Σε καμία περίπτωση δεν θα σπεύδαμε για να πετάγαμε τον ελληνογενή Ολυμπιακό στα βράχια της Πειραϊκής ειδικά μετά την ήττα από την Μπασκόνια.
Από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις η τωρινή κριτική, για μία ήττα, πράγματι με πολύ βαρύ σκορ, του Ολυμπιακού, σε αγώνα για την κορυφαία ετήσια διασυλλογική ευρωπαϊκή διοργάνωση. «Ασήκωτο» του 86-54 στη Βιτόρια, όμως δεν θυμόμαστε την τελευταία φορά, που είχαν ενωθεί τόσα πολλά πυρά κι εξαπολύθηκαν ταυτόχρονα, εναντίον της «ερυθρόλευκης» ομάδας.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ τόσο καυστικά, επιθετικά, ως και απαξιωτικά, ώστε το καταστάλαγμα τους είναι: σαν να έχει ηττηθεί, η πειραϊκή ομάδα, με «μείον 32 πόντους Χ δύο»! Ισοπεδωτική η αντιμετώπιση του Ολυμπιακού, έστω κι αν βρίσκεται σε περίοπτη βαθμολογική θέση, στην δεύτερη μαζί με τον Παναθηναϊκό και μόνο με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας πάνω από το κεφάλι τους.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΑ, λοιπόν, δεν επήλθε κάποια καταστροφή, από την ήττα με τη Μπασκόνια. Ούτε οι ελπίδες για άλλη μία παρουσία στο Φάϊναλ Φορ της διοργάνωσης, ψαλιδίστηκαν έστω κατά ένα πόντο. Άρα, γιατί τέτοιος ορυμαγδός;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, επί του προκειμένου, περιέχει και πολλή υποκειμενικότητα. Ανάλογα με την οπτική γωνία, που ο καθένας βλέπει και αυτό το γεγονός. Χωρίς να ψέγουμε ούτε ένα, για την γνώμη, που εκφράζει. ΄Αλλωστε όλοι έχουν το δικαίωμα να εξωτερικεύουν την άποψη τους.
ΤΟ ΚΛΙΜΑ, πιθανό, να βάρυνε «όσο και το -32 πόντους», επειδή έχουν προηγηθεί, για τον εφετινό Ολυμπιακό, οι ήττες στο ελληνικό πρωτάθλημα, με τελευταία αυτή στην Πυλαία, παραμονές της αναχώρησης για τη Βιτόρια. Είναι και η αρχική, από τον Παναθηναϊκό, στο Φάληρο, που εύλογα δεν ξεχνιέται με τίποτε, αν δεν γίνει και ο τελικός για τον τίτλο.
Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ χαμός», σε αυτή την υποτίμηση του Ολυμπιακού, ίσως διότι μόλις μια βραδιά πριν ο «αιώνιος» εσωτερικός αντίπαλος, είχε καθυποτάξει τη Μπαρτσελόνα (έστω «κατ΄όνομα» , στις δύο τελευταίες σεζόν, η άλλοτε πρωταθλήτρια του «ναύαρχου» Ναβάρο…). Το «πράσινο» αήττητο στο Μαρούσι, με «9 στα 9», να μη έχει περάσει απαρατήρητο, ιδιαίτερα από τους παραδοσιακούς «ερυθρόλευκους». Όπως και η συγκατοίκηση, στην 2η θέση, να ενοχλεί κάπως, δεδομένου , ότι ο Ολυμπιακός είχε μπει φουριόζος (παρά την απουσία Σπανούλη) στην διοργάνωση – «μαραθώνιος».
ΟΠΟΙΑ και αν είναι η αφορμή , γι΄αυτό τον «πανικό», που προκλήθηκε, από το 86-54, και με τον Ολυμπιακό να στήνεται στον τοίχο, σαν να μηδενίστηκε για όλη την σεζόν, την Παρασκευή βράδυ, έχει και το θετικό μήνυμα. Ότι «Ολυμπιακός και συντριπτικές ήττες δεν συμβιβάζονται».
ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ και δεν κατανοείται η μία από τις δύο υπερδυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ, να παθαίνει και με τόση ευκολία «ολοκληρωτική καθυποταγή», σαν την ΑΕΚ και τον ΄Αρη, σε εξόδους τους στο Τσάμπιον Λιγκ. Γιατί ο Ολυμπιακός έχει λελυμένα τόσο τα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα, από τα οποία μαστίζεται ο «αυτοκράτορας» της Θεσσαλονίκης. Όσο και τα περί την αγωνιστική αστάθεια κι αβεβαιότητα, που ταλαιπωρούν την Καλλιμαρμαρωμένη «βασίλισσα».
ΑΝ ΜΑΣ επιβαλλόταν, να ακολουθούσαμε το περιεχόμενο της πάρα πολύ αυστηρής κριτικής, προς τον «καταγματικά» ηττημένο , στην Ισπανία, θα ακουμπούσαμε πάνω στην εξής ευχή-παρότρυνση: Την ελληνικότατη σύνθεση του Ολυμπιακού και τα μάτια σας – τα μάτια μας. Τον ζωντανό «θησαυρό», που συνθέτουν οι Σφαιρόπουλος, Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Παπαπέτρου, Αγραβάνης, Τολιόπουλος να συνεχίσουμε να τον σεβόμαστε και να τον θαυμάζουμε απεριόριστα. Όπως την χαρά, που αισθανόμαστε για την εξάστερη λάμψη των Καλάθη, Παππά στον Παναθηναϊκό.
ΕΠ΄ΟΥΔΕΝΙ, λοιπόν, θα σπεύδαμε για να πετάγαμε τον ελληνογενή Ολυμπιακό στα βράχια της Πειραϊκής. Πολύ περισσότερο όταν αποδεχόμαστε, ως αρνητική πραγματικότητα, ότι : α)΄ Υπάρχει έλλειψη εκτεταμένης ανταγωνιστικότητας στο ελληνικό πρωτάθλημα (ανεξάρτητα με την βελτίωση του ΠΑΟΚ και την …αλά- Ατρόμητο Περιστερίου ευχάριστη έκπληξη, το Λαύριο και ο Προμηθέας Πάτρας)! Και β)΄η διοργάνωση έχει τα μείον και τα συν, από την περσινή σεζόν, όταν αποφάσισε να γίνει «το ΝΒΑ της Ευρώπης». Προπάντων , ότι ο εξουθενωτικός ρυθμός διεξαγωγής της μιας αγωνιστικής, μετά την άλλη, χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Επίσης, είναι απόλυτα φυσιολογικό να επηρεάζει κυρίως ομάδες, που έχουν πληγεί από τραυματισμούς. Ο Ολυμπιακός , δυστυχώς, η μία από αυτές.
*Υ.Γ.: Η δική μας τελική άποψη: Το «86-54» επ΄ουδενί εκπροσωπεί τις αληθινές δυνατότητες του Ολυμπιακού . Με την πραγματικότητα να αποκαθίσταται στο αμέσως προσεχές. *Δεν χαϊδεύουμε αυτιά. «Τραβάμε αυτιά» (αντιπάλων, από τη διοργάνωση, που έσπευσαν να ειρωνευτούν, για … «4ο μνημόνιο ο Ολυμπιακός)!