Το Λιοντάρι, η Ρωσική Αρκούδα και ο Τίγρης

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Παύλος, στην επιστολή του προς τους Μενιδιάτες, το λέει ξεκάθαρα: Για να γίνεις βασιλιάς της ζούγκλας πρέπει να φας το λιοντάρι. Το Λιοντάρι, στη ζούγκλα του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι ο Ολυμπιακός. Αυτοί που θέλουν να ανέβουν στο θρόνο του Βασιλέως, είναι η Ρωσική Αρκούδα και ο Τίγρης. Απ’ ότι φαίνεται ωστόσο, δεν εξαρτάται μόνο απ’ αυτούς. Στο πρώτο γύρο, το θηρίο που έχει πάρει τα 18 από τα τελευταία 20 πρωταθλήματα και μετράει επτά σερί, παραπάταγε. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να χάσει 13 βαθμούς σε 15 ματς και να δεχτεί 16 γκολ. Παρά ταύτα, τερμάτισε πρώτος. ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, είχαν την ευκαιρία αλλά την άφησαν να πάει χαμένη. Ειδικά ο ΠΑΟΚ, που ρίχνει λεφτά και θα έπρεπε να είχε καλύτερη εικόνα.

ΣΤΟ δεύτερο μισό και οι τρεις ξεκινάνε χοντρικά από την ίδια αφετηρία. Ο ΠΑΟΚ έχει το πλεονέκτημα, με τα δύο ντέρμπι στη Τούμπα. Η ΑΕΚ έχει δείξει ότι αντέχει στα δύσκολα. Με το 3-5-2 ο Χιμένεθ έχει βρει τον τρόπο να παίρνει αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός, έχει τη καλύτερη ποιότητα στο παραγωγικό κομμάτι. Και ξαφνικά, πριν τη σέντρα του δεύτερου γύρου, όλα έρχονται τούμπα. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, διώχνει τον Τάκη Λεμονή και φέρνει Όσκαρ Γκαρσία και Μιραλάς. Το Λιοντάρι που λέγαμε, δείχνει τα δόντια του. Σημαντική μερίδα των αθλητικογράφων απόρησε: Μα είναι δυνατόν, να απολύεται ο προπονητής που έχει τη τεχνογνωσία του πρωταθλητισμού, ξέρει τα ερυθρόλευκα αποδυτήρια, κάλυψε τη διαφορά κι έχει την ομάδα πρώτη; Αν το πάμε έτσι, κάποιος άλλος μπορεί να πει, ότι ο Λεμονής κατάφερε να χάσει απ’ αυτόν τον Παναθηναϊκό, κέρδισε κατά τύχη τον Λεβαδειακό και φλέρταρε με τη γκέλα με τον Απόλλωνα. Όσο για τον πρωταθλητισμό, με Γεωργάτο, Γιαννακόπουλο, Τζόρτζεβιτς, Τζιοβάνι κλπ. δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερα δύσκολο. Σαφώς και κάποια πράγματα, επί Λεμονή, βελτιώθηκαν. Ειδικότερα στον επιθετικό, τομέα. Αν το ζητούμενο είναι, από το τίποτα του Χάσι, το κάτι του Λεμονή, πάσο. Κι εν πάση περιπτώσει, αν ήταν τόσο καλός προπονητής ο Λεμονής, κάπου αλλού θα είχε δουλέψει πλην του Ολυμπιακού. Όσο για το γκελ που κάνει στον κόσμο, υπάρχει εξήγηση. Είναι ο ίδιος κόσμος που εμπιστεύεται, σήμερα τον Τσίπρα, χθες τον Σαμαρά και αύριο κάποιον άλλον.

ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ήταν, για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, να ψάξει να βρει το καλύτερο. Και το έκανε. Αναλαμβάνοντας και την ευθύνη της απόφασης. Το σκηνικό μέσα κι έξω από την ομάδα, άλλαξε. Ο Ολυμπιακός, όντας πρώτος δείχνει τα δόντια του και φωνάζει: «Αν μπορείτε, ελάτε και πάρτε το». Ο δεύτερος γύρος, που άρχισε το Σαββατοκύριακο, προβλέπεται συναρπαστικός. Επιστρέφοντας, σ αυτό που λέγαμε στην αρχή, πόσο εύκολο θα είναι για τους άλλους δύο να φάνε το Λιοντάρι; Όταν μάλιστα θα πρέπει ταυτόχρονα να φαγωθούν και μεταξύ τους. Θα το δούμε. Αγωνιστική με αγωνιστική, παιχνίδι με παιχνίδι.

–Ολυμπιακός: μακράν την πιο ακριβή ομάδα (βάσει transfermarkt), ιδίως με την πρόσθεση του Μιραλάς. Έχει πια και κανονικό προπονητή, και όχι στρατιώτη (του Ολυμπιακού). Στα μείον ότι είναι εντελώς, εκτός κέντρων εξουσίας.

–ΠΑΟΚ: η δεύτερη πιο ακριβή ομάδα, πάντα βάσει transfermarkt, και ισχυρή στο παρασκήνιο. Έχει άκρες με την κυβέρνηση, προπονητή, που ξέρει τη Supeleague και μεγάλη υποστήριξη από τον κόσμο της ομάδας. Κίνδυνοι η τεράστια πίεση του κόσμου, μετά από 33 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, και η απειρία του προπονητή σε κυνήγι τίτλων.

–ΑΕΚ: μακράν η φθηνότερη ομάδα από τους τρεις, πιο φθηνή κι από του Παναθηναϊκού, αλλά με επιρροή, στα κέντρα εξουσίας. Πονηρός κι έξυπνος προπονητής, που κι αυτός ξέρει καλά τη Superleague και καταφερτζής «εγγυητής». Κίνδυνοι, το πόσο θα αντέξει αυτό το ρόστερ (το επεσήμανε κι ο Χιμένεθ) και πώς θα εξελιχθεί, η παραγοντική κόντρα με το Σαββίδη.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ επί της οθόνης. (Ο Ατρόμητος είναι άξιος θαυμασμού, αλλά απέναντι στα τρία θηρία δεν έχει τύχη).

Στη μουσική επιλογή, μουσικοί του δρόμου στη Royal Street της Νέας Ορλεάνης.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…