Αυτή είναι η σειρά που… δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο στην ελληνική τηλεόραση

Η Ελληνική τηλεόραση του σήμερα… μοιάζει να απέχει κυριολεκτικά αιώνες από τον 90`s εαυτό της.

Όχι πως η τηλεόραση των 90` περιλάμβανε αμέτρητα έργα τέχνης, αλλά η μυθοπλασία ήταν το μεγάλο «αφεντικό» στο πρόγραμμα του εκάστοτε καναλιού και συχνά χάριζε διαμαντάκια, όπως η σειρά «Είμαστε στον Αέρα».

Η σειρά παρουσίαζε το όνειρο της δημιουργίας ενός ραδιοφωνικού σταθμού από μια παρέα παλιών συμμαθητών, ο οποίος καταλήγει να ανοίξει την όρεξη μιας πολυεθνικής εταιρείας media, καταλήγωντας στην απορρόφηση του. Διήρκεσε 51 επεισόδια γεμάτα από καινοτόμες και συχνά περιπετειώδεις για την εποχή, ιδέες μυθοπλασίας και παραγωγής.

Η φαντασίωση

Φίλοι από το σχολείο συναντιούνται ξανά, όχι για ένα από εκείνα τα πληκτικά reunions, αλλά για να καταλήξουν σε μια απόφαση: Να στήσουν από την αρχή ένα μουσικό ραδιοφωνικό σταθμό, τον Jukebox FM! O Χρήστος (Άκης Σακελλαρίου), ο Νίκος (Στέλιος Μαίνας), ο Πέτρος (Θοδωρής Αθερίδης) και ο Μίλτος (Ιεροκλής Μιχαηλίδης ανοίγουν από κοινού μια κανονική επιχείρηση media: Βρίσκουν εγκαταστάσεις, κάνουν προσλήψεις, φτιάχνουν πρόγραμμα, ξεκινούν εκπομπές.

Φυσικά, καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, ο καθένας από τους πρωταγωνιστές βρίσκει τον κεραυνοβόλο έρωτα του, μέσα στο σταθμό! Ο Πέτρος γνωρίζει την Τανία (Αφροδίτη Σημίτη), γίνονται ραδιοφωνικό ζευγάρι και στο τέλος παντρεύονται, ο Μίλτος γνωρίζει την τηλεφωνήτρια Μαρία (Δήμητρα Ματσούκα) και γίνονται ζευγάρι, ο Νίκος προσλαμβάνει την Αναστασία σε μια απροσδιόριστη νομική δουλειά και γίνονται ζευγάρι. Όλα είναι τμήματα μιας τέλεια στημένης ανδρικής φαντασίωσης.

Ακόμα και η περιπέτεια, που είναι αναπόφευκτο να συμβεί.

Λέγεται Βάρδας

Ο ιδιοκτήτης ξενοδοχείου Χρήστος, είναι εκείνος που έχει βάλει τα περισσότερα χρήματα στο σταθμό Jukebox FM. Είναι όμως εκείνος που έχει απέναντι του και μια νέμεση, που ακούει στο όνομα «Βάρδας».

Ο Βάρδας είναι ο πατέρας της πρώην γυναίκας του, συνδιαχειριστής της τεράστιας περιουσίας της, που επιχειρεί με καθε τρόπο να βάλει εμπόδια στη λειτουργία του σταθμού, απλά γιατί δεν κάνει κέφι τον πρώην γαμπρό του και αυτές τις «μουσικές» που του αρέσουν. Οι συγκρούσεις της παρέας με τον Βάρδα και τους ανθρώπους του, φτάνουν μέχρι τη χρήση όπλων (ψεύτικα ντε!) και γίνεται πάντα σαφές ότι αυτός ο μεγαλοκαρχαρίας θέλει να κόψει το οξυγόνο που αναπνέουν.

Οι κακοί Άγγλοι

Προφανώς οι εκπρόσωποι της πολυεθνικής που θέλουν να εξαγοράσουν το σταθμό, είναι 2 απερίγραπτα καθίκια, που από την πρώτη κιόλας επίσκεψη στις εγκαταστάσεις σημειώνουν «τον χοντρό που τρώει και καπνίζει», «την γραμματέα που δεν ξέρει αγγλικά», «τον φοροφυγά διευθυντή» και άλλα πολλά παραστρατήματα του Jukebox FM.

Υπάρχουν (πολλοί) χαρακτήρες καρικατούρες στη σειρά: Η πρώην σύντροφος του Χρήστου (Ελένη Ζιώγα) που ποτέ δεν γελάει, ο υπηρέτης/πιστό σκυλί του Βάρδα, Φίλιππος Περσίδης που είναι μονίμως μοχθηρός και σκέφτεται πανούργα σχέδια, ο Άγγλος μεγαλοκαρχαρίας που σιχαίνεται ακόμα και τον αέρα του Jukebox FM και θέλει να τα διαλύσει όλα, η κόρη του Χρήστου (Κορίνα Δαμουλιανού) που είναι έφηβη και μιλάει σαν 9χρονο.

Όλοι τους υπάρχουν ως βοηθητικά όντα, που απλώς υπογραμμίζουν τις φανταστκές περσόνες των βασικών πρωταγωνιστών (+ του Νάσου/Δημήτρη Σταρόβα, ως σιωπηλού 5ου μετόχου του Jukebox FM με metal εκπομπή)

Η μουσική

Δημιουργός της σειράς, είναι ο Θοδωρής Μανίκας, πρώην εκδότης και μουσικός. Άρα αυτό σημαίνει πως η σειρά έτσι κι αλλιώς θα είχε προσεγμένη μουσική. Πέρα από το υπέρ-catchy μουσικό θέμα των τίτλων (όχι, άκουσε το και πές μου αν δεν σου κολλήσει), η σειρά είχε ένα soundtrack για κάθε, μα κάθε στιγμή, κάθε διάλογο, κάθε ατάκα σχεδόν.»Λυπηρό», «αγωνιώδες», «πολύ αστείο», «πολύ σέξι»: Κάθε τμήμα του σεναρίου συνοδευόταν από ένα μουσικό part, σε σημείο που το συνολικό επεισόδιο θύμιζε videoclip. Είπαμε, βρισκόμαστε στο 1997-98!

Λέμε αλήθειες

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Κατά τη διάρκεια της σειράς, παρατηρούμε σχέσεις να αποσυντήθενται και να φτάνουν σε άδοξο χωρισμό, ανθρώπους να μην μπορούν να διαχειριστούν τα πάθη τους, αμήχανες εξομολογήσεις χαμηλών τόνων και ένα φινάλε που επιδέχεται ερμηνειών και μάλλον δεν είναι happy end. Είναι το ξύπνημα από μια φαντασίωση.