Νίκος Παππάς: Ο κώδικας των τσόγλανων

Βαγγέλης Μπραουδάκης 28.10.2017-03:24

Δώσαμε αξία στο Νίκο Παππά του Παναθηναϊκού για αυτό καλά μας κάνει...

Καλά (μας) κάνει ο Παππάς! Του έχουμε δώσει, δυστυχώς, αξία και σημασία τέτοια, τον έχουμε κάνει να νιώσει (τόσο) σπουδαίος που καλά (μας) κάνει! Ξέρει πως σ’ αυτό το γαϊτανάκι αντιπαράθεσης με τους δημοσιογράφους (εφόσον η κοινή γνώμη τους αντιπαθεί για λόγους ανεξάρτητους της στιγμής) τον παίρνει, διότι θα τσιμπίσουμε, θα ασχολήθούμε, θα παίξουμε το παιχνίδι του, αλλά όχι όπως πρέπει. Θα τον κράξουμε, αντί απλώς να τον στείλουμε πεσκέσι (κι όποιον τον επικροτεί) στον εισαγγελέα κι ας ξεμπερδέψει όποτε και όπως εισπράττοντας κατόπιν μόνο την αδιαφορία μας…

Ξέρει κιόλας πως εκτός της λανθασμένης ενασχόλησής μας μαζί του (να τον νουθετούμε ή να τον στυλιτεύουμε παρότι είναι ατελέσφορες κινήσεις), επιπλέον θα τον στηρίξουν οι -όμοιοί του- οπαδοί, ο -όμοιός του- πρόεδρος, οπότε γιατί να μην συνεχίσει, όταν τον βολεύει; Συνήθως όσοι βρίζουν on camera ψάχνουν τη βολική στιγμή. Στη Μόσχα δεν ήταν (όντας ανύπαρκτος), χτες με το buzzer beater ήταν…

Οι τσόγλανοι άλλωστε έτσι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται σε περιβάλλοντα που τους το επιτρέπουν. Και πορεύονται μ’ αυτόν τον κώδικα, των τσόγλανων. Μπορεί κάποιος να τα βάλει με έναν τσόγλανο αν δεν είναι και ο ίδιος; Χαμένη υπόθεση. Κι αυτό το ξέρει καλά ο Παππάς. Υπάρχει… miss match υπέρ του!

Καλά (μας) κάνει, συνεπώς, ο Παππάς! Αβρεχτος όταν έβριζε τη σύζυγο αντιπάλου του, όταν βρίζει τον ομοσπονδιακό προπονητή, όταν δημοσίως πλακώνεται στα μπουνίδια με συμπαίκτη του στην Εθνική, όταν χλευάζει (ανύποπτο) συναθλητή του, όταν βρίζει συλλήβδην τους δημοσιογράφους! Γενικώς είναι πολλά βαρύς και μάγκας διότι μπορεί…

Του επιτράπηκε, έτσι έμαθε να συμπεριφέρεται, τον αποθεώνει και ο Γιαννακόπουλος που τον πληρώνει, ομού και ο περίγυρος μαζί με τους αυλοκόλακες. Ε, δεν θέλει και πολύ υπό τέτοιες συνθήκες “ασυλίας” να τελειοποιηθεί ο τσογλανισμός και η αλητεία (και σαν αντεπιχείρημα να προβάλλεται ότι έφτιαξε γηπεδάκι στις φυλακές Κορυδαλλού -δεν μπορεί να είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για κάθε κουτσαβακισμό του)…

Βέβαια, κι εγώ (κι εσείς ίσως) έτσι μπορεί να συμπεριφερόμουν πια, αν η ρημάδα η ζωή δεν τα είχε φέρει όπως φαντασιωνόταν ο νους. Τότε, στα 18 και στα 19 ως Πρωταθλητής Ευρώπης και δευτεραθλητής στον πλανήτη, τότε που ονειρευόμουν και νόμιζα πως θα γίνω κάποιος τρανός παγκοσμίως. Πως θα γίνω θρύλος, πως θα πάω στο ΝΒΑ, πως θα ξεχωρίσω από τον σωρό…

Κι έγινα 23 και βγήκα 1ος σκόρερ της Α1, μπήκα και στην καλύτερη 5άδα! Αλλά είμαι ακόμα εδώ έπειτα από τέσσερα χρόνια μετά! Και εξαιτίας του χαρακτήρα μου βγήκα και εκτός Εθνικής, οπότε στα 28 μου μάλλον χάνεται οριστικά το τρένο! Ε, γίνεται να μην μου φταίνε όλα και πάντα οι άλλοι (εκτός του εαυτού μου, φυσικά);

Καλά (μας) κάνει, λοιπόν, αφού βρήκε και κάνει, καθώς δεν είμαστε ικανοί ούτε να το σταματήσουμε, ούτε να υπερασπιστούμε το επάγγελμα κόντρα σε κάθε Παππά, σε κάθε Γιαννακόπουλο ή όποιον άλλον μεγαλόσχημο παράγοντα και πολιτικό έχει κάνει το ΑΡΔ σημαία του λαϊκισμού του! Για να υπερασπιστείς κάτι πρέπει να είσαι “γροθιά” και να έχεις συμμάχους. Εμείς ούτε “γροθιά” είμαστε (γροθιές τρώμε και οι πιο πολλοί λουφάζουν) ούτε συμμάχους στην κοινωνία έχουμε πια…

ΥΓ.: Πόσο διχασμένη προσωπικότητα είσαι, αναλογίσου: Τη βραδιά που με προσωπικό θρίαμβο οδήγησες στον ομαδικό θρίαμβο, η πρώτη σου αντίδραση ήταν να βρίσεις αντί να το χαρείς! Σε λυπάμαι. Θα λυπόμουν καθέναν σαν και του λόγου σου. Ισως να μην καταλάβεις ποτέ γιατί (και πώς, με ειλικρινές ενδιαφέρον), αλλά αυτή η συγκεκριμένη αντίδραση/εκδήλωσή σου είναι ανησυχητική κυρίως για σένα τον ίδιο…