Masterchef : Σε 3 λεπτά ο Παύλος διέλυσε την τοξικότητα ενός «παντελονάτου» κόσμου- Και όχι επειδή είναι χημικός

Πόσα πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την έννοια της «διαφορετικότητας». Ωστόσο, σημασιολογικά ποτέ δεν μπορούσα να την αντιληφθώ. Σε σημείο που να αναρωτιέμαι ποιο είναι τελικά αυτό το κανονικό, ποιος το ορίζει και με βάση αυτό τι θεωρείται διαφορετικό. Αν βρεθεί ποτέ η λίστα με το τι απαρτίζει το «κανονικό» θα μας εξυπηρετούσε πολύ να επικοινωνηθεί και στον υπόλοιπο κόσμο από τους λευκούς, ετεροφυλόφιλους, νέους, άντρες με δουλειές γραφείου, πάνω από 1.80 ύψος, 75-85 κιλά οι οποίοι πιθανότατα έχουν γράψει την συγκεκριμένη λίστα…

Μέχρι τότε, έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως στον πλέον ανθρωποφαγικό κόσμο αυτόν της ριάλιτι τηλεόρασης, βρέθηκε ένας άνθρωπος που με αξιοπρέπεια, ψυχραιμία και χιούμορ εξήγησε -πιθανότατα- στους «κανονικούς»- πως είναι να βρίσκεσαι σε μια θέση μειονότητας, αυτή του «διαφορετικού». Ενός ρόλου που έφτιαξαν άλλοι για εσένα και μέσα στον οποίο καλείσαι κάθε φορά να παλεύεις με δαίμονες που σου λένε πως «δεν είσαι αρκετά καλός».

Με γενναιότητα, χαμόγελο και ηρεμία, ο Παύλος, παίκτης του Masterchef 5 χάρισε σχεδόν τρία λεπτά τηλεοπτικού «ταχύρρυθμου σεμιναρίου» σχετικά με την ψυχολογία των «διαφορετικών» (sic) και της ουσιαστικής ανάγκης για συμπεριληπτικότητα. Και το Twitter τον αποθέωσε! Ο νεαρός χημικός και επίδοξος σεφ αφού σώθηκε από συμπαίκτη του και δεν χρειάστηκε να πάρει μέρος σε δοκιμασία αποχώρησης έκανε τις καθιερωμένες δηλώσεις στην ομάδα της παραγωγής. Ο παίκτης ένιωσε ασφαλής αν και όπως είπε θα προτιμούσε να έχει διαγωνιστεί για να δει τις δυνατότητές του και σε αυτή τη δοκιμασία.

Με αφορμή αυτή την ανασφάλεια, τον φόβο που βιώνει ο ίδιος γενικότερα στη ζωή του μίλησε σχετικά «Επειδή μεγάλωσα διαφορετικός -ας το πούμε έτσι- και γενικότερα ο κάθε άνθρωπος που μεγαλώνει διαφορετικός νιώθει πάντα ότι δεν μπορεί να είναι αρκετός ή καλός κάπου. Πάντα νιώθεις αυτό το πράγμα μέσα σου, το οποίο σε κρατάει πίσω».

Και συνέχισε «Το τι θα πουν οι άλλοι το έχω ξεπεράσει προ πολλού. Εδώ δεν με νοιάζει τι θα πουν οι δικοί μου μερικές φορές. Δεν μπορείς να ακούς συνέχεια τι έχουν να πουν οι άλλοι. Είναι η δικιά τους οπτική και μερικές φορές, όταν δεν έχεις το βίωμα, δεν πρέπει να μιλάς. Όπως για παράδειγμα οι άνδρες. Δεν ξέρεις πώς είναι να περπατάς σαν γυναίκα μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Δεν ξέρεις πώς είναι να περπατάς σαν γκέι μέσα σε αυτόν τον κόσμο» είπε στη συνέχεια.

Πριν κλείσει, τόνισε: «Σεβαστή η άποψή σου, αλλά άκου με κι εμένα που έχω το βίωμα». Με τον – τόσο επί του θέματος- επίλογό του κατάφερε «να πετσοκόψει» και όλους εκείνους με τις απόψεις επί παντός επιστητού (από το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση μέχρι την κβαντομηχανική) τις οποίες θεωρούν χρέος τους να τις μοιράζονται ασταμάτητα και εκ του ασφαλούς.

Μπορεί τα ανθρωποφαγικά ριάλιτι να είναι γεμάτα ρητορική μίσους, σεξισμό, ομοφοβία, ρατσισμό και κοινωνική απόρριψη και να κρυφό- προμοτάρουν αυτές τις συμπεριφορές, αλλά σε έναν τοξικό κόσμο μπορείς να είσαι πάντα όπως ο Παύλος που θα μιλήσει με αξιοπρέπεια για θέματα που ξεβολεύουν πολλούς… και στο τέλος θα σκάσει και ένα συνωμοτικό χαμόγελο.

Πηγή: reader.gr