Αγωνιστικά ο Νίκος Παππάς βρήκε κίνητρο, οι υπόλοιποι όχι. Εξαιρουμένου ίσως του Θανάση Αντετοκούνμπο, ο οποίος έμοιαζε λιοντάρι στο κλουβί.
Κατά καιρούς διάφοροι προπονητές έχουν βάλει φωτοτυπίες με δηλώσεις (κυρίως απαξιωτικές) στ’ αποδυτήρια, έχουν βάλει ηχεία στις προπονήσεις για να παίζουν σε υψηλή ένταση, έχουν αναζητήσει τρόπους να αφυπνίσουν τον αθλητικό (και όχι μόνο) εγωισμό των παικτών τους. Ζητούμενο να γυαλίζει το μάτι, να μπαίνει ο παίκτης με το… μαχαίρι στα δόντια.
Ο Νίκος Παππάς ένιωσε ότι αδικείται. Αδίκως, γιατί αυτός αδικεί τον εαυτό του, αλλά μέσα του ένιωσε πως είχε πράγματα να αποδείξει. Και το έκανε με τον πιο εμφατικό τρόπο. Πέτυχε εννέα συνεχόμενους πόντους όταν ο Παναθηναϊκός έχανε με 66-61, ανάμεσά τους και το νικητήριο τρίποντο κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.
Εντός τεσσάρων γραμμών ήταν απολαυστικός. Αμέσως μετά το τελευταίο σουτ έδειξε γιατί δεν θα γίνει ποτέ ηγέτης του Παναθηναϊκού, γιατί ενώ έχει το ταλέντο δεν θα φτάσει ποτέ εκεί που μπορεί. Γιατί απλά είναι λίγος ως άνθρωπος, όμως αυτό το υπεραναλύσαμε και φτάνει.
Αγωνιστικά ο Νίκος Παππάς βρήκε κίνητρο, οι υπόλοιποι όχι. Εξαιρουμένου ίσως του Θανάση Αντετοκούνμπο, ο οποίος έμοιαζε λιοντάρι στο κλουβί κι όταν τον έριξε στο παιχνίδι (άργησε) ο Τσάβι Πασκουάλ, έβγαλε όλη την ενέργεια.
Δεν μου αρέσει να χαϊδεύω αυτιά. Ο Παναθηναϊκός, αυτή τη στιγμή, δεν μου αρέσει καθόλου. Ο Μάρκους Ντένμον δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται, γι’ αυτό και παίζει ελάχιστα. Κι είναι σαν μην παίζει. Ο Ματ Λοτζέσκι μοιάζει να είναι μια ταχύτητα πίσω απ’ όλους τους άλλους, ο Ίαν Βουγιούκας δεν μπορεί να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο (αυτό το γνωρίζαμε) ο Ζακ Όγκαστ έχει πολλά να μάθει.
Ο Κένι Γκάμπριελ βρέθηκε σε κακή βραδιά χθες, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα. Το κακό είναι πως ο Αμερικανός είναι μπερδεμένος κι αυτό φαίνεται από τις επιλογές του. Ο Κρις Σίνγκλεντον δεν έχει σχέση με τον περσινό (στο αντίστοιχο διάστημα). Όταν ο Κέι Σι Ρίβερς βρεθεί σε κακό φεγγάρι, ζορίζει η κατάσταση.
Μα θα πείτε «κέρδισε». Ναι κι είναι τεράστια νίκη, για όλα αυτά που σημείωσα πιο πάνω. Ενδεχομένως τέτοιες νίκες χτίζουν χαρακτήρα και ατσαλώνουν ομάδες. Μακάρι, γιατί ο δρόμος είναι μακρύς. Επαναλαμβάνω ότι οι δύο ήττες είναι εντός προγράμματος, η νίκη επί της Φενέρ έχει τεράστια σημασία (αν και είναι… συνηθισμένη, καθώς πάντα τη νικά σε κανονική περίοδο επί ημερών Ομπράντοβιτς).
Πόσο θα αντέξει μόνος του ο Γκιστ, ο οποίος τραβά… κουπί; Είναι ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν και δεν κρύβονται κάτω από το χαλάκι, όσο μεγάλη κι αν είναι η επιτυχία. Ο Παναθηναϊκός πήρε μια τεράστια νίκη, που θα τον βοηθήσει ψυχολογικά, όμως πρέπει ο Τσάβι Πασκουάλ να πάρει αποφάσεις και να διορθώσει κακώς κείμενα.
Ο Λούκας Λεκαβίτσιους δεν… θαμπώνει, αλλά είναι εκεί.