Δέλλας (και Γ.Χ.Γεωργιάδης) στη «φρουρά των Θερμοπυλών»!

Τραϊανός Δέλλας και Γιώργος Χ.Γεωργιάδης ξαναπιάνουν δουλειά. Ο ένας στον πάγκο του Παναιτωλικού, για το κενό, που προκλήθηκε με το διαζύγιο Θανάση Κωστούλα- Μάκη Χάβου. Και ο άλλος επέστρεψε, μετά από 2,5 χρόνια, στον ΠΑΟΚ, ως τεχνικός σύμβουλος «εφ’ όλης της ύλης», εκκινώντας  από την συνεργασία με τον Λούμπος Μίχελ (για την έρευνα της αγοράς και την διαχείριση έμψυχου υλικού) και φτάνοντας ως το τμήμα των υποδομών, για το οποίο η διαπίστωση, ότι υπολειτουργεί και δεν υπάρχει εξέλιξη ταλαντούχων παικτών προς την πρώτη ομάδα.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ αξιοσημείωτο γεγονός, για τον ελληνικό προπονητικό χάρτη, η επανενεργοποίηση  δύο επαγγελματιών, που ανήκουν σχεδόν στην ίδια σειρά- κατά πως λέγαμε στον στρατό. Είναι από την κλάση των πετυχημένων , που συνδέθηκαν με το ανεπανάληπτο, χρυσό «2004». Άμεσα ο  Βορειοελλαδίτης «Κολοσσός». Έμμεσα, ο επίσης Μακεδόνας,  Γου Χου, που δεν συμμετείχε στην αποστολή εκείνης της Εθνικής , γιατί  προηγήθηκε χρονικά, κατά τι πιο νωρίς από την ευλογημένη ημέρα , την οποία  ξεκίνησε  «το πειρατικό ταξίδι» (όπως το κατέγραψε- μετέδωσε  και με ρομαντική διάθεση ο μοναδικός Γιώργος Χελάκης) , με κατάληξη τον πρωταθληματικό ευρωπαϊκό τίτλο, στην Πορτογαλία.

ΑΠΟ ΑΥΤΟ το βήμα, όταν  παρουσιαζόταν, το  περασμένο καλοκαίρι, πως δεν  ήταν σίγουρη η ανανέωση της συνεργασίας με τον Σκίμπε, είχαμε τοποθετηθεί υπέρ της ανάθεσης της Εθνικής σε Έλληνα τεχνικό. Κι επειδή ο Τραϊνός Δέλλας ήταν  αυτός, που συζητήθηκε περισσότερο, έμμεσα του δίναμε την ψήφο μας. Το ίδιο θα κάναμε, αν ο λόγος γινόταν για τον Γ.Χ. Αλλά και  για οποιονδήποτε , κατ΄ αρχάς  γηγενή και κατά δεύτερο από «την χρυσή λεγεώνα» του Ευro 2004!

Ο ΔΕΛΛΑΣ και ο Αντώνης Νικοπολίδης  (Ομοσπονδιακός στην Ελπίδων) είναι οι δύο από τους  Ευρωπρωταθλητές παίκτες, που έχουν ήδη ενεργητικό προπονητικής παρουσίας , έχουν κολλήσει ένσημα. Ο Τραϊανός συνδέθηκε με το δράμα του υποβιβασμού της ΑΕΚ και συνέχισε με την πρωτόγνωρη δοκιμασία  στις κακοτράχαλες  Γ΄και Β΄Εθνική. Απέκτησε προπονητικό όνομα κι έτσι έδωσε τις πρώτες Σουπερ-Λιγκάτες εξετάσεις από τον πάγκο του Ατρόμητου , με παράξενη σύμπτωση, ότι πρεμιέρα του, με τα «καναρίνια» του Αγρινίου, θα  κάνει , αυτή την Κυριακή, στο γήπεδο του Περιστερίου.

Ο ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ έχει βγάλει το όνομα του σχεδόν «μόνιμου υπηρεσιακού» , όταν ο ΠΑΟΚ λύνει την  συνεργασία του με τον εκάστοτε βασικό. Έχει αρκετή πείρα, από το μεγάλο πρωτάθλημα και το κύπελλο. Δεν είχε , στην Τούμπα, την απαραίτητη σε όλους «κάποια αυξημένη εύνοια τύχης», ώστε να παρέμενε και «μόνιμος  βασικός». Όμως, χάρη στον χαμηλών τόνων χαρακτήρα του, την εργατικότητα και την δεδομένη αγάπη του για τον ΠΑΟΚ εξασφάλισε  την εκτίμηση του Ιβάν Σαββίδη. Υπέρ του και ότι δεν αντιμετωπίστηκε, όπως ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, από τους οπαδούς. Δηλαδή, ότι φόρεσε την φανέλα του Παναθηναϊκού δεν του στοίχισε αποδοκιμασίες, ως και  αποστροφή, από μέρους των  οργανωμένων, όπως έχει συμβεί με τον «Σάλπι», στον οποίο δεν του δόθηκε τώρα η ευκαιρία, για την οποία έχει προεργαστεί.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ κυρίως του Δέλλα και κατά δεύτερο λόγο του Γεωργιάδη, δίνει την ευκαιρία, για να αναβοσβήσουν τα πράσινα φωτάκια, που είναι πάνω στον χάρτη,  στα ονόματα προπονητών από τις νεότερες παραγωγές της Σχολής της ΕΠΟ- υπό την διεύθυνση του Ηρακλειδέα, Τέλη Μπατάκη. Τα φωτάκια, για να τους  φρεσκάρουμε στο θυμητικό μας. Αλλά και οι ίδιοι να αποκτήσουν την ελπίδα, πως θα αξιοποιήσουν τις επαγγελματικές γνώσεις και γενικά τη μόρφωση και την προσήλωση τους, προς το ποδόσφαιρο. Στη κατηγορία αυτή είναι και ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, για τον οποίο ακούγονται τα καλύτερα λόγια, για την θεωρία του και  την κουλτούρα του.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για τον παλαίμαχο τερματοφύλακα , δεν έχει λειτουργήσει , ως τώρα, στις ομάδες, που έχει ξεκινήσει (αλλά δεν ολοκληρώνει τις σεζόν) , ούτε η δύναμη κάποιου εικονίσματος ,ούτε  το γούρι από κάποιο κοκαλάκι  νυχτερίδας. Ίσως, γιατί η νοοτροπία του εξαιρετικά φιλοσοφημένου «Ελέ» δεν αποδέχεται, ότι σε μια γωνίτσα, κάτω από τον πάγκο,  πρέπει να εναποθέτει, πριν από την έναρξη του αγώνα,  κάποια εικονίτσα ή κάποιο κομποσχοίνι…

ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ  το δίδυμο Νικοπολίδη και Δέλλα, κανένας άλλος, από τους ενδεκαδάτους «2004άρηδες» δεν έχει δώσει συνέχεια στον έρωτα του με τη μπάλα, με την απόσπαση  από το αγωνιστικό χορτάρι στην άκρη του προπονητικού «πάγκου». Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος αποπειράθηκε να κάνει  αυτό το βήμα, αλλά «τρίκλισε» και σταμάτησε πολύ γρήγορα. Ο Ζήσης Βρύζας για λόγους σκοπιμότητας «αναπαράστησε» τον βοηθό του Φερνάντο Σάντος, στην Εθνική Ανδρών, για το Μουντιάλ 2014, στην Βραζιλία, όμως νωρίς-νωρίς αποκάλυψε, ότι  μέσα στο αίμα του κυλάει κοχλαστί το πάθος για έμμισθος παράγοντας. Από τους αναπληρωματικούς , στην Πορτογαλία, ο Στέλιος Βενετίδης απασχολείται  προπονητικά, αλλά ως ασίστ, δεν βγαίνει μπροστά στο ξέφωτο.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι, ότι το επάγγελμα του προπονητή δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικό στην τωρινή εποχή. Τραχύ, με τις στενοχώριες ασύγκριτα πιο πολλές  από τις χαρές. Και με καθημερινά πάνω από τον πάγκο να αιωρείται η απειλή της απόλυσης. Από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα , γι΄ αυτό οι παλαίμαχοι, που προέρχονται από πετυχημένη (αγωνιστικά και οικονομικά) καριέρα, προτιμούν την κυκλοφορία τους σε μία από τις ακόλουθες δύο λεωφόρους: α)΄έμμισθος παράγοντας (από πρόεδρος , ως τεχνικός διευθυντής) και β)΄μάνατζερ. Εκεί τα λεφτά είναι πιο άνετα και σίγουρα. Με μειωμένα κατά πολύ τα ποσοστά της ανεργίας  και ως προς αυτό βλέπουμε τι γίνεται  με  καταξιωμένους προπονητές π.χ. με τους  Νίκο Αναστόπουλο,  Νίκο Κωστένογλου, Άκη Μάντζιο, Νίκο Καραγεωργίου, Τάκη Λεμονή, Στάικο Βεργέτη, Μάκη Χάβο. Δυστυχώς κι άλλους, ακόμη…

ΕΥΤΥΧΩΣ, ότι με την προσθήκη του Τραϊανού Δέλλα (και του Γιώργου Χ.Γεωργιάδη) δεν  προκαλείται κι άλλη διαρροή στην «ελληνική φρουρά των Θερμοπυλών»,  στην οποία συνεχίζουν παρόντες, οι Σουπερ-Λιγκάτοι -2018 Γιώργος Παράσχος, Γιάννης Πετράκης, Μαρίνος Ουζουνίδης, Σάκης Τσιώλης, Μιχάλης Γρηγορίου, Σάββας Παντελίδης, Ηλίας Φυντάνης. Ενώ λόγος αξίζει να γίνει και για τον Χρήστο Κόντη , ο οποίος  έγραψε το όνομα του στη λίστα των προπονητών του Ολυμπιακού, με τη νικηφόρο παρουσία του (φέροντας κασκόλ αλά-Μαντσίνι) , κατά το 3-0 στη Λάρισα , οπότε  στην αμέσως επόμενη ημέρα παρέδωσε την σκυτάλη στον Όσκαρ Γκαρθία.