Το άλλο ποδόσφαιρο του Ιούνη

Υπήρχε χθες σε μπόλικες αναφορές. Και είναι αλήθεια. Ο Κώστας Φορτούνης και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος έκλεψαν την παράσταση στο κάτι σαν… οικογενειακό φιλικό που έγινε στον Ρέντη, ελλείψει αντιπάλου. Δύο ασίστ ο πρώτος, γκολ και ασίστ ο δεύτερος που χρησιμοποιήθηκε για ένα διάστημα και σαν σέντερ φορ. Δείγμα γραφής απολύτως ικανοποιητικό. Την κατάλληλη στιγμή. Τώρα που ο Πέδρο Μαρτίνς προσαρμόζει ένα νέο αγωνιστικό πλάνο: Για ποδόσφαιρο Ιούνη.

Ποδόσφαιρο σε απογεύματα των 30ο, έπειτα από τρεις μήνες «απραξίας» και με κάποιες νέες ιδέες της FIFA να αναζητούν εφαρμογή: 5 αλλαγές και όχι 3. Ρόστερ των 20 και όχι των 18. Καινοτομίες που θεωρητικά θέλουν να δροσίσουν τις ομάδες από τη ζέστη, που πρακτικά ανοίγουν ένα νέο «διαφημιστικό πεδίο» για την τηλεόραση αλλά που όπως και να έχει βάζουν τους προπονητές σε σκέψεις. Δεν θα παίζουν 14 θα μπορούν να παίξουν 16. Άρα και ως ένα σημείο να αλλάξουν τις αρχές του rotation. Πολλώ δε μάλλον με βάση το πρόγραμμα που έχουμε κατά νου. Οι Πειραιώτες ας πούμε από τις 7 Ιουνίου (ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός) και μέχρι τις 19 Ιουλίου μπορεί να παίξουν ως και 12 ματς αν συνεχιστεί και το κύπελλο! Ένα κάθε τρεις-τέσσερις μέρες. Και όλα στην υψηλότερη δυνατή «ελληνική ένταση». Απέναντι στους ισχυρότερους εγχώριους αντιπάλους.

Ο Μαρτίνς σε αυτά τα δύο χρόνια στην Ελλάδα έχει αποδείξει διάφορες αρετές του. Η σημαντικότερη αφορά στην ικανότητα προσαρμογής του. Οι δύο καλοκαιρινές προκρίσεις σε ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων τα καλοκαίρια του ΄18 και του ΄19 είναι μάλλον η πιο ηχηρή επιβεβαίωση. Όχι όμως και η μοναδική. Είδαμε τον Πορτογάλο να αλλάζει την αγωνιστική φιλοσοφία του όταν έχασε για μισή σεζόν τον Φορτούνη. Είδαμε να αλλάζει διάταξη από τα τέλη Γενάρη όταν ο Ποντένσε μετακόμισε στη Γουλβς. Και κυρίως παρατηρούμε έναν άνθρωπο που μοιάζει να ψάχνει τις απαντήσεις προτού εμφανιστούν στο προσκήνιο οι ερωτήσεις. Αληθινή ικανότητα η συγκεκριμένη, που ίσως πηγάζει από το επαγγελματικό παρελθόν του. Από το γεγονός ότι δούλεψε σε ομάδες στη χώρα του με μικρά μπάτζετ, που έπρεπε τις όποιες λύσεις να τις έχουν εκ των έσω.

Τον Ολυμπιακό τον αφήσαμε σε 4-3-3 με τον Καμαρά MVP σε έναν ρόλο πλάι στον Γκιγιέρμε και μπροστά στον Μπουχαλάκη. Προφανώς έτσι θα τον ξαναδούμε όταν θα έρθει η ώρα της Τούμπας. Προφανώς έτσι θα τον βλέπουμε και στα περισσότερα ματς των πλει-οφ από τη στιγμή που η συγκεκριμένη διάταξη προσφέρει περισσότερα τρεξίματα, και κυρίως καλύτερη τακτοποίηση πίσω από τη μπάλα: Εδώ δεν είναι Μπουντεσλίγκα να περιμένουμε τον Ιούνη 4-0 και 5-2 σκορ. Εδώ λογικά το ποδόσφαιρο Ιούνη-Ιούλη θα φέρει εκ των πραγμάτων τις δυνατότητες των ομάδων πιο κοντά.

Από την άλλη τον Φλεβάρη και ως τα μέσα Μάρτη ο Ολυμπιακός δεν είχε ούτε τον Φορτούνη, ούτε τον Λάζαρο, ούτε τον Μπρούνο. Έστειλε ο Μαρτίνς τον Βαλμπουενά αριστερά να ξεκινά από έξω προς τα μέσα την δημιουργία, έβαλε απέναντι του τον Μασούρα και τις όποιες διαφοροποιήσεις στους σχηματισμούς τους έφερνε κυρίως ο Χασάν αγωνιζόμενος σαν παρτενέρ του Ελ Αραμπί ή η προσθήκη του Λοβέρα στο «10». Τώρα οι επιλογές είναι περισσότερες. Το rotation μεγαλύτερο και το 4-2-3-1 σαφώς πιο «λειτουργικό» ως εναλλακτικό πλάνο δράσης.

Τρεις βασικοί στόπερ για τις δύο θέσεις (Σεμέδο, Μπα, Σισέ). Τρεις βασικοί μπακ για τις δύο θέσεις (Τσιμίκας, Ομάρ, Γκασπάρ). Τρεις βασικοί κεντρικοί χαφ για τις τρεις θέσεις (Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκης, Καμαρά) αλλά πλέον και τρεις καθαρές επιλογές στο «10» (Βαλμπουενά, Φορτούνης, Λοβέρα). Τρεις βασικοί winger (Βαλμπουενά, Μασούρας, Λάζαρος) και δύο σέντερ φορ (Ελ Αραμπί, Χασάν) δίνουν μαζί με τον Σα 17 παίκτες πρώτης γραμμής και ικανότητες για διαφοροποιήσεις σε διατάξεις. Είναι μια βάση Ιούνη. Είναι ένας τρόπος να έχουν όλοι ανάσες ως το τέλος. Είναι ένας τρόπος για μια καλύτερη προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις.

MUST READ

Μεγάλο πριμ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη στους παίκτες για να συνεχίσουν το σερί τους

Με βάση όσα ακούγονται στον Ρέντη, οι ποδοσφαιριστές έχουν επιστρέψει σε καλό επίπεδο. Και το τεστ του Σαββάτου έδειξε πως οι περισσότεροι διαθέτουν και ικανοποιητικό αγωνιστικό ρυθμό. Το γεμάτο οπλοστάσιο δίνει στον Ολυμπιακό ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Και η διάθεση του Μαρτίνς να το εκμεταλλευτεί, επίσης. Διότι ο Πορτογάλος έχει αποδείξει πως ξέρει να προσαρμόζεται και στη φόρμα των ποδοσφαιριστών του. Δεν τον ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως τα ονόματα.