Γιούργκεν Κλοπ: Ο νέος… σερ του αγγλικού ποδοσφαίρου!

Λέμε πως οι Γερμανοί είναι ψυχρός λαός που κρύβει τα συναισθήματά του. Που δεν ταυτίζεται εύκολα και διατηρεί απόσταση από τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Μάλλον πρόκειται για στερεότυπο. Στην Ελλάδα έσπασε με την παρουσία, τον βίο και την πολιτεία του Οτο Ρεχάγκελ. Ηρθε στη χώρα μας, μεγαλούργησε και άφησε τον εαυτό του να γίνει ένα με μας. Το πιθανότερο είναι να μην έγινε αλλά να μας άφησε να το πιστέψουμε. Τον είδαμε να πανηγυρίζει μαζί μας, να δηλώνει πολλές φορές ότι πιστεύει στις δυνατότητές μας. Τον σηκώσαμε στα χέρια μας , τον λατρέψαμε και τον χαρακτηρίσαμε Ελληνα. Εγινε και κανείς δεν αμφιβάλλει για αυτό.

Αν ο Ρεχάγκελ το πέτυχε μια φορά αυτό, ο Κλοπ στο Λίβερπουλ το πέτυχε δέκα. Τον βλέπεις και νομίζεις ότι γεννήθηκε σε αυτή την πόλη. Οτι μικρός πήγαινε στο Ανφιλντ και εκστασιαζόταν με τον Τόσακ, τον Χαϊγουέι, τον Κίγκαν. Οτι ονειρευόταν να μοιάσει του Πέισλι και του Νταλγκλίς. Οτι οι γονείς του δούλευαν στο λιμάνι. Η Λίβερπουλ πήρε επιτέλους πρωτάθλημα μετά από τριάντα χρόνια και το πρόσωπο της ομάδας είναι όχι παίκτης αλλά προπονητής. Οχι κάποιος Αγγλος κάποιος Βρετανός αλλά ο Γερμανός. Ο Γιούργκεν Κλοπ.

Δεν είναι απλά η αναγνώριση της δουλειάς ενός κορυφαίου τεχνικού. Οχι. Είναι η βεβαιότητα, η συναισθηματική βεβαιότητα που έχουν οι οπαδοί της ομάδας ότι πρόκειται για έναν από αυτούς. Για έναν δικό τους άνθρωπο που το χαίραται όσο κι αυτοί. Που από μικρός ήταν Λίβερπουλ ενώ φυσικά δεν ήταν. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ακόμα κι αν είσαι Γερμαν΄ςο είναι το κλίμα το περιβάλλον σε αυτή την πομάδα που σε οδηγεί να ταυτιστείς να γίνεις “ένα” με τους οπαδούς της. Εχει μια δόση αλήθειας αυτή η παρατήρηση. Πρέπει να παραδεχτούμε όμως πως όλοι οι Γερμανοί δεν είναι ίδιοι.

Ο Κλοπ συνιστά από μόνος του ξεχωριστή περίπτωση. Δεν ήρθε απλά να προστεθεί στο περιβάλλον αυτής της ομάδας. Ηρθε να προσθέσει. Να προσθέσει στην αξία της,στο μύθο και την ιστορία της. Ηρθε να κάνει αυτό που έκανε κάποτε στην Μάντεστερ Γιουνάιτεντ ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Που την πήρε σε κατάσταση αγωνιστικής ανυποληψίας και έκανε αυτό που υποσχέθηκε τότε στους οπαδούς της. Οτι θα γκρεμίσει από τον θρόνο της την Λίβερπουλ. Ο Φέργκιουσον το είπε και το έκανε. Οδήγησε την Λίβερπουλ στην μεγαλύτερη ξηρασία της ιστορίας της.

Ο Κλοπ όταν ήρθε δεν είπε τόσο βαριές κουβέντες. Πήρε όμως το πρωτάθλημα έκλεισε στο ελάχιστο δυνατό την ψαλίδα των τίτλων πρωταθλητή από την Γιουνάιτεντ και τώρα ετοιμάζεται να την προσπεράσει. Και δεν χρειάζεται να κάνει δηλώσεις. Ούτε φυσικά έχει ανάγκη να γίνει κάποτε σερ. Εχει όμως το ιερό καθήκον να εγκαταστήσει και πάλι την Λίβερπουλ στην κορυφή. Εκεί που ήταν πριν εμφανιστεί ο Φέργκιουσον. Εκεί που θα εγκατασταθεί και πάλι η Λίβερπουλ με τον Κλοπ στον πάγκο της!