Τζόκερ : Πώς γυρίστηκε η ανατριχιαστική σκηνή στα σκαλιά

Αν υπάρχει μία σκηνή από την ταινία του Τζόκερ με τον Χοακίν, η οποία έκανε γρήγορα τον γύρο του διαδικτύου και έδωσε έμπνευση στους κριτικούς κινηματογράφους, τότε αυτή σίγουρα ήταν η σκηνή του χορού του Τζόκερ στα σκαλιά.

Η σκηνή από μόνη της είναι ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα, όχι μόνο εξαιτίας της ανάλαφρης κίνησης του Χοακίν Φίνιξ, ο οποίος αποδεικνύει πως εκτός από εξαιρετικός ηθοποιός έχει ταλέντο και στο χορό, αλλά και γιατί μας δείχνει ένα ακόμη από τα πρόσωπα αυτού του χαρακτήρα.

Πώς έγινε το γύρισμα του χορού στα σκαλιά – Οι δυσκολίες και ο αυτοσχεδιασμός

Άλλωστε ο ίδιος Χοακίν Φίνιξ εξήγησε σε συνέντευξη του πως το να χορέψει στις σκάλες με τον… τρόπο που χόρεψε δεν ήταν τελικά εύκολη υπόθεση.

«Εκανα το λάθος να μην κάνω πρόβα στις σκάλες, πριν από το γύρισμα. Ηταν πολύ στενές και πιο κοντές από ό,τι περίμενα… Αυτό που θεωρώ όμως ενδιαφέρον στη σκηνή είναι ότι τη βλέπουμε μέσα από δύο φακούς – αυτόν της πραγματικότητας με 24 καρέ το δευτερόλεπτο, όπου η κίνηση μοιάζει διακεκομμένη και άρρυθμη, ενώ ο υποκειμενικός φακός του Joker τη δείχνει γεμάτη χάρη, αργή και ρευστή» είχε τονίσει ο Φίνιξ στην συνέντευξη τύπου τονίζοντας πως αυτή είναι η σκηνή κλειδί όπου ο θεατής βλέπει δύο κόσμους ταυτόχρονα.

«Για την χορογραφία στις σκάλες δούλεψα με τον χορογράφο Μάικλ Αρνολντ, ο οποίος ήταν ιδιοφυής. Μου μιλούσε για το λεξιλόγιο του χορού, δίνοντας σημασία όχι τόσο σε συγκεκριμένα βήματα όσο στην ιδέα του χορού. Η προετοιμασία αυτή επηρέασε πολύ τις δύο πλευρές του χαρακτήρα μου – του Αρθουρ και του Τζόκερ», είχε πει ο ηθοποιός, τονίζοντας έτσι πως ο χορός ήταν αυτοσχέδιος , καθώς αυτός ουσιαστικά ο στόχος.

Ειδικός μιλά για το νόημα πίσω από τις φιγούρες του Τζόκερ

Φαίνεται λοιπόν πως ο Φοίνιξ όχι μόνο δεν πήγε «By the book», αλλά προσπάθησε να εκφράσει πολλά συναισθήματά μαζί με τον τρόπο και τον ρυθμό που χόρευε.

«Δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο κινείται, με ακαλλιέργητη φινέτσα, είναι επίσης και το γεγονός ότι μοιάζει ονειροπόλος, ζωώδης, σαν ροκ σταρ. Όταν τεντώνει τα χέρια του στο πλάι, είναι σαν να καλεί το φάντασμα του Jim Morrison ή του Brandon Lee στο ‘The Crow’. Έχει να κάνει περισσότερο με τον εκλεπτυσμένο τρόπο που το σώμα του εκφράζει τα συναισθήματά του», αναφέρει η κριτικός χορού των New York Times, Gia Kourlas σε πρόσφατο άρθρο της προσθέτοντας πως αυτό που προσπαθεί να δείξει ο Φοίνιξ είναι πως ο χορός είναι η διαφυγή του.

«Χλωμός και λιπόσαρκος, με τα κυματιστά μαλλιά του κολλημένα στις άκρες του προσώπου θυμίζει Ρούντολφ Νουρέγιεφ ή Σεργκέι Πολουνίν. Το δέρμα του τεντώνεται απότομα στους μυς και στα πλευρά του. Δεν κάνει μπαλέτο, έχει όμως την ικανότητα να περιστρέφει το σώμα του, και ειδικά την πλάτη του, επιδεικνύοντας παράξενες, φρικιαστικές γωνίες.» καταλήγει η κριτικός.

Όταν άκουσα την μουσική σκέφτηκα πως απλώς πρέπει να απεικονίσουμε έναν Τζόκερ ο οποίος εκφράζεται χωρίς να μιλά, αλλά με έναν τρόπο ο οποίος μας κάνει να σκεφτούμε πως μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει έτσι», είπε ο Χοακίν Φοίνιξ πρόσφατα σε συνέντευξη του στο Τζέφρι Κάμελ φανερώνοντας πως τελικά ο χορός στα σκαλιά δεν ήταν εύκολη υπόθεση.