυχιατρικής νόσου.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν πείθονται από τις διαβεβαιώσεις του ανδρολόγου, ότι το πέος τους είναι φυσιολογικό, δεν αποδέχονται συστάσεις για ψυχιατρική βοήθεια και είναι έτοιμοι να υποβληθούν σε οποιαδήποτε φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία τους προταθεί ή έχουν διαβάσει στο διαδίκτυο.

Δεν υπάρχουν φάρμακα ή αλοιφές που αυξάνουν το μέγεθος του πέους

Αναφερόμενος στις διάφορες μεθόδους αύξησης του πέους, που προωθούνται μέσω διαδικτύου, ο κ. Βακαλόπουλος επισημαίνει: «Δεν υπάρχουν φάρμακα ή αλοιφές που να επιτυγχάνουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Όλα αυτά, είτε είναι απατηλά και στην καλύτερη περίπτωση είναι αναποτελεσματικά, είτε στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να είναι και επιβλαβή. Επίσης πολλές φορές διαφημίζονται συσκευές έλξης, τις οποίες πρέπει ο άντρας να «τις φοράει» επάνω στο πέος του, ώστε να το κρατάει τεντωμένο στο μάξιμουμ για κάποιο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της ημέρας επί 3-6 μήνες.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό μπορεί να επιφέρει κάποια επιμήκυνση της τάξης των 1- 3 εκατοστών, αλλά αυτή είναι παροδική και όταν σταματήσει να χρησιμοποιεί τη συσκευή έλξης, το πέος επανέρχεται στο μέγεθος, που είχε πριν από τη χρήση της.

Οι ιατρικές μελέτες, που έχουν γίνει επ’ αυτού, είναι λίγες, είναι μικρές και δεν είναι αξιόπιστες. Σαφέστατα ακόμη, όταν κάποιος δεν ακολουθεί σωστά τις οδηγίες χρήσης, μπορεί να προκληθούν βλάβες και γι’ αυτό δεν πρέπει να τις αγοράζουν και να τις χρησιμοποιούν από μόνοι τους από το διαδίκτυο ή από τα sex shop τέτοιες συσκευές.

Θα πρέπει να προμηθεύονται εγκεκριμένες συσκευές με συμβουλή γιατρού και να τις χρησιμοποιούν με βάση τις οδηγίες, γιατί προφανώς η υπερβολική έλξη και για πολλή ώρα μπορεί να βλάψει την αιμάτωση του πέους και να δημιουργηθούν νεκρώσεις».

Το μήκος του πέους δεν έχει σχέση με την σεξουαλική ικανότητα

Με βάση τη φυσιολογία και την ανατομία, το μήκος το πέους δεν έχει σχέση με την σεξουαλική ικανότητα του άντρα, εξηγεί ο κ. Βακαλόπουλος επισημαίνοντας, παράλληλα, ότι το μέγεθος τους πέους δεν αποτελεί σημαντικό παράγονται για την επίτευξη του γυναικείου οργασμού.

«Είναι γνωστό ότι οι περισσότερες αισθητήριες νευρικές απολήξεις στην περιοχή του κόλπου στη γυναίκα βρίσκονται στα πρώτα 1 με 2 εκατοστά από την είσοδο του κόλπου. Επομένως, πρακτικά, ο έχων πέος που επιτρέπει διείσδυση, δηλαδή που είναι τουλάχιστον 5 εκατοστά, μπορεί να διεγείρει αυτές τις αισθητήριες απολήξεις και να προκαλέσει σεξουαλική ικανοποίηση τη γυναίκα.

Δεύτερον, μία εμπεριστατωμένη μελέτη που έγινε στην Αμερική με χρήση ερωτηματολογίου και ομοιωμάτων πέους και αφορούσε την σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών με βάση το μέγεθος του οργάνου του συντρόφου τους, έδειξε ότι οι γυναίκες έχουν συχνά εσφαλμένη αντίληψη του μέτρου και ότι συνήθως είναι ικανοποιημένες, όταν το πέος έχει μέγεθος από 12-13 εκατοστά.

Άρα, στην πράξη δεν υπάρχει κανένα θέμα ούτε για λόγους λειτουργικούς αλλά ούτε και για λόγους σεξουαλικής ικανοποίησης της συντρόφου», προσθέτει ο κ. Βακαλόπουλος.

Τι προσδοκίες πρέπει να έχουν αυτοί που θα κάνουν αυξητική πέους

Εκτός από αυτούς που έχουν μικροφαλλία, οι οποίοι είναι ελάχιστοι, υπάρχουν και άντρες συνειδητοποιημένοι, οι οποίοι δεν έχουν ψυχιατρικό πρόβλημα ή πρόβλημα στη σεξουαλική τους ζωή, αλλά επιθυμούν να έχουν μεγαλύτερο πέος.

«Όπως υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν πρόβλημα, αλλά επιθυμούν μεγαλύτερο στήθος και κάνουν αυξητικές επεμβάσεις, έτσι υπάρχουν και άντρες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα, αλλά απλώς επιθυμούν ένα μεγαλύτερο πέος.

Σε αυτούς τους άντρες, πριν προχωρήσουμε σε επέμβαση, εξηγούμε ότι δεν είναι κάτι υπερβολικό αυτό που θα κερδίσουν σε μέγεθος, ώστε να μην έχουν υπερβολικές προσδοκίες. Τους λέμε ότι το μήκος που θα κερδίσουν θα είναι κατά μέσο όρο 2 με 4 εκατοστά και αυτό θα φαίνεται κυρίως στη χαλαρή φάση ενώ στη στύση θα φαίνεται 1-2 εκατοστά μεγαλύτερο.

Επίσης, η αύξηση του πάχους θα είναι από 2 έως 2,5 εκατοστά», αναφέρει ο κ. Βακαλόπουλος.

Πώς γίνεται η αύξηση του μήκους;

Η επέμβαση γίνεται με τη συνεργασία ουρολόγου και πλαστικού χειρουργού και έχει πολλά στάδια. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αυξήσει το μήκος και το πάχος του πέους.

Οι μόνες επιστημονικά τεκμηριωμένες και αποδεκτές τεχνικές για την αύξηση του μήκους του πέους ουσιαστικά δεν προσθέτουν εκατοστά στο πέος, αλλά προσπαθούν να «ξεθάψουν», ένα τμήμα του ήδη υπάρχοντος οργάνου από τους περιβάλλοντες ιστούς. Αυτές περιλαμβάνουν το συνδυασμό κάποιων ή και όλων από τα παρακάτω:

1. Η λιποαναρρόφηση της υπερηβικής περιοχής. Είναι εύκολη και ασφαλής και ουσιαστικά «ξεθάβει» τη ραχιαία επιφάνεια του πέους από το περιβάλλον λίπος. Όσο περισσότερο λίπος υπάρχει στην υπερηβική περιοχή, τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.

2.Η εκτομή του ανελκτήρα συνδέσμου του πέους, ο οποίος ευθύνεται για την προς τα πάνω κλίση του πέους σε στύση. Η εκτομή του «ξεκολλά» ένα τμήμα της ράχης του πέους, που βρίσκεται μέσα στο σώμα από το κόκαλο της λεκάνης και έτσι αποκτά κάποιο πρόσθετο μήκος. Ενίοτε για την αποφυγή επανασυγκόλλησης από συμφύσεις τοποθετείται ανάμεσα στο οστό και το πέος ένα «μπαλάκι» από σιλικόνη ή καλύτερα ένα μικρό μόσχευμα, που λαμβάνεται από την περιοχή του μηρού και ανήκει στον ίδιο τον ασθενή, αποφεύγοντας έτσι δυσανεξία και πόνο.

3. Η εκτέλεση ενίοτε μιας χαλαρωτικής του δέρματος πλαστικής στη ραχιαία επιφάνεια του πέους, και η καθήλωση του υποδόριου ιστού στο περιόστεο του ηβικού οστού της λεκάνης. Εξασφαλίζεται έτσι η αποφυγή «τραβήγματος» και περιορισμού του πέους από το υπερηβικό δέρμα και η αξιοποίηση της λέπτυνσης του υποδόριου ιστού μετά τη λιποαναρρόφηση και ως εκ τούτου το αποτελεσματικότερο «ξεθάψιμο» του πέους.

4.Η εκτέλεση μιας χαλαρωτικής του δέρματος πλαστικής στην κοιλιακή επιφάνεια του πέους προς τους όρχεις με σκοπό την «πεοποίηση» μέρος του δέρματος του οσχέου. Έτσι, απελευθερώνεται από το όσχεο ένα μέρος της κοιλιακής επιφάνειας του πέους. Η διαδικασία αυτή μπορεί να μην χρειάζεται να γίνεται πάντοτε.

5. Ο άντρας μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή ένα μήνα μετά την επέμβαση, ενώ για τους επόμενους 3 έως 6 μήνες θα πρέπει να χρησιμοποιεί συσκευή με σκοπό την αξιοποίηση των κερδισμένων εκατοστών, που πιθανόν να χάνονται λόγω μετεγχειρητικής ρίκνωσης από την επούλωση του χειρουργικού τραύματος

Πώς γίνεται η αύξηση του πάχους του πέους;

Η αύξηση του πάχους του πέους μπορεί να επιτευχθεί με δύο τεχνικές:

1. Με την τοποθέτηση κάτω από το δέρμα του πέους ενός μοσχεύματος σαν μανδύα, που στερεώνεται στη βάση του πέους στη λεκάνη. Το μόσχευμα αυτό μπορεί να προέρχεται από τον οργανισμό και να είναι ένα «λιποχοριακό» μόσχευμα από τον γλουτό ή την κοιλιά, ή ένα μόσχευμα από φλέβες. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλογενές μόσχευμα από π.χ. χοίρειο κολλαγόνο.

Το πάχος του μοσχεύματος προστίθεται στη διάμετρο του πέους και έτσι αυτή αυξάνει συνολικά. Οι επεμβάσεις με την τοποθέτηση μοσχεύματος μπορεί να γίνουν ταυτόχρονα με την επιμήκυνση του πέους, αλλά αυξάνουν σημαντικά την περίπτωση μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Έτσι ένα «ίδιο» μόσχευμα μπορεί να νεκρωθεί μερικώς ή ολικώς ή να υποστεί ίνωση και ρίκνωση και φυσικά απαιτεί ταυτόχρονη διπλή επέμβαση για τη συλλογή του. Ένα «ξένο» μόσχευμα από την άλλη μπορεί να υποστεί λοίμωξη με καταστροφικά αποτελέσματα.

2. Με την ένεση με ειδικές «κάνουλες» υλικών κάτω από το δέρμα του πέους σε στύση. Τα υλικά αυτά μπορεί να είναι λίπος από λιποαναρρόφηση πχ της υπερηβικής περιοχής κατά την σύγχρονη επιμήκυνση πέους ή υαλουρονικό οξύ.

Η χρήση υγρής σιλικόνης, παραφίνης ή άλλων άγνωστων διογκωτικών υλικών μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στο δέρμα του πέους με καταστροφικές συνέπειες και πρέπει να αποφεύγεται.

Το λίπος, που αφαιρείται από την λιποαναρρόφηση μετά από κατάλληλη κατεργασία και φυγοκέντρηση τοποθετείται στον υπό το δέρμα ιστό με τη βοήθεια ειδικής κάνουλας και πλάθεται, ώστε να κατανεμηθεί ομοιόμορφα σε όλο το πέος, το οποίο διατηρούμε σε έλξη, για να έχουμε ομοιόμορφο αποτέλεσμα πάχυνσης και κατά τη στύση.

Η χρήση του κατεργασμένου λίπους από τον ίδιο τον οργανισμό οδηγεί σε αποφυγή επιπλοκών, που μπορεί να προκληθούν από ξένα προς το σώμα του ασθενούς υλικά. Καμιά φορά, εάν ο ασθενής το επιθυμεί μπορεί μετά από διάστημα 6 μηνών να γίνει επανάληψη της έγχυσης λίπους με τοπική αναισθησία.

Η διαδικασία της πάχυνσης του πέους μπορεί να γίνει και μόνη της χωρίς ταυτόχρονη επιμήκυνση μόνο με τοπική αναισθησία. Τότε λαμβάνουμε μικρή ποσότητα λίπους με λιποαναρρόφηση από την κοιλιά και πάλι με τοπική αναισθησία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ