Τάσος Δούσης : «Μου είπαν «κάνε την προσευχή σου θα πεθάνεις» και πάτησαν τη σκανδάλη» (vids)

Ο Τάσος Δούσης παρουσιάστηκε χθες (22/4) το βράδυ στην εκπομπή The 2Night Show του ΑΝΤ1 και μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για άγνωστες πτυχές της ζωής του, καθώς και την φιλοσοφία που τον διακατέχει μετά τις περιπέτειες, που έχει περάσει.

Ο δημοσιογράφος και εκδότης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό, όπου βρέθηκε πολύ κοντά στο θάνατο σε μια ανταπόκριση στο Αφγανιστάν, ζώντας μια εικονική εκτέλεση ως πολεμικός ανταποκριτής. Ο ίδιος επεσήμανε, ότι το περιστατικό αυτό άλλαξε τη ζωή του.

Ο Τάσος Δούσης μίλησε και για την εκπομπή «Εικόνες», η οποία παράλληλα έχει να μας προσφέρει ένα νέο απολαυστικό επεισόδιο από τη μαγευτική Βαρκελώνη. Αναφέρθηκε στην επαγγελματική του επιτυχία, που πλέον είναι εκδότης περιοδικών, δηλώνοντας πως έχει λύσει όλα τα προβλήματα του και δουλεύει μόνο από κέφι.

Ένα βήμα από το θάνατο

«Από το πολεμικό ρεπορτάζ ξεκίνησαν όλα. Έχω βρεθεί Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Ιράκ για το ΣΚΑΙ, STAR και ALPHA. Εγώ ξεκίνησα από απλός ανταποκριτής, ελεύθερου ρεπορτάζ, του δρόμου του πεζοδρομίου κλπ, έγινα με την πάροδο των ετών πολεμικός ανταποκριτής και πέρασα συγκλονιστικά χρόνια στην ζωή μου. Για να καταλάβεις έχω μείνει 6 μήνες στο Πακιστάν, την περίοδο του 2000 κι έχω ζήσει την πιο δύσκολη εμπειρία της ζωής μου τότε, όταν περάσαμε στο Αφγανιστάν. Ήταν η πιο σκληρή εμπειρία της ζωής μου. Εκεί συνέβη κάτι συγκλονιστικό, πραγματικά μοναδικό που μου άλλαξε όλη την ζωή και τότε σταμάτησα πλέον να είμαι πολεμικός ανταποκριτής, σταμάτησα την ελεύθερη δημοσιογραφία και το γύρισα στις ταξιδιωτικές εκπομπές.

Ήμασταν 6 μήνες στο Πακιστάν και ξαφνικά ανοίγουν τα σύνορα και περνάμε στο Αφγανιστάν. Ήμασταν μια μεγάλη πομπή δημοσιογράφων όπου περνάγαμε και πηγαίναμε για την Καμπούλ. Τότε για κάποιον λάθος λόγο μείναμε σε ένα αυτοκίνητο εγώ, ο Νικόλας Βαφιάδης και κάποιοι συνάδελφοι, ένας κάμεραμαν ουσιαστικά και ο οδηγός μας κι έτσι όπως πηγαίναμε για την Καμπούλ, ξαφνικά στο δρόμο πέφτει επάνω μας ένας Αφγανός και λέει «Σταματήστε! Παρακάτω σκοτώνουν δημοσιογράφους» και τότε εμείς λέμε μπα αποκλείεται, πλάκα μας κάνουν ή είναι παγίδα προς τα πίσω λέει ο Νικόλας ας πούμε και συνεχίσαμε να πηγαίνουμε.

Εκεί λοιπόν Γρηγόρη που πηγαίναμε μόνοι μας πια, χωρίς τους άλλους δημοσιογράφους για την Καμπούλ, ξαφνικά βρισκόμαστε σε μια ενέδρα, μας σταματάνε μια ομάδα ταλιμπάν και παίρνουν το κλειδί του οδηγού του αυτοκινήτου.

Στήνονται περιμετρικά μας, με πετάνε έξω από το αυτοκίνητο και με στήνουν στα γόνατα και μου λένε κάνε την προσευχή σου να πεθάνεις, είναι κάτι που δεν έχω πει ποτέ στην ζωή μου, και ο αλήτης ο ταλιμπάν πατάει και την σκανδάλη. Από τότε άλλαξε όλη η ζωή μου, διότι Γρηγόρη χωρίς πλάκα, για μήνες ολόκληρους σηκωνόμουν το βράδυ και τσιμπιόμουν για να δω αν είμαι αληθινά ζωντανός ή νομίζω ότι είμαι ζωντανός. Δηλαδή με εκτελέσαν εικονικά και δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι τελικά έζησα από αυτή την διαδικασία.

Παρένθεση, είχαν σκοτώσει πριν από εμάς τέσσερις δημοσιογράφους, την γενική διευθύντρια με 48 σφαίρες κι άλλους τρεις δημοσιογράφους από την Ισπανία και το Πακιστάν και είχε γίνει ένα απίστευτο πράγμα εκείνη την περίοδο γιατί δεν είχε τύχει να σκοτώσουν ξανά η ταλιμπάν εν ψυχρό δημοσιογράφους. Τους εκτελέσαν, τους έβαλαν στον τοίχο και τους εκτέλεσαν κι εμείς ήμασταν οι επόμενοι και δεν πιστεύαμε όταν φτάσαμε στην Καμπούλ ότι είχαμε σωθεί. Κι αυτό κυριολεκτικά μου άλλαξε την ζωή κι από τότε σταμάτησα και είπα δεν θα το ξανά κάνω ποτέ. Είχε έρθει κι ο γιος μου στην ζωή εκείνη την περίοδο και είπα ότι θα σταματήσω το πολεμικό ρεπορτάζ και θα κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό στην ζωή μου.

Εκεί το κλικ αυτό να ξέρεις μου έδωσε όλη την ζωή. Ένιωσα ότι τελείωσε η ζωή μου κι άλλαξε όλη μου η κοσμοθεωρία, τα πάντα. Δεν είναι εύκολο να το βιώσεις, διότι εκεί αλλάζει ένα κομμάτι του εαυτού σου. Εμένα κυριολεκτικά εκεί μου έσπασαν τα νεύρα γιατί ένιωσα πως δεν υπάρχει αύριο, ξέρεις, ένιωσα ότι δεν είμαστε τίποτα. Κι από τότε όλη η ζωή μου είναι στα κόκκινα γιατί θεωρώ, τι άλλο μπορεί να μου συμβεί χειρότερο στην ζωή μου παρά τον θάνατο ας πούμε.

Ζω την ζωή μου σα να μην υπάρχει αύριο και θέλω όταν φύγω από την ζωή να πω «ρε φίλε έζησες την ζωή σου καλά»¨. Κι αύριο να φύγω που λέει ο λόγος ας πούμε, έχω ζήσει πολύ καλά την ζωή μου.

Οι Εικόνες και η τηλεοπτική του παρουσία

Μετά από αυτό δεν παραιτήθηκα, συνέχισα να δουλεύω στο κανάλι και λέω ας τους προτείνω μια άλλη εκπομπή και πάω λοιπόν στο γραφείο που ήταν οι διευθυντές μου και λέω «Λοιπόν ξέρετε κάτι; Θα κάνω μια ταξιδιωτική εκπομπή και θα πάει πάρα πολύ καλά στην Ελλάδα.» και πέσανε κάτω από τα γέλια. Δεν υπήρχε τότε ταξιδιωτική εκπομπή στην Ελλάδα. Λέω θα πάω να κάνω εκπομπή στην Αίγυπτο, θέλω να την παίξετε όπου θέλετε σε όποια ώρα θέλετε κι αν δεν κάνει νούμερα εμένα να μην με λένε Δούση. Και με στείλανε να κάνω εκπομπή, με δικά μου έξοδα, πήγα την έκανα, γύρισα την μόνταρα και την παίξαμε Κυριακή 11 ηώρα το πρωί και κάνει αυτή η εκπομπή τότε στο κανάλι 14% και δεν μπορούσαν να το πιστέψουν.

Κάνω, λοιπόν την εκπομπή έχει μεγάλη επιτυχία κι έρχεται μια μέρα το κανάλι και μου λέει σταματάς. Έτσι μπαμ και κάτω. Κοιτάζομαι καλά καλά λέω τι έγινε; Είχαν αλλάξει διευθυντές και με σταματήσαν από την εκπομπή. Μετά από ένα μήνα με ξαναφωνάζουν όμως και μου λένε άρχισε πάλι την εκπομπή για άλλα δυο χρόνια και τότε συνειδητοποιώ και λέω καλά, άρα ότι ώρα θέλουν με διώχνουν; Ας κάνω κάτι δικό μου. Και ξεκινάω να κάνω τα τηλεοπτικά μου περιοδικά. Το δικό μου το ταξιδιωτικό, το YOU κλπ.

15 χρόνια διήρκησε η τηλεοπτική μου απουσία, αλλά αυτά τα 15 χρόνια η εκπομπή μου παιζόταν επανάληψη. Είναι η μακροβιότερη.

Η εκπομπή Εικόνες που έγινε τώρα και επέστρεψε έγινε με πρόταση ανθρώπου από το κανάλι. Εγώ πήγα να προτείνω κάτι άλλες παραγωγές και μου λένε από το κανάλι, μήπως να κάνεις εσύ τις Εικόνες; Και λέω μου κάνετε πλάκα; Και μου λένε όχι να τις κάνεις, θα έχουμε επιτυχία (και όντως είχαν)!

Όλα αυτά τα χρόνια άλλαξε η φιλοσοφία μου, άλλαξα εγώ βασικά, τα πράγματα τα παίρνω πιο χαλαρά κι επειδή έχω λύσει όλα μου τα βασικά προβλήματα, κάνω το κέφι μου τώρα. Τα ταξίδια που κάνω είναι ένα προσωπικό κέφι που το μοιράζομαι με τους τηλεθεατές μου. Δεν έχω αγωνία τι θα γίνει πως θα γίνει κλπ.

Εγώ πάλεψα για να φτάσω εδώ που έχω φτάσει και να λέω όχι, θα κάνω ότι γουστάρω. Ξεκίνησα από πάρα πολύ χαμηλά, είμαι παιδί του μεροκάματου και ξεκίνησα μια περίοδο που ή θα έβαζα βενζίνη στο μηχανάκι ή θα έτρωγα πατάτες κι έχω παλέψει πολύ σκληρά στην ζωή μου, τώρα μπορώ να κάνω ότι γουστάρω. Δεν χρωστάω σε κανέναν, δεν είμαι άνθρωπος που έχω κλέψει από κανέναν, πάω με την δουλειά μου και μόνο με την δουλειά μου. Δεν κάνω επίδειξη σε κανένα επίπεδο».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Πηγή: athensmagazine.gr