Απόλαυση δίχως όρια, από τον φετινό Ολυμπιακό που είναι τρένο με σπασμένα φρένα. Δεν σταματά πουθενά…
Μία εβδομάδα, τρία μεγάλα ματς, τρεις νίκες. Το σημαντικό δεν είναι οι εννέα βαθμοί που έβαλε στο σακούλι του ο Ολυμπιακός. Είναι οι εμφανίσεις που πραγματοποίησε, σε σημείο που ακόμα και οι περισσότεροι… αντίπαλοι του βγάζουν το καπέλο, έστω και αν στα παιχνίδια, τρέμει το φυλλοκάρδι τους!
Ο Ολυμπιακός προσφέρει στο κοινό του (δυστυχώς μόνο μέσω της τηλεόρασης, καθώς δεν μπορεί να παραβρεθεί κόσμος στο γήπεδο) μοναδικό θέαμα. Χορταίνει μπάλα και περιμένει πώς και πώς το επόμενο παιχνίδι. Μετά το εύκολο 3-0 επί του ΠΑΟ, την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ θα περίμενε κανείς, ότι κόντρα στην ΑΕΚ η απόδοση της ομάδας θα έπεφτε. Αυτό θα ήταν το λογικό.
Ο Πέδρο Μαρτίνς ωστόσο, έχει φτιάξει μια ομάδα που δεν σταματά πουθενά. Σαν τρένο με σπασμένα φρένα. Τα πρώτα 45 λεπτά κόντρα στην ΑΕΚ, αποτελούν απλά μαθήματα ελκυστικού ποδοσφαίρου. Αποτελεί το καλύτερο ημίχρονο στη φετινή σεζόν και για πολλούς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα), ίσως και το καλύτερο που έχουμε δει.
Ο Ολυμπιακός απέδειξε και στο ΟΑΚΑ, ότι είναι ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Ομάδα που δεν λυγίζει από κούραση, που δεν καταλαβαίνει από αντιπάλους, που ακολουθεί πιστά το πλάνο του προπονητή. Κι αυτός, έχει δουλέψει τα πάντα και δεν αφήνει τίποτα στη τύχη. Δείτε τους αυτοματισμούς, το ασφυκτικό πρέσινγκ, τις κομπίνες στις στημένες φάσες, τις θέσεις των παικτών, όταν ο αντίπαλος εκτελεί πλάγιο ή ακόμα, όταν κάνει σέντρα για να ξεκινήσει το ματς. Το δεύτερο γκολ κόντρα στον Άρη, στο Καραϊσκάκη, αποδεικνύει περίτρανα, την δουλειά που γίνεται στους «ερυθρόλευκους».
Είμαι βέβαιος, ότι οι λύκοι τρόμαξαν, βλέποντας την εικόνα του Ολυμπιακού. Ναι μεν οι Άγγλοι, διαθέτουν εξαιρετική ομάδα και το δικό τους ξεκίνημα στην Πρέμιερ Λιγκ είναι αρκετά καλό, αλλά τον φετινό Ολυμπιακό, πρέπει να φτύσεις αίμα για να τον λυγίσεις. Και οι άνθρωποι της Γουλβς το γνωρίζουν.
Το έχω γράψει αρκετές φορές και το έχω πει ακόμα περισσότερες, στις μεταμεσονύκτιες ραδιοφωνικές εκπομπές. Η μεγαλύτερη κίνηση του Βαγγέλη Μαρινάκη, ήταν η παραμονή του Πορτογάλου τεχνικού. Ο ισχυρός άντρας της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας, είδε, έκρινε, έκλεισε τα αυτιά του και αποφάσισε να κρατήσει τον Μαρτίνς. Και η δικαίωσή του, είναι τεράστια.
Η δεύτερη μεγάλη του κίνηση, είναι η ανανέωση της συνεργασίας με τον Μαρτίνς και τους καρπούς της συμφωνίας αυτής, ο Ολυμπιακός θα την γευθεί σε βάθος χρόνου. Μπορεί – και μακάρι – μέσα στον Αύγουστο.