Η τριλογία ενός αήττητου πρωταθλητή

Σε ένα δικό του ξεχωριστό επίπεδο. Από τα περσινά προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και το μονοπάτι μη πρωταθλητών. Μέχρι χθες βράδυ που μαθηματικά επιβεβαιώθηκε κάτι που καιρό τώρα είχε μόνο αντίπαλο τον χρόνο: Την επιστροφή στην κορυφή του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Ολυμπιακός είναι αδιαμφισβήτητά η καλύτερη ελληνική ομάδα. Είναι ξανά πρωταθλητής. Και δεν χορταίνει να απολαμβάνει τα προνόμια μιας καταπληκτικής αγωνιστικής σεζόν. Τα προνόμια που ο ίδιος δημιούργησε κόντρα σε όλους, σε μια από τις πλέον τοξικές εποχές του εγχώριου ποδοσφαίρου.

Πως οι Ερυθρόλευκοι κατάκτησαν τον τίτλο: Βασιζόμενοι επί της ουσίας σε ένα ισχυρό τρίπτυχο. Στη συνέπεια. Στην ποδοσφαιρική λογική που έλεγε εξ αρχής πως μια ομάδα στη δεύτερη σεζόν της θα ήταν σαφώς καλύτερη σε σχέση με τη πρώτη σε πολύ σημαντικά κομμάτια του παιχνιδιού. Και στην φροντίδα που υπήρξε από τη διοίκηση και το τεχνικό τιμ ώστε να καλυφθούν οι οποίες περσινές «μικρές» αδυναμίες. Με το μεταγραφικό τρίπτυχο Σεμέδο-Βαλμπουενά-Ελ Αραμπί να έχουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό.

Ο Ολυμπιακός βελτίωσε θεαματικά την άμυνα του. Προσαρμόστηκε σε ένα μοτίβο παιχνιδιού περισσότερο ουσιαστικό, με καλύτερο συντελεστή στο κλάσμα ευκαιρίες/γκολ. Και δεν επέτρεψε σε κανέναν αντίπαλο του σε ολόκληρη τη διαδρομή να πάρει το «πάνω χέρι» στη βαθμολογική κούρσα σε μια ιστορία που πάντα έχει τη σημασία της και στο ψυχολογικό πεδίο.

Θυμηθείτε λιγάκι εκείνο το περσινό Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 0-1, τον Οκτώβρη του ΄18 που εν πολλοίς έκρινε αγωνιστικά τον προηγούμενο τίτλο. Οι Ερυθρόλευκοι ήταν καταπληκτικοί σε εκείνο το 90άλεπτο αλλά ηττήθηκαν σε ένα ματς με 23-1 τελικές από ένα αυτογκόλ που… στοίχισε τις καριέρες του Γιάγκος Βούκοβιτς και του Ανδρέα Γιαννιώτη.

Σε εκείνο το ματς (5η αγωνιστική) οι Πειραιώτες μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ΠΑΟΚ στο +5. Βρέθηκαν όμως στο -1 και επί της ουσίας δεν κατάφεραν να προσπεράσουν ποτέ ξανά. Η τελική βαθμολογικά ήταν ΠΑΟΚ 80, Ολυμπιακός 75. Με έναν τρόπο ένα και μόνο άτυχο βράδυ καθόρισε μια σεζόν σε ένα πρωτάθλημα όπου οι ομάδες που κυριαρχούν έχουν ελάχιστες απώλειες.

Φέτος ο Ολυμπιακός σε ολόκληρη τη σεζόν βρέθηκε μόλις μια φορά στη δεύτερη θέση (16η). Στις 25 από τις 26 αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας ήταν στην κορυφή. Και όταν πρόκειται για μια ομάδα που ξέρει καλά να διαχειρίζεται αυτό το αγωνιστικό και ψυχολογικό προβάδισμα γίνονται όλα πιο εύκολα. Πολλώ δε μάλλον όταν στο φινάλε της κανονικής διάρκειας περνώντας «αυτοκρατορικά» από την Τούμπα, την έδρα του άμεσου ανταγωνιστή της σεζόν ΠΑΟΚ σχημάτισε το πρώτο σοβαρό βαθμολογικό πλεονέκτημα (+5) την κατάλληλη στιγμή.

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα με το lockdown: Η τελευταία αποστολή αφορούσε στη διαχείριση της έξτρα περιόδου. Και σε αυτή όμως η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς έδειξε την καλύτερη δυνατή προσαρμογή. Την ίδια συνέπεια που την χαρακτηρίζει από πέρσι τον Ιούλη.

MUST READ

Έτσι… γεννήθηκε η Boxing Day – Το μακρινό 1860 και τα πρώτα παιχνίδια στην ιστορία

Ξεκινώντας και πάλι με ένα «διπλό» στη Τούμπα που τελείωσε τα πάντα προ της ώρας της. Αλλά και διατηρώντας αυτό το αήττητο προφίλ σε ολόκληρη τη διαδρομή. Μια ομάδα που απλά κατάφερε να «διαγράψει» τον εγχώριο ανταγωνισμό. Και που φέτος έπειτα από 30 αγωνιστικές έχει 78 βαθμούς. Διαφορά ένα τρίποντο με πέρσι. Αλλά στην ουσία διαφορά της μέρας με τη… νύχτα