Η τακτική είναι ξένοι παίκτες μικρής αξίας με στόχο να βγει η χρονιά και τίποτα παραπάνω. Ετσι, το ελληνικό ποδόσφαιρο υποβαθμίζεται και οι οπαδοί δυσκολεύονται να βρουν παίκτες με τους οποίους να ταυτιστούν.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο της νέας οικονομικής κρίσης έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. Προφανώς δεν είναι. Ετσι θα έπρεπε να είναι μέσα στα περίπου δέκα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Οι ελληνικές ομάδες αρνούνται να επενδύσουν εκεί που μπορεί να αποκτήσουν συγκριτικό πλεονέκτημα. Πηγαίνοντας μόνιμα με την λογική του «δος υμίν σήμερον» αρνούνται να δουν πέρα από την μύτη τους και εγκλωβίζονται σε ένα φαύλο κύκλο.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως έτσι επιβάλλεται να κάνουν οι μικρομεσαίες ομάδες που δεν μπορούν οικονομικά να ανταπεξέλθουν κάνοντας μεταγραφές από το πάνω ράφι. Κι όμως ! Οι ομάδες αυτές έχουν επιλέξει άλλη τακτική. Θεωρώντας πως οι Έλληνες παίκτες είναι ακριβοί, παίρνουν παίκτες από τις μικρές κατηγορίες των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, παίκτες από την Αφρική διότι είναι φτηνότεροι. Ετσι ρίχνουν το κόστος αλλά ταυτόχρονα ρίχνουν και το επίπεδο, την ποιότητα.
Κάπως έτσι ο καλός ανερχόμενος Έλληνας παίκτης, ακόμα κι αυτός που δεν έχει την προοπτική να πάει σε μια από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες «ψάχνεται» να φύγει στο εξωτερικό αφού δεν μπορεί να έχει τύχη στις ομάδες της Σούπερ Λίγκας. Ο αναγνώστης του κειμένου μπορεί να διαπιστώσει αν έχουν έτσι τα πράγματα ρίχνοντας μια ματιά στους δεκάδες Έλληνες παίκτες που παίζουν στο εξωτερικό αντί σε μια ελληνική ομάδα. Η τακτική είναι ξένοι παίκτες μικρής αξίας προοπτική για να βγει η χρονιά και τίποτα παραπάνω.
Ετσι το ελληνικό ποδόσφαιρο αιμορραγεί και οι οπαδοί δυσκολεύονται να βρουν παίκτες με τους οποίους να ταυτιστούν. Πως να συμβεί αυτό όταν οι ξένοι έρχονται υπογράφοντας μονοετή συμβόλαια και την επόμενη χρονιά αλλάζουν ποδοσφαιρική στέγη. Θα είχε νόημα αν οι ομάδες είχαν οργανωμένα τμήματα σκάουτινγκ και έφερνα κατά βάση νεαρός και εξελίξιμους παίκτες από το εξωτερικό. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε καμιά περίπτωση.
Το σκάουτινγκ είναι μάλλον μια ανύπαρκτη κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το κάνουν οι ξένες ομάδες παίρνοντας στο εξωτερικό ελληνόπουλα δεκαέξι και δεκαεφτά ετών. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματά και στις λεγόμενες μεγάλες ομάδες με χτυπητή εξαίρεση τον Ολυμπιακό. Η μόνη ομάδα στην Ελλάδα που έχει οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ με εξιδεικευμένα στελέχη.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Νεαροί και άγνωστο στο ευρύ κοινό ποδοσφαιριστές έρχονται και μεταμορφώνονται σε πρωταγωνιστές κινώντας το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων. Μέσα στη δεύτερη οικονομική κρίση ο δρόμος αυτός είναι μονόδρομος για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Οσοι δεν τον περπατήσουν θα βρεθούν σε δύσκολη αγωνιστική και οικονομική θέση τα επόμενα χρόνια…