Για δες καιρό που διάλεξαν, Αφροδίτη και Άρης να έρθουν σε αντίθεση...
Βέβαια, στους καιρούς που ζεις δεν είναι δύσκολο να ξεστρατίσει η libido σου και να αντιδράσεις παθιασμένα, όχι στο κρεβάτι, αλλά σε ό,τι κρίνεις πώς σε περιορίζει ή αντιτίθεται στην χαρά σου. Έρωτας για την ζωή είναι αυτός, που στα μάτια των «ξενέρωτων» ή των «λογικών», λίγο απέχει από τον φανατισμό ή την «τρέλα». Ίσως και να είναι… Μα είναι η στέρηση που η δική τους κοινωνία σου επιβάλλει κι ο επαναστάτης έρωτάς σου κυλά την πέτρα την βαριά, που σου φράζει την ανάσα.
Κάθε τι απωθημένο και συμπιεσμένο από τους κανόνες και τα «πρέπει» μιας διαβρωμένης κοινωνίας, ψάχνει χώρο για να εκφραστεί. Κι όταν αυτός ο χώρος περιορίζεται σε τέσσερις τοίχους, ε έχουν να δουν πολλά τα ματάκια σου…
Οι δύο μυθολογικοί εραστές χορεύουν αντικριστά στους ουρανούς, ψάχνοντας ένα αντίδοτο στον φοβικό σύνδρομο του κορωναϊού. Κάτι να «καίει» ή έστω κάτι που θα σου χρυσώσει το χάπι του νέου εγκλεισμού σου.
Και αν ζεις με το ταίρι σου, θα ήταν ευχής έργο να αναστήσετε τον έρωτά σας, τώρα που αναγκαστικά θα βρίσκεστε συνέχεια ο ένας πάνω στον άλλον. Αλλά το «κυριολεκτικά» με το «μεταφορικά» δεν είναι το ίδιο.
Γιατί, αν τα πράγματα ξεφύγουν προς την λάθος κατεύθυνση, δεν θέλει και πολύ για να ξεσπάσει μια βίαιη θύελλα. Ο έρωτας κι ο πόλεμος ξαναμπαίνουν στο ζύγι, όπως και στον εγκλεισμό της άνοιξης που θέριεψε τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.
Ίσως πάλι να στροβιλιστείς στον εφιάλτη της ζήλιας ή να χάσεις πάσα ιδέα για το ταίρι σου, βλέποντας το να πέφτει χαμηλά, έρμαιο μιας ηδονοθηρικής αντίληψης. Να ‘ναι καλά το διαδίκτυο…
Και μην απορείς. Οι ηθικές αρχές που γαλούχησαν γενιές ανθρώπων, ενδεδυμένες συνήθως τον μανδύα του καθωσπρεπισμού, μοιάζουν τόσο μικρές κι ασήμαντες μπροστά στον άκρατο πόθο, που κυριεύει δικαίους και αδίκους.