Το (λευκό) φανελάκι είναι το αιώνιο λεσβιακό ρούχο

Δεν είμαι η μόνη queer γυναίκα που της αρέσουν τα φανελάκια. Αν ρίξεις μια ματιά σε μέρη όπου μαζεύονται λεσβίες, θα τα δεις. Φανελάκια χωρίς σουτιέν και με αλυσίδα. Φανελάκια που ήταν κοντομάνικα αλλά κόπηκαν τα μανίκια και αποκαλύπτουν λίγο στήθος απ’ το πλάι. Φανελάκια με παρτούς ώμους. Φανελάκια, φανελάκια, φανελάκια. Μαζί με τα δαχτυλίδια στον αντίχειρα και τα εξαιρετικά καλοραμμένα παντελόνια, μπορείς να πεις ότι είναι το αιώνιο ρούχο λεσβιακής μόδας. Ρίξε μια ματιά στις ηρωίδες του L Word. Δεν είναι ωραίες, με τα φανελάκια τους;

Προφανώς δεν τα αγαπάνε όλες οι λεσβίες – θα ήταν παράλογο και γενικευτικό. Αλλά τα φανελάκια αγαπάνε τις λεσβίες. Είναι ένα ρούχο στη χρυσή τομή μεταξύ αρσενικής και θηλυκής αισθητικής –μια διχοτόμηση που φέρνουν εις πέρας τόσο καλά οι queer– δεν κολλάνε με το ένα ή με το άλλο. Ανάλογα το σχέδιο και το vibe αυτής που το φοράει, μπορεί να είναι καυλιάρικα ή πρακτικά -ή και τα δύο– και γι’ αυτό είναι τόσο gay.

Τα straight άτομα και οι gay άντρες, επίσης, μπορεί να είναι ωραίοι με ένα φανελάκι. Αλλά το λεσβιακό φανελάκι είναι κάτι μοναδικό, έχει δική του ατζέντα. «Είναι κάτι ανδρόγυνο, που μπορείς να φανταστείς τι υπάρχει από κάτω αλλά όχι με την έντονη, απροκάλυπτη, αντρική ματιά. Και οι ώμοι είναι σέξι, δεν ξέρω γιατί. Μάλλον οι queer γυναίκες τους χρησιμοποιούν πολύ», λέει η 23χρονη Tia.

Η 26χρονη Sophie συμφωνεί. «Το φανελάκι είναι σίγουρα λεσβιακό σήμα κατατεθέν, ιδίως αν συνδυάζεται με αλυσίδα ή δαχτυλίδια και αντρική ζώνη. Τα μπλουζάκια που είναι φτιαγμένα «για γυναίκες» είναι ενοχλητικά από άποψη γραμμής. Τα μανίκια είναι πάντα άβολα, ιδίως αν είσαι αδύνατη. Έτσι θα έλεγα ότι τα φανελάκια είναι ένα ουδέτερο αντικείμενο που πάει σε όλες τις γυναίκες, ιδίως τις γυναίκες που δεν θέλουν να ντύνονται με βάση τα στεγανά «αντρικά» και «γυναικεία» ρούχα και ίσως τυγχάνει συχνά να είναι λεσβίες».

Η Emma Hope Allwood, επικεφαλής μόδας στο DAZED, εξηγεί ότι τα φανελάκια εδώ και χρόνια είναι συνδεδεμένα με τη λεσβιακή κουλτούρα. «Από την Jenny Shimizu –στην εμβληματική διαφήμιση της δεκαετίας του ‘90 για το CK One– μέχρι τα μοντέλα της Catherine Opie και τη γνωστή φωτογραφία της Anjelica Houston, το λευκό φανελάκι είναι ένα κανονιστικό σημαίνον του στιλ της λεσβιακής κουλτούρας – τουλάχιστον η δική μου, δυτική, πολύ online εκδοχή του», λέει.

«Σε ό,τι αφορά τις δημοφιλείς αντιλήψεις για το στιλ των queer γυναικών ιστορικά, αν εξαιρέσουμε τις θηλυκές λεσβίες της δεκαετίας του ‘90 κι έπειτα, βασίζονται σε στερεοτυπικά στοιχεία του αντρικού ντυσίματος: λευκά φανελάκια ή μπλουζάκια, μπλου τζιν, πουκάμισα εργασίας, μπότες εργασίας…», συνεχίζει. «Είτε πρόκειται για φετιχοποίηση της εργατικής τάξης είτε απόρριψη του προσποιητού, που συσχετίζεται με τα παραδοσιακά θηλυκά, αυτά τα πράγματα δείχνουν μια κάποια αρρενωπότητα –πρακτική, τραχιά– που είναι γοητευτική ώστε οι gay, bisexual και queer γυναίκες να τη διεκδικήσουν».

Η αγάπη των λεσβιών για το φανελάκι δεν είναι μόνο πολιτισμικό ζήτημα, όπως επισημαίνει η Emma. «Ένα λευκό φανελάκι φανερώνει τις queer γυναικείες ερωτογενείς ζώνες: ώμους και μπράτσα, για να μην πω ότι δεν μπορείς να φορέσεις σουτιέν», συμπληρώνει. «Είναι γνώριμο αλλά ανατρεπτικό, αρρενωπό αλλά θηλυκό, κοινότοπο αλλά ερωτικό: Τυπικά είσαι «ντυμένη» –δεν φαίνεται π.χ. το ντεκολτέ– αλλά δεν κρύβεται το σώμα σου».

Για τις λεσβίες το φανελάκι δεν θα πεθάνει ποτέ. Και γιατί να πεθάνει; Είναι όμορφο, απλό, πρακτικό, σικ. Ένα τέλειο κλασικό ρούχο. Είναι τόσο σέξι και απολαυστικό όσο ένα μπλε τζιν, οι σηκωμένες άσπρες κάλτσες, το φρεσκοκομμένο γρασίδι, τα απαλά χείλη, οι δερμάτινες ζώνες και οι μαυρισμένες κοιλιές. Κατάλαβες τι θέλω να πω. Ζήτω το λεσβιακό φανελάκι.

Πηγή: vice.com