ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός : O Βιειρίνια, o Μιραλάς κι ένα προφιτερόλ…

Η επιστροφή του Μιραλάς στον Ολυμπιακό έχει τη σημασία της, κατ΄αρχήν για επικοινωνιακούς λόγους… Με την απόκτηση του Βέλγου, ο γαύρος θέλει να στείλει το μήνυμα πως παραμένει ζωντανός και αποφασισμένος, έτοιμος να υπερασπιστεί τα κεκτημένα του. Και το κάνει με έναν ποδοσφαιριστή που αναδείχτηκε στο λιμάνι, συνδέοντας το όνομα του με τον καλύτερο Ολυμπιακό των τελευταίων δεκαετιών, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.

Η περίπτωση του έχει πολλές ομοιότητες με την αντίστοιχη του δικού μας Βιειρίνια, οι δυο ποδοσφαιριστές νομίζεις πως ακολουθούν παράλληλους βίους. Αμφότεροι ήρθαν ως άγνωστοι μεταξύ αγνώστων αφού στις πρώην ομάδες τους δεν τους πολυπίστευαν, φανταστείτε πως η Πόρτο δεν έβρισκε ομάδα να δανείσει τον Βιειρίνια, γι αυτό και ο ΠΑΟΚ τον αγόρασε κοψοχρονιά μόλις με 300.000.

Με εξαίρεση μερικούς απελπισμένους φωτορεπόρτερς στο αεροδρόμιο δεν τους περίμενε κανείς και οι παίκτες κρατούσαν κάτι σε τσολιά ή βοσκοπούλα, για να μην τους μπερδέψουν με τους υπόλοιπους τουρίστες.

Στις ομάδες τους ανακάλυψαν την ποδοσφαιρική Ιθάκη που αναζητούσαν, αναγεννήθηκαν, βρήκαν τον εαυτό τους, ίσως ν ανακάλυψαν και μια πλευρά του ταλέντου τους την ύπαρξη της οποίας αγνοούσαν. Φεύγοντας ο κόσμος τους αποχαιρέτησε με μαύρο δάκρυ, διόλου ευχάριστο, υπάρχουν και χειρότερα όμως. Να σε υποδέχονται χιλιάδες και μετά να βάζουν όλοι ρεφενέ για το ταξί, που θα σε πάει πίσω στο αεροδρόμιο.

Επιβεβαιώνοντας λοιπόν τους παράλληλους βίους των δυο, αφού έκαναν αξιοπρεπείς καριέρες σε καλές ομάδες του εξωτερικού, επέστρεψαν με διαφορά έξι μηνών.
Για επικοινωνιακούς λόγους κατ΄αρχήν, που εξυπηρετούν όμως το σήμερα, όχι το αύριο.
Στο γαύρο είναι λογικό να επικρατεί ενθουσιασμός, μέχρι το φινάλε, απομένουν ωστόσο 4 μήνες και 20 αγώνες πάνω κάτω σε πρωτάθλημα-κύπελλο, δε μπορεί να βγει η χρονιά με πανηγύρια και φανφάρες.

Στον ΠΑΟΚ, οι αφελείς -που είναι και η πλειοψηφία-, περίμεναν να δουν και πάλι το Βιειρίνια του 2009 και του 2010, τότε που περνούσε όποιον ήθελε κι αν του την έδινε, περίμενε τον αμυντικό να σηκωθεί για να τον ντριπλάρει ξανά. Άλλο να είσαι στα 24 κι άλλο στα 32, αν ο χρόνος δεν άφηνε τα σημάδια πάνω μας και δεν επηρέαζε τις βιολογικές αντοχές του καθενός, ο εφευρέτης του viagra θα ήταν άστεγος…

Πάνω απ όλα όμως, δε γίνεται να είναι ίδια η εποχή που φτιάχνεις το όνομα σου προσπαθώντας να φτάσεις στην καταξίωση, με την αντίστοιχη που επιστρέφεις καταξιωμένος και χορτάτος. Ως πρωταθλητής Ευρώπης, κυπελλούχος Γερμανίας με συμμετοχές στο Τσάμπιονς λιγκ, επέστρεψε ο Βιειρίνια, πόσο να τον φτιάχνει άραγε η προοπτική κατάκτησης του Ελληνικού πρωταθλήματος;

Εμμέσως πλην σαφώς το παραδέχτηκε κι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής σε πρόσφατη συνέντευξή του, υποστηρίζοντας πως αγωνίζεται περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με το σώμα.
Δε θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό, το αναφέρω απλώς για τους πλανεμένους που περίμεναν να ξαναδούν τον παλιό Βιειρίνια. Τα ίδια ισχύουν για το Μιραλάς, ο παλιός Μιραλάς έπαιζε για να φτιάξει όνομά, να αρπάξει την ευκαιρία του και να κάνει τ όνειρο πραγματικότητα.

Τώρα που το πραγματοποίησε, δε μπορεί να είναι ο ίδιος, είναι σα να θες να έχεις την ίδια ορμή την πρώτη φορά που γνώρισες τον έρωτα, με τη φάση που είσαι λίγο πριν σπάσεις το ρεκόρ του Σπαλιάρα… Αυτό πάλι δε σημαίνει πως θα είναι άχρηστος, ίσα ίσα μπορεί παίζοντας περισσότερο με το μυαλό και την εμπειρία να προσφέρεις περισσότερα, κεντράρω σε αυτό που πρέπει περιμένει ο κόσμος.

Ότι κι αν συμβεί πάντως μικρή σημασία έχει, το βασικό στοίχημα σε κάθε ομάδα είναι ο προπονητής, ο αυτός είναι ο σεφ, ο αθλητής είναι το υλικό. Αν σου κάτσει προπονητής-Μαμαλάκης, με γνώση, μεράκι, μαεστρία, όσο καλύτερα υλικά έχει, τόσο νοστιμότερο πιάτο θα φτιάξει .

Αν δε σου βγει ή το πας ανάποδα, αντί για φαγητό, θα φας τα μούτρα σου.
Όπως παρά λίγο να την πατήσουμε εμείς φέτος, που στο ξεκίνημα εμπιστευτήκαμε σεφ με προυπηρεσία σε υπαίθρια καντίνα.

Όσο για τα υλικά δεν τα επέλεξε ο μάγειρας αλλά ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, που αγόρασε πανάκριβο φιλέτο σολομό Νορβηγίας, αγουρέλαιο Χαλκιδικής, φακές από την Καστοριά και περίμενε να του σερβίρουν προφιτερόλ…