Μαρία Μπινιόλα: 23χρονη οδηγός νταλίκας από την Ημαθία ζει το όνειρό της και κυριαρχεί στους ελληνικούς δρόμους

Η Μαρία Μπινιόλα, 23 ετών από την Αλεξάνδρεια, αποτελεί ζωντανή απόδειξη ότι τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, ακόμα και όταν επιλέγεις ένα επάγγελμα που παραδοσιακά θεωρείται ανδρικό.

Η Μαρία μεγάλωσε σε μια οικογένεια στενά συνδεδεμένη με τις μεταφορές — με τη μητέρα της να είναι χειρίστρια βαρέων μηχανημάτων και τον πατέρα της οδηγό φορτηγών. Από μικρή ηλικία, συνειδητοποίησε ότι αυτός ήταν ο επαγγελματικός δρόμος που επιθυμούσε να ακολουθήσει.

Διαβάστε επίσης: Seven moments to remember: Οι «ερυθρόλευκες» στιγμές μαγείας του Γιώργου Πρίντεζη που τον έκαναν Θρύλο! (vids)

«Κάθε Σαββατοκύριακο, ο μπαμπάς με έπαιρνε μαζί του για να κάνουμε δρομολόγια» θυμάται η Μαρία. «Δεν με ένοιαζε το πού πηγαίναμε. Ήταν το ότι ταξίδευα μαζί του, πάνω σε ένα τόσο μεγάλο όχημα, που μου έδινε χαρά. Τον παρακαλούσα συνέχεια να μου δείξει πώς λειτουργεί».

Ξεκίνησε επίσημα τη δουλειά της σε εσωτερικά δρομολόγια πριν από περίπου τρία χρόνια. Το πρώτο της δρομολόγιο, όπως θυμάται, ήταν στην Κοζάνη, και όπως παραδέχεται, ήταν αρκετά αγχωμένη. Σήμερα, εργάζεται κυρίως σε νυχτερινά δρομολόγια και απολαμβάνει ιδιαίτερα την ηρεμία της νύχτας στους άδειους δρόμους, όπως λέει: «Οι νύχτες είναι το πιο ωραίο πράγμα. Είναι ήσυχα και φωτιζόμενα. Είναι πολύ πιο όμορφα από την ημέρα.»

Όπως αναφέρει το ertnews.gr, η Μαρία δεν είναι η μόνη γυναίκα στο επάγγελμα. Υπάρχουν γυναίκες οδηγοί νταλίκας τις οποίες γνώρισε στο δρόμο και στα εργοστάσια. «Με κάποιες από αυτές, ξεκλέβουμε λίγο χρόνο και πίνουμε έναν καφέ στη Θεσσαλονίκη όταν μας επιτρέπει η δουλειά μας.»

Η δουλειά της απαιτεί σκληρή δουλειά και αντοχή, με καθημερινές ρουτίνες που περιλαμβάνουν φορτώματα, ξεφορτώματα και άλλες υποχρεώσεις. “Όταν κατεβαίνω από την καμπίνα και πηγαίνω για να ξεφορτώσω, ναι, με κοιτάζουν μερικοί, αλλά τώρα πια, με έχουν μάθει» λέει η Μαρία.

Για τη Μαρία, το επάγγελμα της είναι περισσότερο τρόπος ζωής παρά δουλειά. «Βλέπεις διαφορετικά πράγματα, διαφορετικές εικόνες. Το όχημά σου γίνεται μέρος της ζωής σου και σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας και βασιλικής εμπειρίας.»

Η Μαρία ταξιδεύει με την «Βασίλισσα», όπως ονομάζει τη νταλίκα της, και τη Λούσιφερ, το πανέμορφο σκυλάκι της. Ενθουσιάζεται με την ιδέα να οδηγήσει στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα στη Φινλανδία, αν και αναγνωρίζει τις προκλήσεις: «Θα ήθελα πάρα πολύ να πάω στη Φινλανδία. Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί είναι μακρύς, αλλά είναι ένα από τα όνειρά μου.»

Η Μαρία προσφέρει μια απλή αλλά δυνατή αλήθεια: «Οι κίνδυνοι στο επάγγελμα είναι οι ίδιοι για όλους, είτε είσαι γυναίκα είτε άντρας. Το πιο σημαντικό είναι να είσαι προσεκτικός και να προσέχεις τον δρόμο».