Σούμπασιτς σα Βαλμπουενά. Πέπε σα Σεμέδο. Και ένα σχέδιο που εξελίσσεται για το chapter 3.
Βγαλμένο λες από καρμπόν.
Σα να γύρισε ο χρόνος στο καλοκαίρι του ΄19.
Σούμπασιτς σαν Βαλμπουενά από την ελεύθερη αγορά και το ράφι που ξεχειλίζει εμπειρία.
Πέπε σαν Σεμέδο από τη δεξαμενή της Πορτογαλίας.
Τσούμιτς που σαν τον Μπα έχει κλείσει από τον Γενάρη και έρχεται φουριόζος με τους Σέρβους να απορούν πως ο Ολυμπιακός προλαβαίνει τους… δικούς τους.
Οι πρώτες ουσιαστικές μεταγραφικές αναζητήσεις με θέα στην επόμενη σεζόν.
Και κάποια στιγμή όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου: Η προσθήκη της Ligue 2 που μια τριετία έφερε στην επιφάνεια, διαμάντια. Το αποτέλεσμα του ελέγχου της εγχώριας αγοράς που παραδοσιακά έχει τη σημασία του. Τα αντανακλαστικά ενός κλαμπ που έχει την άνεση να κινείται με μπάτζετ πάνω από το «ελληνικό ποδόσφαιρο».
Μια υποδειγματική τακτοποίηση. Στη σκέψη αλλά και στην εφαρμογή.
Ο Μοντέστο, ο Μαρτίνς, ο Καρεμπέ. Η ίδια αγαστή συνεργασία. Ίδια φιλοσοφία. Ίδια κεντρική ιδέα.
Ποδόσφαιρο όπως θα έπρεπε να είναι.
Οι πρώτες γραμμές από τον Ολυμπιακός chapter 3. Δεν έχει λόγο να αλλάξει τον τρόπο. Πέτυχε με τις ποδοσφαιρικές ιδέες του να ζει ένα αναπάντεχο καλοκαίρι. Συνεχίζει με την ίδια φόρα, προς την ίδια κατεύθυνση για την επέκταση αυτής της κυριαρχίας.
Στο μεταξύ ο ίδιος ισχυρός κορμός στη θέση του και αν κάτι αλλάξει αυτό θα συμβεί σε τιμές… πάνω από το «ελληνικό ποδόσφαιρο».
Οι επόμενοι δευτεροετείς (Μπα, Λοβέρα, Ραντζέλοβιτς) έτοιμοι για το παραπάνω βήμα.
Μια σειρά δανεικών (Βρουσάι, Κάιπερς κλπ) αποφασισμένοι να αρπάξουν την ευκαιρία τους.
Αυτός ο Ολυμπιακός είναι παράδειγμα. Και μάλιστα την κατάλληλη στιγμή για τον εγχώριο ανταγωνισμό που μοιάζει για πολλοστή φορά «χαμένος στη μετάφραση».
Ο ΠΑΟΚ με νέο τεχνικό διευθυντή αλλά και έναν προπονητή που δεν έχει αποφασίσει αν τον κρατά στη θέση του η φιλοδοξία ή η αποζημίωση. Ο ίδιος ΠΑΟΚ που πέρσι τέτοια εποχή τα είχε όλα και τα… πέταξε όλα.
Η ΑΕΚ που φαίνεται να σημάδεψε σωστά με τον Καρέρα αλλά που έφτασε Ιούλης και ακόμη δημιουργεί ανάγκες για το επόμενο ρόστερ.
Ο Παναθηναϊκός που πετά στα σκουπίδια δύο χρόνια Δώνη και είναι έτοιμος για πολλοστή φορά να ξεκινήσει από την αρχή με βάρκα την ελπίδα.
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν «πατέντες». Υπάρχουν συνταγές. Και διάθεση να τις ακολουθήσεις σωστά. Ότι έκανε ο Ολυμπιακός την τελευταία διετία. Το παίρνεις το προσαρμόζεις στα μέτρα, το πορτοφόλι σου. Και κάνεις ένα βήμα προς τα εμπρός. Αλλιώς μένεις με τον… Γιαννάκη, τον Γιωργάκη και το σίκουελ της συμμαχίας.
ΥΓ. Φάρος ο Βασιλακόπουλος. Φάρος και ο Γραμμένος. Ο φάρος όμως τι τους φταίει;