Χαρά και περηφάνια!

«Πόση ντροπή ακόμα θα αντέξουν οι φίλοι του Ολυμπιακού με αυτά τα απροκάλυπτα δώρα της διαιτησίας; Αν προσπαθούν με τέτοιο τρόπο να φτάσουν στο αήττητο, ας το χαίρονται πραγματικά». Αυτό είναι το ξεκίνημα της ανακοίνωσης που εξέδωσε η «πράσινη» ΠΑΕ στο ημίχρονο του ντέρμπι και η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια.

Πρώτα απ’ όλα, είναι νομίζω δύσκολο οι ιθύνοντες τον Παναθηναϊκό, να πιάσουν τον σφυγμό και τον παλμό των φίλων του Ολυμπιακού. Γιατί αν τον έπιαναν, έστω και λίγο, κανείς μα κανείς δεν θα έγραφε τη λέξη ντροπή. Πολύ απλά, ουδείς φίλος των Πειραιωτών, νιώθει ντροπή για την αγαπημένη του ομάδα.

Να νιώσει έτσι, για ποιον λόγο; Γιατί κατακτά το πρωτάθλημα για πλάκα; Γιατί έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου; Γιατί είναι ζωντανός στο Γιουρόπα Λιγκ; Γιατί πάει να πάρει τον τίτλο, αήττητος; Γιατί παίζει καλή μπάλα; Γιατί δεν υπάρχει ομάδα στην χώρα μας, που δεν έριξε στο καναβάτσο; Γιατί, αρκετοί φίλοι των αντιπάλων του, παραδέχονται την ομαδάρα του Πέδρο Μαρτίνς; Γιατί μπήκε στα πλεϊ οφ και κάνει πάρτι;

Προσωπικά σαν φίλος της ομάδας, δεν… κοκκινίζω από ντροπή, αλλά από όμορφα και έντονα συναισθήματα για τον φετινό Ολυμπιακό. Την ομάδα που κατάφερε τα μάτια των φίλων της να γεμίσουν με δάκρυα χαράς στο Λονδίνο και ελπίζω να συμβεί το ίδιο, όταν έρθει και η ώρα της ρεβάνς με την Γουλβς.

Θα μπορούσα να γράψω και πολλά άλλα γιατί, αλλά ας μπει εδώ μια τελεία. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να αναλύσουμε. Όπως «αυτά τα αποκάλυπτα δώρα της διαιτησίας», που αναφέρεται στην ανακοίνωση. Με την διαιτησία δεν ασχολούμαι πολύ και αυτό το γνωρίζουν όσοι με ξέρουν προσωπικά ή ακούν τις εκπομπές επικοινωνίας, εδώ και 13 χρόνια. Απλά υπάρχουν στιγμές, που λες «δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό».

Μιλούν για σκάνδαλο, επειδή δεν δόθηκε δεύτερη κίτρινη στον Μπα. Αν δείτε να έχει πρόθεση να πατήσει το πόδι του αντιπάλου του ο αμυντικός του Ολυμπιακού, πείτε το και σε μένα. Κυνηγά τον αντίπαλό του και τον πατά πάνω στο τρέξιμο. Είναι παράβαση, δηλαδή φάουλ και μέχρι εκεί. Επίσης γίνεται κουβέντα για το πέναλτι που κέρδισε ο Βαλμπουενά. Ο.Κ. δεν ήταν πέναλτι. Αλλά αν ήθελε ο Κομίνης να βοηθήσει τους Πειραιώτες, γιατί δεν έδινε το πέναλτι που έγινε στον Καμαρά στο 18’, για το οποίο μέχρι και ο Κάκος (!!!) είπε ότι ο διαιτητής έπρεπε να δείξει την άσπρη βούλα;

Η ευνοϊκή μάλιστα απόφαση για τον Ολυμπιακό, πέρασε ανεκμετάλλευτη, οπότε δε νομίζω ότι οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν κάτι, από το συγκεκριμένο σφύριγμα. Στο μηδέν ήταν το ματς, στο μηδέν παρέμεινε. «Αν προσπαθούν με τέτοιο τρόπο να φτάσουν στο αήττητο, ας το χαίρονται πραγματικά», αναφέρουν οι «πράσινοι» και ήθελα να ήξερα, πώς μπορεί να συνδυαστεί το χαμένο πέναλτι, με το αήττητο σερί του Ολυμπιακού…

Φυσικά και οι φίλοι της ομάδας, χαίρονται που οι παίκτες του Πέδρο Μσρτίνς δεν έχουν φύγει με κατεβασμένα κεφάλια στην Superleague. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το αήττητο, εκτός από τη φετινή σεζόν. Γιατί, είναι το πρώτο πρωτάθλημα στο οποίο τα ντέρμπι με όλους τους μεγάλους είναι τέσσερα και όχι δύο. Οπότε, ναι θα είναι γλυκό το αήττητο πρωτάθλημα και θα το χαρούν με την ψυχή τους οι Ολυμπιακοί.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπήκαν ουσιαστικά ποτέ στο ματς. Με σβηστές μηχανές αντιμετώπισαν τον «αιώνιο αντίπαλο» και θα μπορούσαν να την έχουν πατήσει.

Η εικόνα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, είμαι βέβαιος ότι θα λειτουργήσει θετικά στην ομάδα. Γιατί ο Μαρτίνς θα έχει πάτημα να «γκαζώσει» τους παίκτες, ενόψει της συνέχειας. Αν και για να τα λέμε και οι παίκτες, άνθρωποι είναι. Μετά και την κατάκτηση του τίτλου και με το γεγονός ότι συμπληρώνουν έναν χρόνο στα γήπεδα (Ιούλιο είχε ξεκινήσει η χρονιά για τον Ολυμπιακό), είναι λογική η χαλάρωση.

Μέχρι ενός σημείου φυσικά. Μέχρι τον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ και την ρεβάνς με τους Άγγλους.