Η παραμονή τού Αλβέρτη, η ενεργοποίηση του Διαμαντίδη, μιλούν στο συναίσθημα των φίλων του συλλόγου, αλλά είναι αυτό αρκετό;
Την ιστορία τη γράφουν τα πρόσωπα, οι ομάδες έχουν τους… ήρωες τους κι αυτοί είναι που φέρνουν τον κόσμο στα γήπεδα. Το συναίσθημα είναι σύμφυτο του αθλητισμού, πολλές φορές συνδράμει στην υπερβατική λογική των σπορ, στην… τρέλα, καθώς διαφορετικά δεν θα είχε καμία αξία κανένα πρωτάθλημα. Πόσες φορές το ακατόρθωτο έγινε δυνατό, όχι μόνο στο μπάσκετ; Ως εκ τούτου, η ταυτόχρονη παρουσία των δύο ανθρώπων, των οποίων η φανέλα έχει κρεμαστεί στο ταβάνι του «Νίκος Γκάλης», ειδικά αυτή την περίοδο, είναι… καλό νέο. Φτάνει;
Ο οργανισμός του Παναθηναϊκού βιώνει ένα σοκ κι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Για πρώτη φορά μετά 30 χρόνια δεν θα βρίσκεται στον πάγκο ο Μάνος Παπαδόπουλος, δεν θα βρίσκεται σε διοικητική παρουσία κάποιος Γιαννακόπουλος. Για πρώτη φορά θα έχει τόσο περιορισμένο μπάτζετ και δυνατότητα να προσελκύσει παίκτες από το πάνω ράφι. Για πρώτη φορά δεν μπορεί να έχει πολύ υψηλές προσδοκίες. Αυτό, όμως, είναι το λιγότερο…
Σε αυτή τη φάση, το να μην πηδήξουν όλοι από το πλοίο, ώστε να μην νιώσει κανείς ότι βυθίζεται το πιο πετυχημένο τμήμα του Παναθηναϊκού, είναι σημαντικό. Δεν είναι τυχαίο πως οι δύο μυθικές μορφές, ο Δημήτρης Διαμαντίδης κι ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ήταν εκεί και το 2012 όταν πάλι υπήρξε έντονος προβληματισμός. Τότε, όμως, ήταν εκεί κι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος…
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται κατ’ αρχήν ηρεμία κι όραμα. Η παρουσία των δύο μπορεί να προσφέρει το πρώτο, το όραμα όμως χρειάζεται και χρήματα, άρα πρέπει να ακολουθήσει κι ένα σχήμα ανθρώπων με χρήματα. Κακά τα ψέματα, το συναίσθημα δεν φτάνει, για να παραμείνει το «τριφύλλι» μεταξύ των ομάδων, που αποτελούν ευρωπαϊκό σημείο αναφοράς.
Παράλληλα δεν αρκεί η παρουσία των δύο για να πειστούν παίκτες πρώτης γραμμής για να ενδυθούν την πράσινη φανέλα. Κι αυτό θα είναι το άμεσο πρόβλημα, καθώς οι υπόλοιποι ανταγωνιστές ενισχύονται. Θα ήταν μικρό το πρόβλημα, ακόμα και μια χρονιά χωρίς στόχους δεν αλλάζει τίποτα στη διαχρονικά πετυχημένη διαδρομή των «πράσινων». Αρκεί να υπάρχει… αύριο.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Η συμφωνία με τον Διαμαντίδη, η παραμονή του Αλβέρτη είναι σημαντικά δεδομένα, αλλά είναι απλά ένα μικρό βήμα για τον Παναθηναϊκό. Αυτό που απαιτείται είναι (αν θεωρήσει κανείς οριστική την απομάκρυνση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου) να βρεθεί ένας επιχειρηματίας (ή όμιλος επιχειρηματιών), που θα θελήσει να αναλάβει τα ηνία. Κι ενδεχομένως η παρουσία των δύο να συμβάλει θετικά…